Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.
Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Mayda impormasyon hini nga artikulo nga aada han Iningles nga bersyon nga angay ighubad ha Winaray
Hi Giacomo Antonio Domenico Michele Secondo Maria Puccini (Disyembre 22, 1858 – Nobyembre 29, 1924) usa nga Italyano ngakompositor hin opera nga sinisiring nga usá han mga makarit nga mga kompositor hin opera han urhe nga ika-19 ngan syahan nga bahin han ika-20 nga siglo. Gintawag hiyá nga amo "an pinakaharangdon nga kompositor hin Italyano nga opera sunod kan Verdi".[1]
An sayó nga bahin han mga buhat ni Puccini nahibase han minat-an nga urhe-nga-ika-19-nga gatostuig nga romantiko nga opera nga Italyano. Ha urhé, malinamposon niya nga naipadukwag an iya buhat han baga-hin-tuód nga estilo nga verismo, nga diin usá hiyá han mga nangunguna nga nagbandilyo.
Bisan kon hi Puccini kilalado tungod han iya mga opera, nagkomposo gihapon hiya hin mga piyesa para hin orkestra, sagrado nga musika, chamber nga musika, ngan mga kanta para han tingog ngan piano.
Turandot, waray matapos han 1924 han panahon han pagtalikod hin kadayonan han kompositor, ginsyahan ini nga ginpasundayag han 1926 hin bersyon nga ginkumpleto ni Franco Alfano.
Mga buhat ni Puccini ngan mga bersyon
Messa (tinatawag hin sayop nga Messa di Gloria, nga Misa, Lucca, 1880)
Ashbrook, William & Powers H. Puccini's Turandot: The End of the Great Tradition, Princeton Univ. Press, 1991.
Author unknown, Hampton's Magazine Vol. 26 No. 3, March 1911.
Author unknown, "The Stage," Munsey's Magazine Vol. 44 p. 6., 1911.
Author unknown, "New York Acclaims Puccini's New Opera," Theatre Magazine, Vol. 13 No. 119, January 1911.
Berger, William, Puccini Without Excuses: A Refreshing Reassessment of the World's Most Popular Composer, Random House Digital, 2005, ISBN 1-4000-7778-8.
Carner, Mosco, Puccini: A Critical Biography, Alfred Knopf, 1959.
Centro di Studi Giacomo Puccini, "Catedrale di S. Martino", Puccini.it, Retrieved 3 Nobyembre 2012.
Checchi, Eugenio, in Nuova Antologia, Francisco Protonotari. ed (in Italian), December 1897, pp. 470–481.
Dry, Wakeling Giacomo Puccini, London & New York: John Lane, 1905.
Eaton, W.P., "Where We Stand in Opera," American Magazine, Vol. 71 No. 5, March 1911.
Espinoza, Javier, "Revealed: the identity of Puccini's secret lover", The Guardian (London), 29 Septyembre 2007.
Fisher, Burton D., Puccini's IL TRITTICO, Miami: Opera Journeys Pub., 2003, ISBN 0-9771455-6-5.
Kendell, Colin (2012), The Complete Puccini: The Story of the World's Most Popular Operatic Composer, Stroud, Gloucestershire: Amberley Publishing, 2012. ISBN 9781445604459ISBN 1-4456-0445-0
Keolker, James, "Last Acts, The Operas of Puccini and His Italian Contemporaries", 2001.
Gervasoni, Carlo, Nuova teoria di musica ricavata dall'odierna pratica (New theory of music distilled from modern-day practice) Milano: Blanchon, 1812.
Montgomery, Alan, Opera Coaching: Professional Techniques And Considerations, New York: Routledge Taylor and Francis Group, 2006, ISBN 9780415976015.
Mourby, Adriano, "Scandalissimo! Puccini's sex life exposed," The Independent, 6 Hulyo 2008.
Osborne, Charles, The Complete Operas of Puccini: A Critical Guide, De Capo Press, (1982).
Randall, Annie J. and David, Rosalind G., Puccini & the Girl, Chicago: University of Chicago Press ISDN 0226703894
Ravenni, Gabriella Biagi and Michele Girardi, Giacomo (Antonio Domenico Michele Secondo Maria) Puccini (ii) in Grove Music Online, accessed 9 Agosto 2012.
Siff, Ira, "Puccini: La Fanciulla del West," Opera News, Vol. 77 No. 1, July 2012.
Sadie, Stanley; Laura Williams Macy, The Grove Book of Operas.