LIMSwiki

A patria (do latín patria, -ae ‘país de nacemento’, derivado de pater, -tris ‘pai’)^[1] adoita designar a terra natal ou adoptiva á que un individuo se sente ligado por vínculos de diversa índole, como afectivos, culturais ou históricos.

Tamén se chama patria á terra natal dos pais dunha persoa, á cal se sente ligado afectivamente aínda que non nacese nela.

O significado adoita estar unido a connotacións políticas ou ideolóxicas, e xa que logo é obxecto de diversas interpretacións así como de uso propagandístico.

O vocábulo patria remóntanos á cultura romana. A patria, terra dos devanceiros ou pais, tiña unha orixe mítico. Era unha doazón dos deuses. Non obstante, o seu sentido principal non estivo relacionado nin á terra especificamente nin a priori, e coas novas conquistas romanas a patria foise estendendo.

No terreo físico que comprendía existía unha comunidade, termo este que implica unha común unidade, en particular, unidade para o fin ao que se tende, establecéndose desta maneira unha relación dese concepto co cultural. A unidade no imperio estaba dada primeiro polo idioma común e logo por outras características culturais. A decadencia romana viu coa perda dos antigos costumes, os mores maiorum, que se recuperan coa chegada a Roma de Octavio como Imperator, de aí que fose chamado Augusto. Co relatado pódese apreciar o sentido real do vocábulo patria. Logo cabe desenvolver o seu nexo con nación.

Seguindo a historia da Península Itálica, podemos apreciar que a nación italiana xurdiu a partir dunha herdanza da historia da patria propiamente. Cando Maquiavelo chama á unión dos italianos, faino segundo esta xénese cultural. A nación viría a ser unha etapa de comunidade posterior á patria.

Cabe destacar que patria é un concepto eminentemente latino. Por exemplo, nas culturas saxoas dábase maior importancia ao country, que se refire ao estritamente territorial, o que nós chamariamos país.