LIMSwiki

De Entwicklung vo Beringia agfangd voa 21.000 Joa bis heind

Beringia is a Landbruck gwen, de heind unda Wossa is. Se hod damois Noadamerika mid Asien vabundn. Iba de Bruck hamd de easchtn Menschn noch Noadamerika eigwandat. Beringia hod se am Noadrang vom heidign Beringmeer befundn und is ned zum vawechsln mid da Beringbruck de am Sidrand vom heidign Meer. Beringia is gleng im Pleistozän duach an niadrign Meeresspiagl drucka. De heidign Insln vom Alëutn-Bong einschliaßlich de Kommandeurinsln hand a Ibableibsl vo der Bruck. Wega ois gscheid diafe Meeresbereiche, wia de iba 5000 Meda diafn Ausleifa vom Kurilengrom, is de Beringbruck a bei am deitlich niadrigan Meeresspiagl a da Natt vo Kamtschatka nia ganz duachgehend gwen.

Am Noadrand vom Beringmeer hods mid da Beringia a vui breadane und a duachgehade drucka gfoine Landbruck gehm. Olle zwe hand nochm Vitus Bering benennd. Iba beide Bruckan hand in mehrane Wäina de easchtn Menschn noch Noadamerika eigwandat.

Mim Astieg vom Meeresspiagl am End vo da letztn Eiszeid voa eba 10.000 Joa is de Landbruck nochad ibaflutet woan.

Lidaradua

  • Frederick H. West: American Beginnings: The Prehistory and Palaeoecology of Beringi 2. Auflage. Univ of Chicago Pr, 1996, ISBN 978-0-226-89399-0.