LIMSwiki
Spis treści
Mike Hampton jako zawodnik Atlanta Braves | |||||||||||||||||
miotacz | |||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Michael William Hampton | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 września 1972 | ||||||||||||||||
Odbijał |
prawą | ||||||||||||||||
Rzucał |
lewą | ||||||||||||||||
Debiut |
17 kwietnia 1993 | ||||||||||||||||
Ostatni występ |
3 października 2010 | ||||||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||||||
Win–loss record |
148–115 | ||||||||||||||||
ERA |
4,06 | ||||||||||||||||
Strikeouty |
1387 | ||||||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||||||
|
Michael William Hampton (ur. 9 września 1972) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza.
Przebieg kariery
Po ukończeniu szkoły średniej, w czerwcu 1984 roku został wybrany w szóstej rundzie draftu przez Seattle Mariners i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Jacksonville Suns, reprezentującym poziom Double-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 17 kwietnia 1993 w meczu przeciwko Detroit Tigers, w którym zanotował porażkę, oddał cztery uderzenia i cztery runy w 2⅔ rozegranych inningach[1][3].
W grudniu 1993 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Houston Astros[1]. W sezonie 1999 po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd, zanotował najwięcej zwycięstw w National League (22), uzyskał wskaźnik ERA 2,90 (3. wynik w lidze), a w głosowaniu do nagrody Cy Young Award zajął 2. miejsce za Randym Johnsonem z Arizona Diamondbacks[1]. Ponadto uzyskał najlepszą średnią uderzeń spośród miotaczy (0,311), zaliczył 10 RBI i po raz pierwszy otrzymał nagrodę Silver Slugger Award[1].
W grudniu 1999 został zawodnikiem New York Mets[1]. W 2000 zagrał w dwóch meczach National League Championship Series, w których zanotował dwa zwycięstwa, nie oddał żadnego runa, a w meczu numer 5 zaliczył complete game shutout i został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem serii[4]. W World Series, w których Mets ulegli New York Yankees, wystąpił w jednym spotkaniu[1].
W grudniu 2000 jako wolny agent podpisał rekordowy wówczas, ośmioletni kontrakt wart 121 milionów dolarów z Colorado Rockies[5]. Po nieudanym sezonie 2002, w którym uzyskał bilans W-L 7–13 oraz ERA 6,15, pod koniec listopada 2002 został oddany do Miami Marlins, a następnie do Atlanta Braves[1]. W latach 2006–2007 nie zagrał w żadnym meczu z powodu kontuzji łokcia[6]. Grał jeszcze w Houston Astros i Arizona Diamondbacks[1]. Oficjalnie zawodniczą karierę zakończył w marcu 2011[7]. Był jednym z najlepszych uderzających miotaczy, zdobywając w karierze 16 home runów, w tym 7 w jednym sezonie[7][8].
W listopadzie 2015 został trenerem relieverów w Seattle Mariners[9]. W lipcu 2017 zrezygnował z tej funkcji[10].
Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
2× All-Star | 1999, 2001 | [1] |
Gold Glove Award | 2003 | [1] |
5× Silver Slugger Award | 1999–2003 | [1] |
NLCS MVP | 2000 | [4] |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l Mike Hampton Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
- ↑ Mike Hampton Minor League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
- ↑ Mariners at Tigers Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
- ↑ a b 2000 NLCS (4-1): New York Mets (94-68) over St. Louis Cardinals (95-67). baseball-reference.com. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
- ↑ Helton signs nine-year extension. espn.com. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
- ↑ Hampton to miss next season. espn.com. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
- ↑ a b Veteran lefty Hampton decides to retire. braves.mlb.com. [dostęp 2015-02-04]. (ang.).
- ↑ Pitchers Dig the Long Ball. sabr.org. [dostęp 2015-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 lutego 2015)]. (ang.).
- ↑ Mariners add Casey Candaele, Mike Hampton to coaching staff. espn.com. [dostęp 2016-01-21]. (ang.).
- ↑ Mariners bullpen coach Hampton resigns. mlb.com. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).