The US FDA’s proposed rule on laboratory-developed tests: Impacts on clinical laboratory testing

Rzepak

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	kapustowate
Rodzaj	kapusta
Gatunek	kapusta rzepak
Odmiana	rzepak
Nazwa systematyczna
Brassica napus subsp. napus[3]
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Rzepak (Brassica napus L. var. napus) – odmiana kapusty rzepak. Występuje tylko w uprawie^[3]. Dość często dziczeje z upraw, ale jest tylko efemerofitem. Status we florze Polski: efemerofit, kenofit^[4]. Prawdopodobnie jest mieszańcem kapusty warzywnej (Brassica oleracea) i kapusty właściwej (Brassica rapa)^[4]. Jest uprawiany głównie w krajach Eurazji.

Łodyga

Wzniesiona i rozgałęziona o wysokości 1–1,5 m.

Korzeń

Ma głęboki korzeń palowy oraz liczne, ale słabo rozwinięte korzenie boczne.

Kwiaty

Żółte, 4–płatkowe, o płatkach długości 9–18 mm. Zebrane są w grono dłuższe od liści.

Liście

Ulistnienie skrętoległe, liście sinozielone, pokryte woskiem. Liście dolne są powcinane i duże, górne małe i całobrzegie. Nasady górnych liści swoją nasadą obejmują łodygę co najmniej w połowie jej obwodu.

Owoc

Łuszczyna zawierająca wiele nasion. Nasiona rzepaku ozimego zawierają zwykle 45–47% tłuszczu^[5].

Roślina jednoroczna lub dwuletnia. Szacuje się, że rzepak ozimy potrzebuje jesienią około 75–80 dni z temperaturą powyżej 5 stopni Celsjusza, aby odpowiednio przygotować się do zimy, co oznacza, że termin siewu w północno-wschodniej Polsce przypada na 5 – 10 sierpnia, a w zachodniej i południowej 20 – 25 sierpnia^[6]. Kiełkuje po 7 dniach od wysiewu. Przed zimą zdąży jeszcze wytworzyć skróconą łodygę z 8-10 liśćmi. Kwitnie w następnym roku przez około 45 dni^[5]. Kwiaty zapylane są przez pszczoły^[7]. Łuszczyna pęka dość łatwo, stąd też przy zbiorze rzepaku mogą wystąpić dość duże straty.

Rzepak ozimy stanowi ważny element płodozmianu i zostawia po sobie zasobne stanowisko (duża ilość materii organicznej oraz resztki pożniwne bogate w potas), które najlepiej nadaje się pod uprawę zbóż^[8].

Roślina oleista

Jedna z najważniejszych roślin w tej grupie roślin uprawnych. Z nasion uzyskuje się olej jadalny (olej rzepakowy), z niego wytwarza się margarynę i inne tłuszcze kuchenne^[5]. Tłuszcz uzyskuje się głównie przez tłoczenie wstępnie zmiażdżonych nasion zimnych lub podgrzanych w prasach ślimakowych lub walcowych, a także ekstrahuje się za pomocą różnych rozpuszczalników.^[9]. Otrzymany olej ma zabarwienie ciemnożółte, po rafinacji – jasnożółte. Jest to olej nieschnący zawierający głównie kwas oleinowy i linolowy. Współczesne odmiany praktycznie nie zawierają kwasu erukowego. Używany do celów spożywczych olej musi być dezodoryzowany^[10].

Roślina przemysłowa

• W przemyśle olej rzepakowy jest wykorzystywany także do produkcji pokostu^[11].
• oleju rzepakowego wytwarza się biodiesel – paliwo do napędu silników wysokoprężnych.

Roślina pastewna

• Śruta poekstrakcyjna otrzymana po wytłoczeniu oleju jest cenną, zawierającą dużo białka paszą dla zwierząt^[5].
• Słoma rzepakowa nie nadaje się ani na paszę dla zwierząt, ani na ściółkę, może być natomiast wykorzystana jako opał, może być wykorzystywana do produkcji płyt pilśniowych^[7].

Roślina miododajna

Ze względu na dużą powierzchnię upraw roślina o bardzo dużym znaczeniu w pszczelarstwie.

Inne

W Chinach i Indiach uprawiany był do celów oświetleniowych i spożywczych^[10].

Uprawiany jest w wielu krajach świata w średnich szerokościach geograficznych (klimat umiarkowany i podzwrotnikowy). Występuje w dwóch formach: jako rzepak jary (roślina jednoroczna) i rzepak ozimy (roślina dwuletnia)^[11]. W Polsce uprawia się głównie rzepak ozimy i jego uprawy zajmują 95% powierzchni upraw wszystkich roślin oleistych^[7]. W Chinach jest uprawiany w dużych ilościach w dorzeczu Jangcy jako uprawa zimowa. W Indiach jako uprawa na gruntach nienawadnianych. W Europie, zwłaszcza w okresie II wojny światowej, olej rzepakowy zajął poważne miejsce na rynku jako produkt spożywczy, a także jako olej techniczny. Największym producentem w Europie jest Francja a zaraz za nią Niemcy.

Najwięksi producenci rzepaku (średnia 2008-2012) (w milionach ton)[12]
1	Kanada	13,6
2	Chiny	13,3
3	Indie	6,9
4	Francja	5,2
5	Niemcy	5,2
6	Australia	2,3
7	Wielka Brytania	2,3
8	Polska	2,1
9	Ukraina	1,8
10	Czechy	1,1

Odmiana posiada wiele synonimów nazwy naukowej^[3]:

• Brassica campestris subsp. napus (L.) Hook. f. & T. Anderson
• Brassica campestris f. biennis Schübl. & G. Martens
• Brassica napus f. annua (Schübl. & G. Martens) Thell.
• Brassica napus var. annua W. D. J. Koch
• Brassica napus f. biennis (Schübl. & G. Martens) Thell.
• Brassica napus var. biennis (Schübl. & G. Martens) Rchb.
• Brassica napus subsp. oleifera (Delile) Sinskaya
• Brassica napus var. oleifera Delile
• Brassica napus var. sahariensis A. Chev.