Trends in LIMS

Bill Rodgers
	Bill Rodgers wordt gehuldigd na zijn overwinning in de marathon van Amsterdam 1977.
Volledige naam	William Henry Rodgers
Geboortedatum	23 december 1947
Geboorteplaats	Hartford
Nationaliteit	Verenigde Staten
Lengte	1,75 m
Gewicht	59 kg
Sportieve informatie
Discipline	lange afstand
Eerste titel	Amerikaans kampioen 30 km 1976
OS	1976
Extra	Wereldrecordhouder 25.000 m 1979-1981; Amerikaans recordhouder 20.000 m, uurloop, 25.000 m, 30.000 m, 10 km 1976-1979, 15 km 1978, halve marathon 1978, 30 km 1976-1980
Portaal	Atletiek

William Henry (Bill) Rodgers (Hartford, 23 december 1947) is een voormalige Amerikaanse langeafstandsatleet, die ooit wereldrecordhouder was op de 25.000 m en veelvoudig Amerikaans recordhouder. Hij is met name bekend om zijn overwinningen in de Boston Marathon en de New York City Marathon in de jaren zeventig van de 20e eeuw. Hij nam eenmaal deel aan de Olympische Spelen, maar bleef bij die gelegenheid ver verwijderd van het erepodium.

Loopbaan

In 1975 won Rodgers een bronzen medaille op de wereldkampioenschappen veldlopen (lange afstand), die werden gehouden in het Marokkaanse Rabat, achter de Schot Ian Stewart (goud) en de Spanjaard Mariano Haro (zilver). Dat jaar liep hij ook als eerste Amerikaanse loper op de marathon in Boston een tijd binnen de 2:10. In 1978, 1979 en 1980 won hij deze wedstrijd eveneens, waarvan in 1979 met een Amerikaans record op de marathon van 2:09.28.^[1] Op 10 januari 1981 won hij de marathon van Houston in 2:12.20.

Op de Olympische Spelen van Montreal (1976) moest Rodgers vanwege een blessure genoegen nemen met een 40e plaats. Voor de Olympische Spelen van Moskou in 1980 was hij de grote favoriet, maar door een boycot van de Verenigde Staten kon hij hieraan niet deelnemen.

Bill Rodgers liep tijdens zijn sportcarrière 28 marathons binnen de 2:15. Alleen de Ethiopiër Abebe Mekonnen liep meer marathons binnen deze tijd.

Rodgers studeerde sociologie en behaalde zijn bachelordiploma aan de Wesleyan University. Zijn schoolgenoot Amby Burfoot won eveneens tijdens deze opleiding de Boston Marathon.

Titels

Amerikaans kampioen 10 km - 1978
Amerikaans kampioen 15 km - 1983
Amerikaans kampioen 30 km - 1976

Persoonlijke records

Baan

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
½ Eng. mijl	2.00
1 Eng. mijl	4.18,8
2 Eng. mijl	8.53,6	1975
3 Eng. mijl	13.25,4	1976
5000 m	13.42,00	27 juni 1978	Oslo
10.000 m	28.04,42	22 juni 1976	Eugene
15.000 m	43.39,8 (NR)	1977
10 Eng. mijl	46.35
20.000 m	58.15,0 (NR)	21 februari 1979	Saratoga
uurloop	20,558 km (NR)	21 februari 1979	Saratoga
15 Eng. mijl	1:11.43,1	21 februari 1979	Saratoga
25.000 m	1:14.11,8 (WR)	21 februari 1979	Saratoga
30.000 m	1:31.48,9 (NR)	21 februari 1979	Saratoga

Weg

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
10 km	28.16	1983
15 km	43.25
20 km	58.43	1982
halve marathon	1:04.55 (ex-NR)	5 februari 1978	Coamo
25 km	1:17.23
30 km	1:29.04 *	1976
marathon	2:09.27 (NR)^[1]	16 april 1979	Boston

* Officieus wereldrecord

Indoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
2 Eng. mijl	8.48

Belangrijke overwinningen

Boston Marathon: 4 maal
New York City Marathon: 4 maal
Fukuoka Marathon: 1 maal
Marathon van Houston: 1 maal
Falmouth Road Race: 3 maal
Lynchburg 10 miles: 5 maal
Cherry Blossom 10-Mile Run: 4 maal
Beverly Hills 10 km: 4 maal
Azalea Trail 10 km: 4 maal
Gurnet Classic Beach Run, Duxbury MA
Bloomsday 12 km: 1 maal
Utica Boilermaker: 1 maal
Gasparilla 15 km: 1 maal (eerste jaar)
Jacksonville 15 km: 1 maal
BIX 7: 2 maal (incl. eerste jaar)
Big Boy 20 km: 3 maal

Palmares

marathon

1974: 14e Boston Marathon - 2:19.35
1974: 5e New York City Marathon - 2:35.59
1975: 1 Boston Marathon - 2:09.56
1975: 3 marathon van Fukuoka - 2:11.26,4
1976: 2 marathon van Eugene - 2:11.58
1976: 1 marathon van Baltimore - 2:14.23
1976: 1 marathon van Sado - 2:08.23 (te kort parcours)
1976: 1 New York City Marathon - 2:10.09 (te kort parcours)
1976: 40e OS - 2:25.14,8
1977: 1 marathon van Amsterdam - 2:12.47
1977: 1 marathon van Fukuoka - 2:10.55,3
1977: 1 New York City Marathon - 2:11.28,2 (te kort parcours)
1977: 1 marathon van Kyoto - 2:14.26,2
1978: 1 Boston Marathon - 2:10.14
1978: 6e marathon van Fukuoka - 2:12.51,3
1978: 1 New York City Marathon - 2:12.11,6 (te kort parcours)
1979: 1 Boston Marathon - 2:09.28
1979: 1 New York City Marathon - 2:11.42 (te kort parcours)
1980: 1 Boston Marathon - 2:12.11
1980: 1 marathon van Toronto - 2:14.46,8
1980: 5e New York City Marathon - 2:13.20,3
1981: 3 Boston Marathon - 2:10.35
1981: 1 marathon van Houston - 2:12.19,6
1981: 1 marathon van Stockholm - 2:13.26
1981: 1 marathon van Rio de Janeiro - 2:14.13
1982: 1 marathon van Melbourne - 2:11.08
1982: 4e Boston Marathon - 2:12.39
1982: 5e marathon van Houston - 2:14.51
1983: 10e Boston Marathon - 2:11.59
1984: 8e marathon van Buffalo - 2:13.30
1986: 4e Boston Marathon - 2:13.36
1987: 15e Boston Marathon - 2:18.18

veldlopen

1975: 3 WK - 35.28
1978: 44e WK in Glasgow (2 in het landenklassement)

Onderscheidingen

Abebe Bikila Award - 1989

Boeken

Rodgers, Bill, Marathoning (met Joe Concannon) (1980) Simon & Schuster, ISBN 0-671-25087-6
Rodgers, Bill, Masters Running and Racing (met Joe Henderson en Priscilla Welch) (1995) Rodale Books, ISBN 0-87596-330-7
Rodgers, Bill, Bill Rodgers' Lifetime Running Plan: Definitive Programs for Runners of all Ages and Levels (1996) Collins, ISBN 0-06-273386-9
Rodgers, Bill & Douglas, Scott, The Complete Idiot's Guide to Running, 2de editie (2003) Alpha, ISBN 0-02-864466-2

Bronnen, noten en/of referenties

(en) World Athletics-profiel voor Bill Rodgers

↑ ^a ^b Officieel worden er door de IAAF geen records erkend, omdat het parcours in Boston te veel afloopt volgens de IAAF-regels.

Externe links

(en) Profiel van Bill Rodgers op sports-reference.com (gearchiveerd)
(en) Officiële website van Bill Rodgers
(en) Interview op de website van Runner’s World
(en) USA Record Progressions- Track, ARRS-website
(en) USA Record Progressions- Road, ARRS-website

Zie de categorie Bill Rodgers (runner) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[Officieel-1] Officieel worden er door de IAAF geen records erkend, omdat het parcours in Boston te veel afloopt volgens de IAAF-regels.

[1]