Clinfowiki

Boris Michajłowicz Skosyriew
Boris I

Борис Михайлович Скосырев
Борис I

Boris Skosyriew sporządzający konstytucję Andory
król Andory
Okres	od 7 lipca 1934 do 20 lipca 1934
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1896 Wilno
Data i miejsce śmierci	1989 Boppard
Multimedia w Wikimedia Commons

Boris Michajłowicz Skosyriew, ros. Борис Михайлович Скосырев, Boris Skossyreff (ur. 12 czerwca 1896 w Wilnie, zm. w 1989 w Boppard) – rosyjski biały emigrant, awanturnik, krótkotrwały władca Andory w 1934, tłumacz Wehrmachtu podczas II wojny światowej.

Na początku 1919 wyjechał do Wielkiej Brytanii. Według jego wspomnień wypełniał różnego rodzaju tajne misje na rzecz brytyjskiego państwa. Faktycznie był aresztowany przez policję za fałszowanie czeków i malwersacje finansowe. W 1925 przybył do Holandii, gdzie miał otrzymać tytuł comte d’Orange. W 1932 osiedlił się na Balearach, gdzie podawał się za profesora literatury angielskiej^[1].

W grudniu 1933 zagrożony wydaleniem z Hiszpanii, odwiedził Andorę, otrzymując miejscowe obywatelstwo. Przedstawił Radzie Generalnej, stanowiącej organ wykonawczy księstwa, plan reform polityczno-gospodarczych. Został on jednak odrzucony w maju 1934. 7 lipca tego roku ponownie zwrócił się do Rady Generalnej, proponując dodatkowo swoją kandydaturę na króla Andory. Po poparciu większości członków Rady ogłosił się królem Borisem I jako regent króla francuskiego. Ogłosił konstytucję księstwa, w której regulował działalność sądów, ustawodawstwo, a także zwolnił obywateli z wszystkich podatków. Znalazł się też zapis o bezpłatnej edukacji i służbie zdrowia^[2]. Rada zatwierdziła reformy B. M. Skosyriewa. 12 lipca wypowiedział on wojnę biskupowi hiszpańskiego Urgell – Justiemu Guitartowi i Vilardebie^[3], który – obok prezydenta Francji – sprawował wcześniej zwierzchnictwo nad księstwem. 20 lipca B. N. Skosyriew został aresztowany przez hiszpańskich żandarmów przysłanych przez biskupa Urgell. Po procesie w Barcelonie krótko przebywał w więzieniu, po czym w listopadzie został deportowany do Portugalii^[3]. Tam ponownie go aresztowano, ale krótko potem wypuszczono na wolność. Później prawdopodobnie mieszkał we Francji.

W 1939 r. został internowany w obozie pod Tuluzą, z którego wypuszczono go po klęsce Francji w wojnie z Niemcami w czerwcu 1940 r. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca 1941, służył na froncie wschodnim jako tłumacz w stopniu Sonderführera w Wehrmachcie. Według jednej wersji w 1945 miał dostać się do niewoli amerykańskiej, a następnie być sądzony za kolaborację z Niemcami. Według innej wersji w 1948 został aresztowany przez Sowietów w Eisenach i do 1956 przebywał w łagrze, po czym zamieszkał w zachodnich Niemczech.

W 1984 r. kataloński pisarz Antoni Morell i Mora(inne języki) napisał opowiadanie Boris I, rei d’Andorra opisujące andorski epizod życia B. N. Skosyriewa.

• Boris M. Skosyriew jako król Andorry (jęz. rosyjski)
• Działalność Borisa M. Skosyriewa (jęz. kataloński). andorraantiga.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-08-30)].
• Artykuł o życiu Borisa M. Skosyriewa (jęz. rosyjski)
• Лаўрэш Леанід. Кароль Андоры з-пад Ліды // Маладосць № 10-2014. С. 114–125. (biał.)