Trends in LIMS

Editar as ligazóns
Modelo:BiografíaJavier Valcarce Ocampo
Biografía
Nacementoséculo XIX Editar o valor en Wikidata
Lugo, España Editar o valor en Wikidata
Morte27 de febreiro de 1922 Editar o valor en Wikidata
A Coruña, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónxornalista, escritor, avogado Editar o valor en Wikidata
Membro de
Real Academia Galega (membro correspondente) Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosJavier Valcarce García Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1223554 BUSC: valcarce-ocampo-javier-m-1922

Javier Valcarce Ocampo, nado en Lugo e finado na Coruña o 27 de febreiro de 1922, foi un avogado, escritor e xornalista galego.

Traxectoria

Estudou Dereito na Universidade de Santiago de Compostela e colaborou en El Estudiante e El Tricornio, que chegou a dirixir. En outubro de 1883 escribiulle a Rosalía de Castro para incluír neste xornal fragmentos de Cantares gallegos.[1] Foi tamén redactor de El Eco de Santiago e Gaceta de Galicia.

Tras pasar por Mugardos, Cuenca, León e Santiago, instalouse en Pontevedra, onde era oficial do Goberno Civil,[2] colaborou en Diario de Pontevedra, El Ciclón, Galicia Recreativa e El Ángel del Hogar, usando en ocasións os pseudónimos Ervija,[3] Juan José e Un xeiteiro.[4] En 1907 publicou La redención de foros, dedicado a Eduardo Vincenti e cun prólogo de Augusto González Besada, que gañou o Certamen Social y Literario de Pontevedra, convocado pola Asociación Protectora del Obrero, e que serviu como liña táctica para os inicios da loita agraria do Directorio de Teis.

Trasladouse despois a Palencia (1911) e finalmente á Coruña onde foi oficial primeiro do concello, funcionario do Goberno Civil e colaborou en El Ideal Gallego coa sección "Prosas rimadas" asinando co pseudónimo Pifartos.[5]

Obras

Teatro

La redención de los foros, 1907, con prólogo de Augusto González Besada.
  • Luchar con el corazón, 1884.
  • El gran proyecto, 1888.
  • Pontevedra en el siglo XX, 1891.
  • Siluetas, 1893.
  • Palique, 1901.
  • Una noche en el infierno, 1906.
  • Soledad, 1908.

Narrativa

  • María

Poesía

  • Flores de espino, 1900.

Ensaio

  • La redención de foros, 1907.

Vida persoal

Casou con Camila García Gallego e foi pai de María Valcarce García e do tamén escritor Javier Valcarce García.

Notas

  1. Rodríguez Yordi, J. (1959). "Una carta a Rosalía". Boletín da Real Academia Galega. 333-338: 68. 
  2. Faro de Vigo, 23 de agosto de 2018.
  3. Diario de Pontevedra, 13 de decembro de 1900, p. 2.
  4. El Áncora, 28 de febreiro de 1903, p. 2.
  5. El Progreso, 2-3-1922, p. 2.

Véxase tamén

Bibliografía

Ligazóns externas