Wikiversity
Kent
| |
|---|---|
| |
| U sastavu | Engleske |
| Upravni oblik | grofovija |
| Glavni grad | Maidstone |
| Lord poručnik Visoki šerif |
Philip Sidney William Alexander |
| Površina | 3735 km² |
| Stanovništvo | 1.727.665 |
| Gustoća | 463 stanovnika na km² |
Kent je historijska, ceremonijalna i nemetropolitanska grofovija na krajnjem jugoistoku Engleske.[1]
Geografija
Kent leži jugoistočno od Londona, u regiji Jugoistočna Engleska. Ima površinu od 3735 km², na kojoj živi 1,727.665 stanovnika.[1]
Na jugozapadu graniči s Istočnim Sussexom, na zapadu s Surreyom, na sjeverozapadu sa Velikim Londonom, na sjeveru s ušćem Temze, na sjeveroistoku s Sjevernim morem, na istoka s Doverskim tjesnacem i na jugoistoku s kanalom La Manche.[1]
Grad Maidstone u centru sjeverozapada Kenta je administrativni centar.[1]
Administrativno je podjeljen na 12 distrikta; Sevenoaks, Dartford, Gravesham, Tonbridge and Malling, Maidstone, Tunbridge Wells, Swale, Ashford, City of Canterbury, Shepway, Thanet i Dover i jednu unitarnu jedinicu Medway.[1]
Teritoriji historijske i današnje ceremonijalne grofovije se ponešto razlikuju, jer su u Historijskom Kentu bili i dijelovi današnje grofovije Velikog Londona (Bexley, Bromley, Greenwich i Lewisham).[1]
Lanac krečnjačkih brda North Downs od zapada prema istoku formira kralježnicu Kenta. Sjeverno od tog lanca teren se spušta prema močvarnoj nizini ušća Temze, a na jugu prelazi u valoviti teren od gline i pijeska, obrastao šumom, znan kao Weald.[1]
Duga sjevernomorska obala Kenta je naizmjenično ravna a onda strma sa klifovima. Niska obala Temze graniči s močvarama i otocima (Grain i Sheppey), a dalje prema istoku sa nekadašnjim otokom Thanet (on je danas spojen s kopnom). Kod Thaneta i kod rta Sjeverni Foreland ima krečnjačkih klifova i opet između Dovera i Deala.[1]
Dalje prema jugu leži ravnicaRomney Marsh, koja je nastala otimanjem od mora, koje je započelo još od rimskih vremena.. Na krajnjem jugoistoku leži rt Dungeness.[1]
Historija
Zbog svog bliskog položaja prema Evropskom kontinentu preko Doverskog tjesnaca, Kent je bio izložen brojnim invazijama i valovima uzastopnih kolonizacija. Dokazi o prvim kontinentalnim osvajačima vide se kod lokaliteta Kit's Coty pored Aylesforda, tumulusa kod Chilhama i kod Bigburya (gradina Belga). Rimska kolonizacija započela je invazijom 43. Glavna rimska logistička luka bio je Richborough, a administrativni centar Canterbury, u kom su iskopane terme i teatar. Početkom 5. vijeka u Kent su provalili Juti i Saksonci, te je postao jedno od sedam kraljevstva Anglosaksonske heptarhije.[1]
Tu je 597. kralj Kenta pozdravio kršćanske misionare koje je vodio Augustin (kasnije sv. Augustin Kanterberijski). Augustin je osnovao opatiju izvan zidina Canterburya (na tom mjestu danas leži Katedrala u Canterburyju), i 604. drugu biskupiju u Rochesteru.[1]
Nakon normanske invazije 1066., Normani su obnovili katedrale u Rochesteru i Canterburiju i podigli brojne zamkove, od kojih su oni u Doveru i Rochesteru ostali djelomično očuvani do danas. Katedrala u Canterburyju bila je 1170. poprište ubojstva nadbiskupa Thomasa Becketa.[1]
Nakon tog su je brojni hodočasnici išli posjetiti, one iz 14. vijeka ovjekovječio je Geoffrey Chaucer u svojim Kenterberijskim pričama.[1]
Monarsi iz Dinastije Tudor podigli su kraljevsku palaču u Greenwichu, rodnom mjestu Henrya VIII. Za njihove vladavine u 16. vijeku obrana britanskih obala postala je strateški cilj, pa su tad izgrađene obalne fortifikacije (Deal) i lučki dokovi u Deptfordu, Woolwichu, Chathamu i Sheernessu. U tu svrhu osnovan je 1675. i Kraljevski opservatorij Greenwich. Težnje za odbranom Kenta dosegle su kulminaciju za napoleonskih ratova i opet 1940 za Drugog svjetskog rata, kad se očekivala njemačka invazija.[1]
Kako je susjedna metropola London rasla i širila se na istok po historijskom Kentu, današnji borouzi Greenwich i Lewisham su 1889. uključeni u novu metropolitansku grofoviju London, a 1965. i borouzi Bexley i Bromley u Veliki London.[1]
Privreda
Ruralni Kent je odvajkada poznat kao Vrt Engleske, u kom se uzgaja voće (jabuke, višnje) i hmelj, i to uglavnom po dolini Medwaya i sjevernom Kentu. Uz to je i povrtlarstvo snažno razvijeno. Važne ratarske kulture su ječam, pšenica, zob i krumpir. Romney Marsh koji je jedan od najboljih prirodnih pašnjaka na svijetu, poznat je po svojim ovcama, ali i po proizvodnji proljetnog cvijeća i lukovica.[1]
Industrija Kenta proizvodi papir kod Darenta i Medwaya, kemikalije i građevinske konstrukcije duž Temze, plastične mase, cigle, crijepove i cement u donjem Medwayu i Swalu. Pored tog Kent ima i rafinerije nafte na otoku Grain i željezničke radionice u Ashfordu.[1]
Širenje londonskih predgrađa kao što su Sevenoaks i Tonbridge, i nadalje smanjuje količinu poljoprivrednog zemljišta sjeverozapadnog Kenta.[1]
Britanski ulazak u Evropsku ekonomsku zajednicu (danas Evropska unija) 1973. uvelike je ojačao veze između jugoistočnog dijela Kenta i kontinenta zbog povećane trgovine kanalom. Povećanje trgovinske razmjene i otvaranje Eurotunela 1994. sa terminalom u Folkestonu, donjelo je novi značaj istočnom Kentu kao logističkom centru za Englesku.[1]
Izvori
Vanjske veze
- Kent County Council (en)
