Trends in LIMS

Salsette

सालशेत (mr)
Localización
19°12′N 72°54′L / 19.2, 72.9
Poboación
Poboación	15.111.974 (2012) (24.413,53 hab./km²)
Xeografía
Superficie	619 km²
Medición	23,2 () × 49,3 () km
Bañado por	Océano Índico
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC+05:30

Salsette (do nome en lingua marathi Sashti (साष्टी)) foi un antigo territorio de Portugal entre os anos de 1534 e 1737. É unha illa localizada no Estado de Maharashtra, noroeste da India.

A metrópole de Mumbai (antigamente, Bombai) e as cidades de Thane e Mira-Bhayandar atópanse nesta illa que, outrora, estaba formada por varias illas, que foron unidas por pontes e recheos durante os séculos XIX e XX, polo que é moi populosa e unha das illas máis densamente poboadas do mundo. Ten ao redor de 15.1 millóns de habitantes que viven nunha área de aproximadamente 619 km².

Salsette está limitada ao norte polo Vasai Creek, ao nordés polo río Ulhas, ao leste por Thane Creek e Bombay Harbor, e ao sur e ao oeste. polo Mar Arábigo. As sete illas de Bombay orixinais, que se fusionaron con recuperación de terras durante o século XIX e principios do XX para formar a cidade de Mumbai, agora son practicamente unha península sobresaínte cara ao sur da moito máis grande Illa Salsette.^[1]

A illa de Trombay que estaba ao sueste de Salsette é hoxe parte de Salsette xa que moitos dos pantanos intermedios foron recuperados. Alberga o Borivali National Park, tamén coñecido como Sanjay Gandhi National Park. A cidade de Thane está na esquina nordés, no Thane Creek, mentres que o seu suburbio Mira-Bhayander atópase na esquina noroeste. Politicamente, o distrito da cidade de Mumbai cobre a península ao sur de Mahim e Sion, mentres que a maior parte da illa orixinal constitúe o Distrito Suburbano de Mumbai. A porción norteña atópase dentro do Distrito de Thane, que se estende a través dos arroios Vasai e Thane cara ao continente.^[2]

A palabra Sasashti (tamén abreviada a Sashti) é Marathi para "sesenta e seis", en referencia ás "sesenta e seis vilas" orixinais da illa.^[3] Estaba habitado por granxeiros, labregos, artesáns e pescadores. Foron convertidos ao Catolicismo Romano por catro ordes relixiosas dominicos, franciscanos, agostiños e xesuítas que chegaron no século XV cos portugueses.

Pódense atopar 109 covas budistas, incluídas as de Kanheri, na illa, que datan de finais do século II.^[4] Salsette foi gobernada por unha sucesión de reinos hindús, o último dos cales foi a dinastía Silhara. En 1343, as illas foron anexadas polo sultanato musulmán de Gujarat. En 1534, os portugueses tomaron as illas ao Sultán Bahadur Shah de Gujarat. Sashti converteuse en parte da provincia norteña da India portuguesa, que se gobernou desde Baçaím (actualmente Vasai) na beira norte do Vasai Creek. Foi arrendada a D. Diogo Rodrigues tamén chamado como Mestre Diego desde o 25 de outubro de 1535 a 1548. En 1554, as illas foron entregadas a García de Orta, un famoso médico e botánico, e autor de Colóquio dos simples e drogas e coisas medicinais da Índia, un traballo seminal sobre a medicina india e oriental do seu tempo.

Na illa de Mazagaon, os xesuítas estableceran bases reclamando a terra. O rei portugués negouse a considerar a súa reclamación e en 1572 alugou permanentemente a illa á familia De Souza e Lima. Nese intre, había unha gran poboación católica romana. Os portugueses tamén trouxeron consigo escravos africanos coñecidos como "kaffirs", que pronto ingresaron na mestura étnica da xente. Os portugueses fundaron Goa, que estaba ao sur das illas, como o seu cuartel xeral na India. Goa era coñecida entón como a "Lisboa do Leste" e era a capital do Vice-Reino Indio Portugués. Debido a isto, as illas nunca foron importantes para os portugueses. Os porugueses construíron nove igrexas católicas romanas na illa Sashti: Nirmal (1557), Nossa Senhora dos Remédios (1557), Sandor (1566), Agashi (1568), Nandakal (1573), Papdy (1574), Pale (1595), Manickpur (1606) e Nossa Senhora dás Mercês (1606). A igrexa de St. Andrews e a basílica de Mount Mary en Bandra, a Cruz en Cross Maidan, a igrexa Gloria (1632) en Mazagaon e os restos dunha igrexa en Santa Cruz son os únicos lugares de culto que sobreviviron ata hoxe.

En 1661, os sete illotes de Bombay foron cedidos a Gran Bretaña como parte da dote de Catarina de Braganza ao rei Carlos II de Inglaterra mentres Salsette permaneceu en mans portuguesas. O rei Carlos, pola súa banda, arrendou os illotes de Bombay á Compañía Británica das Indias Orientais en 1668 por 10 £ por ano. A compañía descubriu que o porto profundo de Bombay era eminentemente oportuno, e a poboación aumentou de 10.000 habitantes en 1661 a 60.000 en 1675. En 1687, a Compañía das Indias Orientais transferiu a súa sede alí desde Surat. En 1737, a illa foi capturada polos Marathas, e a maior parte da provincia do norte de Portugal foi cedida aos Marathas en 1739.

Os británicos ocuparon Salsette en 1774,^[5] que formalmente cedeuse a East India Company en 1782 Tratado de Salbai. En 1782, William Hornby, entón Gobernador de Presidencia de Bombay, iniciou o proxecto de conectar as illas de Bombay. Cara a 1845 as sete illas do sur conectáronse para formar Old Bombay, cunha área de 435 km². Os viadutos ferroviarios e as calzadas construíronse no século XIX para conectar a illa de Bombay co continente a través de Salsette. A canle que separa Bombay de Salsette e Trombay foi ponteado por Sion Causeway en 1803.^[6] A accesibilidade aumentou considerablemente logo da construción desta calzada.^[7] Mahim e Bandra estaban conectadas por unha calzada en 1845.^[8] Estas liñas de ferrocarril e estradas alentaron aos comerciantes máis ricos a construír vilas na illa de Salsette. En 1901 a poboación de Salsette aumentou a 146.993 habitantes e a rexión comezou a ser coñecida como Gran Bombay.

Salsette está dominada por unha masa central de outeiros rodeados de planicies mareais. Un número de illas moito máis pequenas estaba no seu flanco occidental. Estas inclúen Bandra, Juhu, unha antiga barra de area que se eleva xusto sobre o nivel do mar un metro ou dous, Versova, Illa Marve, Illa Dharavi e Rai Murdhe, todas cun outeiro no núcleo e plataformas de ondas cortadas e praias de area. Estas illas permaneceron separadas ata 1808. No momento da escritura do antigo mapa xeográfico de Thana en 1882, estas illas podían ser alcanzadas durante as mareas baixas camiñando a través das rias intermedias, fóra diso a illa de Dharavi (non debe confundirse co barrio pobre preto de Mahim), tíñase que chegar en bote. Estas xa non están separadas, uníronse a Salsette a través de recheos. O punto máis alto é o pico cónico de Kanheri (467 metros) no Borivali National Park, no extremo norte da illa.^[9] Este Parque Nacional é o máis grande do mundo dentro dos límites dunha cidade.