The US FDA’s proposed rule on laboratory-developed tests: Impacts on clinical laboratory testing

Lo saut de naut es una espròva d'atletisme qu'a per objectiu de subrepassar una barra orizontala, plaçada a una auçada determinada entre dos supòrts verticals separats de 4 mètres.

Lo sautaire comença la competicion a l'auçada qu'estime oportuna e dispausa de tres assages per la superar.

Lo recòrd del monde actual de la disciplina es detengut pel cuban Javier Sotomayor amb un saut de 2,45 m en 1993. Lo recòrd feminin es detengut per la bulgara Stefka Kostadinova amb un saut de 2,09 m en 1987 a Roma durant los Campionats del monde d'atletisme.

L'atleta que passa la barra pus nauta rempòrta lo concors. Los concurrents an lo drech de prendre de vam. La barra es montada per palièr (de 5 cm en 5 cm a la debuta de la competicion, puèi de 3 en 3 cm), cada concurrent ajant drech a tres ensages a cada nautor prepausada. Dempuèi qualques annadas, la tactica faguèt son aparicion: quand un sautaire a macat son primièr ensag (o sos dos primièrs ensages) a una nautor determinada, pòt servar sos dos ensages (o son darrièr ensag) a la nautor seguenta.

L'atleta sauta en enauçar la primièra gamba e quand es passat, enauça l'autra en tornar caire.

L'atleta ataca la barra de fàcia e sauta a l'orizontala, sul costat, la gamba d'apèl plegada jos el. Aquela tecnica limita fòrça lo marge de progression del fach que i pas de rotacion del còrs a l'entorn de la barra coma l'autorisa la tecnica seguenta. Pasmens limitava l'estress ligat a la casuda a una epòca que la recepcion se fasiá mai que mai dins la sabla.

L'atleta ataca l'obstacle lateralament en s'enrodan literalament a l'entorn de la barra, a l'orizontala. Lo problèma d'aquela tecnica èra lo desgatjament de la gamba d'apèl per dessús de la barra. Demandava de qualitats de gimnast esprovadas que sol lo rus Valeriy Brumel saupèt portar, dins los ans 1960, a son punt mai naut en establir lo recòrd del monde à 2,28 m. Cal encara senhalar Vladimir Yashchenko que, mentre que lo Fosbury èra adoptat per totes los autres sautaires, s'enaucèt a 2,33 m lo 3 de julhet de 1977, puèi 2,34 durant l'estiu de 1978 en rotlèu ventral, en batre aital l'ancian recòrd del monde détengut pel mitic Dwight Stones l'òme que passèt pel primièr còp la barrièra dels 2,30 m. Es amb Yashchenko que va desapareisser de las tauletas dels recòrds del monde la tecnica del rotlèu ventral.

Le Fosbury-flop es la tecnica mai utilizada a l'ora d'ara. Foguèt utilizada pel primièr còp en competicion internacionala als Jòcs olimpics d'estiu de 1968 per Dick Fosbury. Consistís a arribar d'esquina a l'obstacle e a sautar d'esquina, en levar las doas gambas en darrièr per dessús de la barra. Lo saut foguèt refusat dins un primièr temps, acceptat puèi après verificacion que cap reglament èra pas estat enfranhut. Dick Fosbury passèt aquete jorn 2,24 m, nòu recòrd olimpic. Dick Fosbury foguèt medalhat d'aur^[1].

Pus tard, foguèt provat que Fosbury es pas estat lo primièr de far servir aquela tecnica, sens o saupre. Bruce Quande foguèt fotografiat en 1963 passant la barra d'esquina.

Recòrds del monde actuals de saut de naut

Region	Genre	Performància	Atleta	Data	Luòc
En plen aire	M	2,45 m	Javier Sotomayor	27 de julhet de 1993	Salamanca
	F	2,09 m	Stefka Kostadinova	30 d'agost de 1987	Roma
En sala	M	2,43 m	Javier Sotomayor	4 de març de 1989	Budapèst
	F	2,08 m	[[Fichièr:Flag of Sweden.svg	Bandièra: Suècia]] Kajsa Bergqvist	4 de febrièr de 2006	Arnstadt

1. ↑ «Vidèo de Dick Fosbury als Jòcs olimpics». olympic.org.