LIMSpec Wiki

Ten artykuł dotyczy pierwiastka chemicznego. Zobacz też: Iryd, przedstawienie Teatru Telewizji z 1968 oraz inne znaczenia skrótu Ir.

Iryd

osm ← iryd → platyna
Rh ↑ Ir ↓ Mt 77 Ir
Wygląd
srebrzystobiały
Widmo emisyjne irydu
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.	iryd, Ir, 77 (łac. iridium)
Grupa, okres, blok	9, 6, d
Stopień utlenienia	II, III, IV, VI
Właściwości metaliczne	metal przejściowy
Właściwości tlenków	średnio zasadowe
Masa atomowa	192,22 ± 0,01[a][3]
Stan skupienia	stały
Gęstość	22420 kg/m³
Temperatura topnienia	2466 °C[1]
Temperatura wrzenia	4428 °C[1]
Numer CAS	7439-88-5
PubChem	23924
Właściwości atomowe Promień • atomowy • walencyjny 135 (obl. 180) pm 137 pm Konfiguracja elektronowa [Xe]4f145d76s2 Zapełnienie powłok 2, 8, 18, 32, 15, 2 (wizualizacja powłok) Elektroujemność • w skali Paulinga • w skali Allreda 2,20 1,55 Potencjały jonizacyjne I 880 kJ/mol II 1680 kJ/mol III 2600 kJ/mol
Właściwości fizyczne Ciepło parowania 605 kJ/mol Ciepło topnienia 26,1 kJ/mol Ciśnienie pary nasyconej 1,47 Pa (2716 K) Konduktywność 19,7×106 S/m Ciepło właściwe 130 J/(kg·K) Przewodność cieplna 147 W/(m·K) Układ krystalograficzny regularny ściennie centrowany Twardość • w skali Mohsa 6,5 Prędkość dźwięku 4825 m/s (293,15 K) Objętość molowa 8,52×10−6 m³/mol
Najbardziej stabilne izotopy izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 189Ir {syn.} 13,2 dnia w.e. 189Os 191Ir 37,3% stabilny izotop z 114 neutronami 192m2Ir {syn.} 241 lat i.t. 0,155 192mIr 192Ir {syn.} 73,83 dnia β− 1,454 192Pt 193Ir 62,7% stabilny izotop z 116 neutronami 194Ir {syn.} 171 dni β− 194Pt
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-10-05] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H228, H319 Zwroty P P210, P305+P351+P338 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[2] 0 2 3
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Iryd (Ir, łac. iridium) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa iris oznaczającego tęczę.

Iryd występuje w skorupie ziemskiej w ilości 0,001 ppm^[4]. Odkryty w 1803 r. przez Smithsona Tennanta. Najważniejszym minerałem irydu jest osmiryd – naturalny stop osmu i irydu. Drugim minerałem irydu jest platynoiryd – stop platyny i irydu. Większe ilości irydu – nawet ok. 0,5 ppm – znaleziono w osadach skalnych pochodzących z pogranicza kredy i trzeciorzędu – m.in. w osadach skalnych krateru Chicxulub położonego na półwyspie Jukatan w Meksyku, a także w wielu miejscach w Europie – w Danii, Hiszpanii czy we Włoszech^[5]. Takie anormalne stężenie ww. metalu jest przesłanką świadczącą, że pod koniec kredy z Ziemią zderzył się meteoryt lub planetoida, powodując wymieranie wielu organizmów, w tym dinozaurów. Iryd jest bowiem metalem często znajdowanym w obiektach kosmicznych, natomiast jego naturalna zawartość w skorupie ziemskiej jest bardzo niska.

Iryd jest twardym, kruchym srebrzystobiałym metalem. Należy do najcięższych pierwiastków – jego gęstość wynosi około 22000 kg/m³ (22 g/cm³). Jest metalem szlachetnym, jednym z najmniej reaktywnych pierwiastków chemicznych. W stanie standardowym (T = 298 K (25 °C), p = 1013 hPa) nie ulega działaniu tlenu, chloru, kwasów, ani zasad. Nie roztwarza go nawet tzw. woda królewska, czyli mieszanina kwasu azotowego z kwasem solnym (w stos. obj. 1:3), która atakuje takie szlachetne metale jak platyna czy złoto. W ten sposób możliwe jest oddzielenie irydu od innych metali szlachetnych, z którymi współwystępuje w przyrodzie (patrz wyżej). W podwyższonej temperaturze iryd reaguje z tlenem, tworząc tlenki – ditlenek irydu IrO₂ oraz tritlenek diirydu Ir₂O₃, które są nietrwałe i dysocjują w wyższych temperaturach na pierwiastki składowe. Niemetalem, z którym iryd reaguje najchętniej jest siarka, a także selen. Ma on podobne właściwości chemiczne do dwóch sąsiednich pierwiastków – osmu i platyny, z tego też powodu łączone one są w grupę noszącą nazwę platynowce ciężkie – w analogii do triady żelaza (Fe, Co, Ni) i platynowców lekkich (Ru, Rh, Pd).

Iryd, podobnie jak i pokrewne mu metale, łatwo tworzy liczne związki kompleksowe (koordynacyjne) z wieloma ligandami, zarówno prostymi (np. aniony i cząsteczki nieorganiczne), jak i złożonymi (np. duże cząsteczki organiczne). Kompleksy irydu, obok rodu czy platyny, mają szerokie zastosowanie w przemyśle.

Działanie biologiczne irydu i jego związków jest słabo poznane. Prawdopodobnie nie jest tak szkodliwy, jak większość metali ciężkich, jednakże niektóre jego związki mogą być toksyczne.

• Anomalia irydowa