Practical Applications of a SDMS (Scientific Data Management System)

Reims
Klimadiagramm
	Temperatur in °C, Niederschlag in mm
	Quelle: wetterkontor.de

Reims
	Reims (Frankreich) Reims
	Dewiisa: Dieu en soit garde – Gott bewààhr
Region	Grand Est
Département	Marne
Arrondissement	Reims (Unterprefäktüür)
Kanton	Hàuiptort vu 9 Kàntoona
Kommünàlverbànd	Grand Reims
Koordinàte	49° 16′ N, 4° 2′ OKoordinate: 49° 16′ N, 4° 2′ O
Heche	74–137 m
Flech	46,90 km2
Iiwohner	180.318 (1. Jänner 2020)
Bevelkerungsdicht	3.845 Iiw./km2
Code Postal	51100
INSEE-Code	51454
Website	www.reims.fr
	; Reims

Reims (uff Frànzeesch sààga m’r [ʁɛ̃s](info), uff Diitsch àui [ʁaɪ̯ms](info)) isch ä Schtadt im Nordoschte vo Frankriich, öbbe 140 km vo Baris. Verwaltigstechnisch isch Reims d Unterpräfektur (franz.: sous-préfecture) vom Département Marne, in der Région Grand Est. D Schtadt isch Sitz vom enä Erzbischof und het sit 1969 ä Universität. Reims isch nit nume s Herschtelligszentrum für Champagner, au Teggschtilie, Nahrigsmittel und Usrüschtigsgegeschtänd für d Ruumfahrt wärde dört hergeschtellt. D Gschicht vo der Schtadt goht zrugg bis ins Römische Riich.

Geogràfii

Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

s’ Gmaindagebiat vu Reims

wu ’s lììgt

Reims lììgt ìm Nordoschta vum Frànkrììch, ìm Nordwäschta vum Département Marne un ìm Wäschta vu dr Regioon Grand Est. D’ Schtàdt befìndet sìch uff dr Schtrooss zwìscha Pàriis un Diitschlànd, grààd süüdlig vu dr „Blàuija Bànààna“.

Äntfärnt ìsch Reims 130 km Luftlinia vu Pàriis, 157 km vu Metz, 168 Km vu Lille un 282 km vu Schtroossburi. Uff regionààler Eewana lììgt d’ Schtàdt 25 km neerdlig vun Épernay, 41 km nordwäschtlig vu Châlons-en-Champagne, 75 km süüdwäschtlig vu Charleville-Mézières un 107 km neerdlig vu Troyes.^[1] D’ Schtàdt ìsch numma 13 Kilomeeter vu dr Regioon Hauts-de-France äntfärnt (Gmainda Orainville ìm Département Aisne).

Reims granzt àn 15 Gmainda: Champfleury, Villers-aux-Nœuds (uff äbba 300 Meeter), Bezannes, Tinqueux, Saint-Brice-Courcelles, Saint-Thierry, Courcy, Bétheny, Witry-lès-Reims (uff äbba 100 Meeter), Cernay-lès-Reims, Saint-Léonard (wo vu Reims ìn zwai Tailer getrännt ìsch), Puisieulx, Taissy, Cormontreuil un Trois-Puits.^[2] Noh-n-em INSEE gheera säcks vu dana Gmainda zem „schtädtischa Siidlungs-Ainhait“ vu Reims,^[3] wial s’ Schtàdtgfiag ununterbrocha-n-ìsch. Àlla Nochbergmainda gheera zem Reimser Bàllungsràuim.^[4]

Tiafgrund un Boodaheecha

Reims lììgt àm äschtliga Rànd vum tiafa Pàriiser Bäcka. A pààr Kilomeeter süüdlig vu dr Schtàdt ìsch s’ Reimser Hììgellànd, wumm’r ainiga vu da bäschta Grundschtìckla vum Wiibàuigebiat Champagne känna fìnda. Nordwäschtlig vu Reims ìsch s’ Gebìrg vu Saint-Thierry, un a pààr Kilomeeter äschtlig vu dr Schtàdt ìsch s’ Gebìrg vu Berru.

Ìm Tiafgrund vum Schtàdtgebiat sìnn mehrera Kriidaschìchta, wo üss Kàmmerlìnga-n-üss’m friahja Campan bschtehn.^[5]

d’ Gwasser

D’ Schtàdt Reims lììgt àn da baida Ufer vu dr Vesle, ema Naawafluss vu dr Aisne. D’ Vesle äntschprìngt 153 Meeter ìwwer’m Meer uff’m Gmaindabooda vu Somme-Vesle, äbba 50 km süüdäschtlig vu Reims, un fliasst witterscht ìns Département Aisne bis Condé-sur-Aisne.

Sitter 1866 gìtt’s dr Aisne-Marne-Kànààl, wo uff 58 km zwìscha Berry-au-Bac un Condé-sur-Marne fliasst. Dànk’m Kànààl känna m’r mìt’m Schìff vu Reims bis àn d’ Marne fàhra. Uff’m Kànààl sìnn 24 Schliasa; 3 d’rvu lììga-n-uff’m Gmaindabooda vu Reims.^[6] D’ Marne salbscht ìsch dur a Kànààl mìt’m Rhii verbunda, àlso känna m’r mìt’m Schìff vu Reims bis uff Schtroossburi fàhra. Uff’m Kànààl z’ Reims ìsch a Hàltaschtälla fìr d’ Schìffer. Sa lììgt àm Boulevard Paul-Doumer,^[7] àm Ort, wu sallamols dr àlta Hààfa gsìì ìsch.

a Kàrta vum Aisne-Marne-Kànààl
dr Kànààl z’ Reims
d’ Hàltaschtälla fìr d’ Schìffer

Nutzung vu dr Boodaflächa

wia dr Reimser Gmaindabooda ànna 2018 bnutzt wìrd — noh dr Dàtabànk Corine Land Cover. Fàrwa:
= schtädtischa Bàui

= Kültüürbooda

= Wiisa

= verschììdliga làndwìrtschàftliga Flächa

= Wàld

= Baim un Buscha

= fiichter Ràuim

= Gwasser

Noh dr öiropäischa Dààtabànk Corine Land Cover (CLC) sìnn ànna 79,7 Prozant vum Gmaindabooda kìnschtlig bàuija gsìì — ìm Vergliich mìt 70,7 Prozant ìm Joohr 1990. Ànna 2018 ìsch d’ Boodanutzung asoo getailt gsìì:^[8]

schtädtisch Bàui (47,4 Prozant)
Ìndüschtrii- un Hàndelsràuima, Verkehrsnetzwark (25,7 Prozant)
Kültüürbooda — fìr d’ Làndwìrtschàft (13,2 Prozant)
kìnschtliga Grianràuima (6,1 Prozant)
verschììdliga làndwìrtschàftliga Flächa (2,9 Prozant)
Wàld (2,3 Prozant)
mehrjaahriga Kültüüra — wia zem Biischpììl Obschtgàrta, Bàuimpflànzunga un Raabgebiater (1,4 Prozant)
ìnnera fiichta Ràuima (0,6 Prozant)
Miina, Drackhüüfa un Bàuischtälla (0,5 Prozant)

Klimà

Monatlichi Durchschnittstemperature und -niderschläg für Reims

	Jan	Feb	Mär	Apr	Mai	Jun	Jul	Aug	Sep	Okt	Nov	Dez
Max. Temperatur (°C)	5,0	6,5	11,6	15,0	19,1	22,2	23,9	23,6	20,6	15,0	9,3	5,0	Ø	14,8
Min. Temperatur (°C)	−1,0	−0,6	1,4	4,2	7,4	10,6	12,6	12,5	10,1	6,1	3,0	0,3	Ø	5,6

Niderschlag (mm)	49	44	36	41	52	51	57	63	58	47	48	52	Σ	598

Sunnenstunde (h/d)	2,1	3,1	5,0	5,7	6,9	7,3	7,1	6,5	5,5	3,9	2,0	1,6	Ø	4,7

Regetäg (d)	17	15	12	13	13	13	12	13	12	13	16	16	Σ	165

Quelle: wetterkontor.de

Urschprung vum Nàmma

Em Oppidum vu da Remer hàt dr Julius Cäsar dr Nàmma Durocortorum gaa.^[9] Uff da Peutingerscha Tàfla (Sägmant I), wia àui ìm Itinerarium Antonini, wìrd’s Durocortoro gnännt.^[10]^[11] ’S ìsch a làtiinisiarta Form vu’ma gàllischa Wort, wo üss da Elemanter Duro- (< duron, „Toor“, „gschlossana Màrkt“, „Plàtz“, „Forum“ > „gschlossana Schtàdt“, „Schtädtla“^[12]) un -cor-t („Zäntrum“, „Schtàdt“, „Hàuiptschtàdt“). Domìt wìrd s’ Hàuiptort vu da Remer àls „runda Fäschtung“ bezaichent.^[13] Dr zwaita Tail vum Nàmma kààt àwwer àui vum Wort cortorum schtàmma, wo siina Bediitung unbekànnt ìsch.^[12]

Dr hìttiga Nàmma vu dr Schtàdt hàt àui a lànga Gschìchta. Ànna 314 ìsch d’ Schtàdt unter’m Nàmma Rementium ärwäähnt worra, un d’rnooh àls Remos (400), Rains (1277), Remps un Rems (1284) un Rein (1292).^[14] Ìm 6. Joohrhundert ìsch s’ Gebiat um d’ Schtàdt àls Rhemus bekànnt gsìì. Ìm Mìttelnììderlandischa-n-ìsch dr Nàmma Riemen gsìì. Sallamols hàt m’r àui uff Frànzeesch Rheims gschrììwa — dia Schriiwung wìrd noch hìtt ìm Üsslànd bnutzt, wia zem Biischpììl ìm anglischa Schproochràuim.^[15] Uff Anglisch wìrd Reims bzw. Rheims vor àllem [riːmz] üssgschproocha. Uff Àmerikàànisch Anglisch kààt maa-n-àui [ræ̃s] sààga.^[16]

bekànnta Litt üss dr Schtàdt

Litt, wo z’ Reims uff d’ Walt kumma sìnn

Jeanne Added (* 1980), Sangera, Liadermàchera un Dschäzzmüüsikànta
Albert Batteux (1919–2003), Füassbàllträäner un -schpììler
Jean Baudrillard (1929–2007), Filosof un Gsällschàftsforscher
Bruno Bonhuil (1960–2005), Motorrààdrännfààhrer
Jean-François Boulart (1776–1842), Genrààl vu dr Àrtillerii
Ludovic Butelle (* 1983), Füassbàllschpììler
Claude-Marie-Louis-Emmanuel Carbon de Flins des Oliviers (1758–1806), Schrìftschtäller
George Casalis (1917–1987), evànggelisch-reformiarter Pfàrrer, Wììderschtàndkampfer geega dr Nàzìschmus, Theoloog un Hoochschüallehrer
Pierre Cauchon (um 1370 – 1442), Bischoof vu Breauvais un keenigliger Berooter
Léon Chavalliaud (1858–1919), Bìldhàuijer
Barbe-Nicole Clicquot-Ponsardin (1777–1866), Chàmpàgner-Ìndüschtriäller
André Colbert (1647–1704), Bischoof vun Auxerre ìn dr Burgund
Jean-Baptiste Colbert (1619–1683), Schtààtsmànn un Grìnder vum Merkàntilischmus
Nicolas Colbert (1628–1676), Bischoof vu Luçon un Auxerre ìn dr Burgund
Baude Cordier (vor 1364 – vor 1400), Kùmponìscht un Hàrfaschpììler vu dr Renaissance
Maurice Couve de Murville (1907–1999), konsärwàtiiwer Politiker
Laurent Cuniot (* 1957), Kùmponìscht, Dirigant un Müüsiklehrer
Henri Dallier (1849–1934), Kùmponìscht un Orgànìscht
Charles Deckert (1880–?), Turner
Antoine Dorfeuille (1754–1795), Schàuischpììler, Publizìscht un Revoluzionäär
Hugo Ekitike (* 2002), Füassbàllschpììler
Jean-Baptiste Drouet d’Erlon (1765–1844), Genrààl vu dr frànzeescha Revoluzioon
Philippe Entremont (* 1934), Piànìscht un Dirigant
Didier Eribon (* 1953), Filosof un Àuitoor
Antoine Faivre (1934–2021), Religioonswìssaschàftler
Maurice Falvy (1888–1970), Genrààl
Pauline Ferrand-Prévot (* 1992), Rààdschportlera
Marion Fiack (* 1992), Schtààbhoochschprìngera
Bernard Fresson (1931–2002), Filmschàuischpììler
Marie Gayot (* 1989), Liichtàthletikera
Pierre Geoffroy (1939–1994), Schurnàlìscht un Füassbàllträäner
Daniel Goeudevert (* 1942), Manatscher un Unternammaberooter
Élodie Gossuin (* 1980), Modäll
Philippe Haezebrouck (* 1954), Otorännfààhrer
Henri Heintz (* 1946), Velorännfààhrer
Joseph-Jean Heintz (1886–1958), reemisch-kàthoolischer Bischoof
Philippe Henriot (1889–1944), Politiker ìn dr Regiarung vum Pétain
Gunthar von Hildesheim († 835), Bischoof vum Bìschtumm Hildesheim ìn Norddiitschlànd
Samuel Koeberlé (* 2004), Füassbàllschpììler
Johann-Joseph Krug (1800–1866), diitscher Unternammer, Grìnder vum Chàmpàgnerhüüs Krug
Jean Baptiste de La Salle (1651–1719), Priaschter, Pedàgoog un Oordagrìnder
Simon Nicolas Henri Linguet (1736–1794), Schrìftschtäller
René Masclaux (* 1945), Füassbàllschpììler
Armand Marcelle (1905–1974), Ruuderer
Édouard Marcelle (1909–2001), Ruuderer
Henri Marteau (1874–1934), diitsch-frànzeescher Giiger un Kùmponìscht
Jean-Charles Mattei (* 1982), Shorttracker
Olivier Métra (1830–1889), Kùmponìscht un Dirigant
Edmond Missa (1861–1910), Kùmponìscht
Marcel Moreau (* 1936), Füassbàllschpììler
Jean-David Morvan (* 1969), Comiczaichner
Alexandre Noll (1890–1970), Holzbìldhàuijer un Meewel-Designer
Nelson Panciatici (* 1988), Rännfààhrer
Jean-Claude Pecker (1923–2020), Astrofüüsiker
Robert Pires (* 1973), Füassbàllschpììler
Noël-Antoine Pluche (1688–1761), Theoloog, Nàtüürwìssaschàftler un Schrìftschtäller
Henri Prilleux (1888–?), Turner
Alberich von Reims (ca. 1085–1141), Scholastiker
Michel Robin (1930–2020), Schàuischpììler
Louis-Marie Rocourt (1743–1824), dr lätscht Àbt vu Clairvaux
Bernard Roques (* 1935), Keemiker un Farmakoloog
Léon Rothier (1874–1951), Sanger
Vincent Ségal (* 1967), Zällìscht
Jacques Simon (1890–1974), Glààskìnschtler un Mooler
Clément Tabur (* 2000), Tennisschpììler
Catherine Vautrin (* 1960), Politikera
Ernest Vicogne (1888–1975), Turner
Jakob von Vitry (1160/70–1240), Kàrdinààl
Émile Wenz (1863–1940), Wullhandler un Pioniar vu dr Luftbìldfotogràfii
Paul Wenz (1869–1939), frànzeesch-àuischtrààlischer Wullhandler un Schrìftschtäller
Woodkid (Yoann Lemoine) (* 1983), Müüsikànt un Filmamàcher

Litt, wo z’ Reims glabt hann odd’r gschtoorwa sìnn

Abel von Reims, († 764), Arzbischoof vu Reims
Robert Briçonnet († 1497), Arzbischoof vu Reims
Brun (925–965), Arzbischoof vu Köln un Brüader vum Otto dr Grooss
Flodoard von Reims (894–966), wäschtfränkischer Kronìscht
Tsuguharu-Léonard Foujita (1886–1968), jàpàànisch-frànzeescher Mooler un Gràfiker; ar ìsch ìn dr Foujita-Kàpall beardigt worra, wu-n-’r salbscht gmolt hàt
Henri Germain (1906–1990), Füassbàllfunkzionäär
Florenz-Ludwig Heidsieck (1749–1828), diitsch-frànzeescher Unternammer, Grìnder vu’ma Chàmpàgnerhüüs
Robert Jonquet (1925–2008), Füassbàllnàzionààlschpììler
Kàrlmànn I. (751–771), Brüader vum Kàrl em Groossa, Keenig vu da Frànka
Johann-Joseph Krug (1800–1866), diitsch-frànzeescher Unternammer un Grìnder vum Chàmpàgnerhüüs Krug
Benoît-Marie Langénieux (1824–1905), Arzbischoof vu Reims
Hugo Libergier (1229–1263), Bàuimaischter vu dr frànzeescha Hoochgotik
Alfred Lichtenstein (1889–1914), diitscher Jurischt un Schrìftschtäller vum Expressionischmus
Liutwin († 717), Kloschtergrìnder z’ Mettlach un Bischoof z’ Tier, Laon un Reims
Louis-Henri-Joseph Luçon (1842–1930), Arzbischoof vu Reims
Ludwig IV. (920/21–954), wäschtfrànzeescher Keenig
Guillaume de Machaut (1300/05–1377), Kùmponìscht un Dìchter
Herbert MacKay-Fraser (1927–1957), US-àmerikàànischer Rännfààhrer
Jean-Marie Maury (1907–1994), Arzbischoof vu Reims
Luigi Musso (1924–1958), itàliaanischer Formel-1- un Schportwààga-Rännfààhrer
Philipp VI. (1293–1350), Keenig vu Frànkrììch
Remigius von Reims (≈436–533), gàllo-fränkischer Bischoof, wo dr Merowingerkeenig Chlodwig I. taift hàt
Turpin von Reims (vor 751–794), äärschter Arzbischoof z’ Reims
Eduard Werle (1801–1884), Bìrgermaischter vu Reims un Àbgoordneter ìm frànzeescha Pàrlàmant

Lüag àui

Lischta vu da Gmainda ìm Département Marne

Lìteràtüür

uff Diitsch

Reims. In: Brockhüüs Enzüklopädii. Brockhüüs (brockhaus.de [abgerufen am 8. Januar 2024]).
Carlrichard Brühl: Reims als Krönungsstadt des französischen Königs bis zum Ausgang des 14. Jahrhunderts. Wolfgang-Goethe-Universität Frankfurt am Main, 1950, OCLC 1055651773 (94 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de – Dokteràrwet).

uff Frànzeesch

Marcel Bazin: Reims. In: Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Universalis France (französisch, universalis.fr [abgerufen am 8. Januar 2024]).
Reims. In: Encyclopédie Larousse. Larousse (französisch, larousse.fr [abgerufen am 8. Januar 2023]).
Olivier Rigaud: Reims au temps de l’Art déco. Éditions du Huitième Jour, Pàriis 2006, ISBN 2-914119-60-7 (französisch).
Olivier Rigaud: Reims à l’époque de l’Art Déco. Une ville reconstruite après la première guerre mondiale (= Collection Patrimoine Ressources). SCÉRÉN-CRDP Champagne-Ardenne, Reims 2006, ISBN 2-86633-421-3 (französisch).
Georges Colin: Reims, étude d'une croissance urbaine. In: Travaux de l'institut de géographie de Reims. Nr. 25, 1976.
André Burguière: Société et culture à Reims à la fin du XVIII^e : la diffusion des « Lumières » analysée à travers les cahiers de doléances. In: Annales : Économies, Sociétés, Civilisations. Band 22, Nr. 2, 1967, S. 303–339 (französisch, persee.fr).
Christian Brut: La Vie municipale à Reims, expansion et pouvoir local, 1945-1975. 1980 (französisch, Dokteràrwet àn dr Üniwärsiteet Pàriis V).
Hippolyte Bazin: Une vieille cité de France : Reims, monuments et histoire. F. Michaud, Reims 1900 (französisch, 550 S., archive.org).
Georges Boussinesq, Gustave Laurent: Histoire de Reims depuis les origines jusqu'à nos jours. Matot-Braine, 1933 (französisch).
Dom Guillaume Marlot: Histoire de la ville, cité et université de Reims : métropolitaine de la Gaule Belgique : divisée en douze livres contenant l'estat ecclésiastique et civil du païs. Brissart-Binet, 1843 (französisch).
Louis-Pierre Anquetil: Histoire civile et politique de la ville de Reims. Delaistre-Godet, 1756 (französisch).
J. Pernet, M. Hubert: Reims, chronique des années de guerre. Alan Sutton, 2003 (französisch).
François-Xavier Tassel: La Reconstruction de Reims après 1918, illustration de la naissance d'un urbanisme d'État. 1987 (französisch, Dokteràrwet ìm Fàchberaich Schtàdtbàui àn dr Üniwärsiteet Pàriis VIII).

Olivier Rigaud (Vorw.): Les plans anciens de Reims, 1600-1825. Reims Histoire Archéologie (französisch).
Alexandre Hannesse: Histoire populaire de la ville de Reims. Sédopols, 1987 (französisch).
Pierre Desportes: Histoire de Reims. Privat, Toulouse 1983, ISBN 978-2-7089-4722-1 (französisch, 439 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
Jean-François Cornu: 50 ans d’affiches et d’histoire de Reims : 1880-1930. Éditions du Paysage, 1998 (französisch).
Édouard de Barthélémy: Histoire des archers, arbalétriers et arquebusiers de la ville de Reims. Paul Giret, Reims 1873 (französisch, bnf.fr).
Reims. Hachette et Cie, Pàriis 1891 (französisch, 146 S., u-bordeaux-montaigne.fr [abgerufen am 8. Januar 2023]).
Robert Neiss: Le Développement urbain de Reims dans l'Antiquité. Centre régional de documentation pédagogique (CRDP) de Reims, Reims 1977 (französisch, 36 S.).
Robert Neiss: La structure urbaine de Reims antique et son évoltuion du I^er au III^e siècle après J.-C. In: Revue archéologique de Picardie. Band 3, Nr. 3–4, 1984, S. 171–191 (französisch, persee.fr [abgerufen am 8. Januar 2024]).
Maurice Hollande: Essai sur la topographie de Reims. Amis du Vieux Reims, Reims 1976 (französisch).
Jean Baptiste François Geruzez: Description historique et statistique de la ville de Reims : avec le récit abrégé de ce qui s'est passé à Reims dans la guerre de 1814 et de 1815 et orné de vingt gravures représentant les monuments anciens et modernes. Le Batard, 1817 (französisch, Bànd I: Iigschränkti Vorschau uf books.google.de, Bànd II: Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
Bernard Vonglis: Le commerce des céréales à Reims au XVIII^e siècle. Üniwärsiteet Reims, 1980, OCLC 10646304 (französisch, 238 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).

uff Anglisch

Reims. In: Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, Inc. (britisches Englisch, britannica.com [abgerufen am 8. Januar 2024]).
Rheims. In: Clement Cruttwell (Hrsg.): Gazetteer of France. G.G.J. and J. Robinson, London 1793 (englisch, handle.net).
Reims. John Murray, London 1861 (englisch, archive.org).
William Henry Overall (Hrsg.): Rheims. William Tegg, London 1870 (englisch, 2027/uc2.ark:/13960/t9m32q949?urlappend=%3Bseq=733).
C.B. Black: Reims. Adam and Charles Black, Edinburgh 1876 (englisch, archive.org).
Augustus J. C. Hare: Reims. G. Allen, London 1890, OCLC 1737047 (englisch, archive.org).
Rheims. Karl Baedeker, Leipsic 1899, OCLC 2229516 (englisch, archive.org).
Benjamin Vincent: Rheims. 25. Auflage. Ward, Lock & Co., London 1910 (englisch, handle.net).
Reims (= International Dictionary of Historic Places). Fitzroy Dearborn, 1995, ISBN 978-1-136-63944-9 (englisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
Colum Hourihane (Hrsg.): Reims. Oxford University Press, 2012, ISBN 978-0-19-539536-5 (englisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).

Weblink

Commons: Reims – Sammlig vo Multimediadateie

d Website vo de Stadt (französisch / englisch / dütsch)

Ainzelnoohwiisa

↑ Luftlinia-Äntfärnung zwìscha Reims un era àndra frànzeescha Gmainda uff lion1906.free.fr. Àbgrüafa-n-àm 25. März 2023 (frànzeesch).
↑ a Kàrta vu Reims bii Géoportail. Àbgrüafa-n-àm 25. März 2023 (frànzeesch).
↑ Unité urbaine 2020 de Reims (51701). INSEE, abgruefen am 25. März 2023 (französisch).
↑ Aire d'attraction des villes 2020 de Reims (036). INSEE, abgruefen am 25. März 2023 (französisch).
↑ lüag d’ Kàrta vum frànzeescha Tiafgrund bii InfoTerre.
↑ Canal de l'Aisne à la Marne (58.2 km). In: marani.claude.free.fr. Abgruefen am 25. März 2023 (französisch).
↑ Relais nautiques uff dr Websitta vum Gmaindaverbànd Grand Reims (frànzeesch).
↑ CORINE Land Cover. Umwaltminìschterium vum Frànkrììch, 27. Dezember 2018, abgruefen am 10. Januar 2024 (französisch).
↑ Maurice Crubellier: Champagne Ardenne. Christine Bonneton Editeur, S. 14 (französisch).
↑ Dvrocortoro. Üniwärsiteet Cambridge, abgruefen am 25. März 2023 (änglisch).
↑ Gustav Friedrich Constantin Parthey, Moritz Edward Pinder: Itinerarium Antonini Augusti et Hierosolymitanum. F. Nicolai Berolini, Berliin 1848, S. 170 (Latein, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
↑ ^12,0 ^12,1 Xavier Delamarre, Pierre-Yves Lambert (Vorw.): Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux celtique continental. Errance, Pàriis 2003, ISBN 2-87772-237-6, S. 156 (französisch).
↑ Auguste Longnon: Noms de lieux. S. 926 u. ff. (französisch).
↑ Ernest Nègre: Toponymie générale de la France. Band 1. Librairie Droz, Gämf 1991, ISBN 978-2-600-02884-4, S. 252 (französisch, google.fr).
↑ Comment apprendre l’anglais à Reims : 10 adresses. In: L’Union. 23. November 2023, archiviert vom Original am 8. Dezember 2023; abgruefen am 9. Januar 2024 (französisch): „Aussi orthographiée Rheims dans la langue de Shakespeare, la ville marnaise a pour elle un lien historique fort avec le monde anglo-saxon.“
↑ Reims or Rheims. In: The American Heritage Dictionary of the English Language. 5. Auflage. HarperCollins (amerikanisches Englisch, ahdictionary.com [abgerufen am 8. Januar 2024]).

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Reims“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Reims“ vu de französische Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[1] Luftlinia-Äntfärnung zwìscha Reims un era àndra frànzeescha Gmainda uff lion1906.free.fr. Àbgrüafa-n-àm 25. März 2023 (frànzeesch).

[2] Kàrta vu Reims bii Géoportail. Àbgrüafa-n-àm 25. März 2023 (frànzeesch).

[3] Unité urbaine 2020 de Reims (51701). INSEE, abgruefen am 25. März 2023 (französisch).

[4] Aire d'attraction des villes 2020 de Reims (036). INSEE, abgruefen am 25. März 2023 (französisch).

[5] üag d’ Kàrta vum frànzeescha Tiafgrund bii InfoTerre.

[6] Canal de l'Aisne à la Marne (58.2 km). In: marani.claude.free.fr. Abgruefen am 25. März 2023 (französisch).

[7] Relais nautiques uff dr Websitta vum Gmaindaverbànd Grand Reims (frànzeesch).

[8] CORINE Land Cover. Umwaltminìschterium vum Frànkrììch, 27. Dezember 2018, abgruefen am 10. Januar 2024 (französisch).

[9] Maurice Crubellier: Champagne Ardenne. Christine Bonneton Editeur, S. 14 (französisch).

[10] Dvrocortoro. Üniwärsiteet Cambridge, abgruefen am 25. März 2023 (änglisch).

[11] Gustav Friedrich Constantin Parthey, Moritz Edward Pinder: Itinerarium Antonini Augusti et Hierosolymitanum. F. Nicolai Berolini, Berliin 1848, S. 170 (Latein, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).

[Delamarre2003-12] 12,0 ^12,1 Xavier Delamarre, Pierre-Yves Lambert (Vorw.): Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux celtique continental. Errance, Pàriis 2003, ISBN 2-87772-237-6, S. 156 (französisch).

[13] Auguste Longnon: Noms de lieux. S. 926 u. ff. (französisch).

[14] Ernest Nègre: Toponymie générale de la France. Band 1. Librairie Droz, Gämf 1991, ISBN 978-2-600-02884-4, S. 252 (französisch, google.fr).

[15] Comment apprendre l’anglais à Reims : 10 adresses. In: L’Union. 23. November 2023, archiviert vom Original am 8. Dezember 2023; abgruefen am 9. Januar 2024 (französisch): „Aussi orthographiée Rheims dans la langue de Shakespeare, la ville marnaise a pour elle un lien historique fort avec le monde anglo-saxon.“

[16] Reims or Rheims. In: The American Heritage Dictionary of the English Language. 5. Auflage. HarperCollins (amerikanisches Englisch, ahdictionary.com [abgerufen am 8. Januar 2024]).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]