The US FDA’s proposed rule on laboratory-developed tests: Impacts on clinical laboratory testing

En eraldica, lo blason es l'ensemble format d'un escut e dels ornaments exteriors descrit dins lo blasonnement d'un portaire. L'escut se limita al supòrt del blason, tradicionalament utilizat coma targa a l'Edat Mejana. Existís una certana ambigüitat de l'emplec dels tèrmes «blason», «escut d'armas» e «armas», que foguèron utilizats de faiçon intercambiabla pel passat. Per metonimia, tiba a confondre los tres concèptes qu'an una signafication espicifica. Pasmens, blason es tèrme generic per definir tota tipologia de representacion eraldica.

Lo blason es destinat a identificar de linhatges o familhas determinadas egalament utilizat coma simbòl de comunas, regions, estats o d'unas corporacions e organizacions.[1] L'usatge del blason se difusèt amb los torneges e las crosadas, mentre que los insignes eraldics apareguèron en çò de la noblesa dins la segonda mitat del sègle xii.[2][3]

Etimologia

Lo mot «blason» (prononciat: /blaˈzu/) deriva de l'occitan ancian blezọṉ, blizọṉ (amb las variantas bleso, bliso, blezon, blizon, blezo),[4][5] eissit del latin *blaso.[6]

Usatge

La codificacion rigorosa del blason met en acte l'estructuracion dels elements pertinents a son usatge. Prennat ne compta de la variabilitat dels blasons et de las interpretacions divergentas dels eraldistas, podèm distinguir las seguentas unitats:

  • escut: supòrt supòrt sul qual lo blason es produit.
  • armas: insigne bastit d'un blason sostengut per una seria d'ornaments exterioras a l'escut, avent per tòca de soslinhar lo reng e la foncion de son proprietari.
  • blasonament: descripcion del blason, o d'una arma, en foncion de las leis organicas citadas.

Articles connèxes

Bibliografia

  • Bertero, Alban. Diccionari eraudic illustrat occitan-francés. Alcor Editions. 
  • Bertero, Alban. Blasonar en occitan. Lexique occitan de l'héraldique. Alcor Editions. 

Nòtas e referéncias

  1. (2003) Diccionario de Arte I. Barcelona: Bibliotèca de Consulta Larousse. Spes Editorial SL (RBA), p. 204. ISBN 84-8332-390-7 [Consulta: 21 de decembre de 2023]. 
  2. Lapidario Museo Civico Medievale. «Stemmi» (en italian). [Consulta: 21 de decembre de 2023]
  3. Archius Departamentals de Corresa. «Héraldique et blasons dans l’Histoire» (en francés). [Consulta: 21 de decembre de 2023]
  4. Bertan de Born (sègle xii). Rayn. 
  5. Diccionari de l'Occitan Medieval. ««Blezọṉ»» (en francés). Universitat de Munic. [Consulta: 21 de decembre de 2023]
  6. von Wartburg, Walther. «Französisches Etymologisches Wörterbuch (FEW)» (en fr, de, en).