LabLynx Wiki
Innhald
Kvinnenamn er personnamn som hovudsakleg blir gjevne til kvinner. Slike namn kan òg knytast til andre vesen eller ting eller for å gjera dei «kvinnelege».
Medan mange kulturar skil mellom kvinne- og mannsnamn, finst det òg ein del som ikkje gjer det (til dømes på Hawaii før amerikaniseringa.[1]). Det er også vanleg å ha ein større eller mindre del namn som kan brukast av begge kjønn.
Kvinnenamn har ein tendens til å følgja moten meir enn mannsnamn, både ved at bruken endrar seg raskt og ved at ein lettare lager nye, gjerne fantasifulle namn.[2]
Utforming
Ulike samfunn har ulike konvensjonar for korleis ein former kvinnenamn, og det finst ingen universelle reglar. Det finst likevel nokre trekk ved kvinnenamn som er vanlege mange stader i verda.
Form
Kvinnenamn som følgjer latinske-inspirerte, europeiske tradisjonar ender ofte med -a eller -i. Mange av dei er avleidde frå mannsnamn ved å legga til ei ending, gjerne ei som tyder 'lita' (diminutiv) (som -erl, -ette, -ina, -ita).
I norrøn tid laga ein gjerne namn ved å setja saman to delar der andredelen vista kva kjønn beraren hadde. Kvinnelege namneendingar var til dømes -borg, -dis, -frid, -hild, -run og -veig.
Tyding
- Namna viser ofte til venleik, som arabisk Ghada eller skandinavisk Frida.
- Namna kan enda med noko som tyder 'mor', som norsk Tullemor eller tamilsk Cellamma.
- Namna kan koma frå blomar, som europeisk Rosa/Rose eller indisk Padma
Annan bruk
På engelsk har båtar svært ofte kvinnenamn. I India har elvar nesten alltid kvinnenamn.
Sjå òg:
- Om etternamn jenter har brukafør dei skifta namn ved giftarmål, sjå oppvekstnamn.
Bakgrunnsstoff
Fotnotar
- ↑ John E. Reinecke: «Personal Names in Hawaii» i American Speech, Vol. 15, No. 4. (Dec., 1940), pp. 345-352.
- ↑ «Kvinnenavn som pynt?» Arkivert 2007-06-11 ved Wayback Machine. Nyhetstorget ved Universitetet i Tromsø og «name» (2007) i Encyclopædia Britannica. http://search.eb.com/eb/article-61169