Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Qandahor
| |
---|---|
shahar | |
31°37′12″N 65°42′57″E / 31.62000°N 65.71583°E | |
Mamlakat | Afgʻoniston |
viloyat | Qandahor viloyati |
Hukumat | |
• hokim | Muhammadyusuf Vafo |
Maydon | 27,337 km2 (10,555 kv mi) |
Aholisi (2021-yil) |
651,484[1] |
Zichligi | 2383 kishi/km2 |
Vaqt mintaqasi | UTC+4:30 |
Qandahor — Afgʻonistonning janubidagi shahar, Hindukush togʻlariningining gʻarbiy etagida. Qandahor viloyatining maʼmuriy markazi. Aholisi 651 484 kishi (2021)[1]. Transport yoʻllari chorrahasi. Aeroporti xalqaro ahamiyatiga ega. Mamlakat janubi va gʻarbidagi muhim bogʻdorchilik va chorvachilik rayonining savdo markazi. Gilam, qorakoʻl teri, koʻn va hokazo bilan savdo qilinadi. Toʻqimachidik fabrikasi, oziq-ovqat sanoati korxonalari mavjud. Hunarmandchilik rivojlangan.
Qandahor — qadimiy shahar. 12—13-asrlarda yirik savdo markazi boʻlgan. 13-asrda moʻgʻullar bosib olgan. 14-asr oxiridan Amir Temur va Temuriylar saltanati qoʻl ostida boʻlgan. 16—17-asrlarda Qandahorni egallash uchun Eron shohlari sulolasi Safaviylar bilan Boburiylar oʻrtasida kurash boʻlgan. 17-asr oʻrtalaridan Safaviylar qoʻl ostiga oʻtgan. 1709-yilda Qandahor aholisi Safaviylarga qarshi qoʻzgʻolon koʻtarishi oqibatida shaharda Gilzoyi hokimligi vujudga keldi. 1738-yilda Qandahorni Eron shohi Nodirshoh Afshor bosib olib vayron qilgan. Keyinroq sal nariroqda oʻz nomi bilan ataladigan Nodirobod shahriga asos solgan. Buzilgan shaharni Ahmadshoh Durroniy qayta tiklab Ahmadshoh deb atagan va 1773—1774 yillarda Durroniylar davlati poytaxti boʻlgan. 1818—1855 yillarda Qandahor hokimligining markazi. 1855-yilda shaharni afgʻon amiri Doʻstmuhammadxon egallagan va Afgʻon davlati tarkibiga kiritgan.
Meʼmoriy yodgorliklardan Ahmadshoh maqbarasi va boshqa 18-asrga oid yodgorliklar saqlangan.
Shaharga miloddan avvalgi 330-yilda Aleksandr Makedonskiy tomonidan asos solingan va uni Aleksandriya Araxosiya deb atagan, islom fathigacha ushbu nom saqlanib qolgan. Taxminlarga koʻra, „Qandahor“ soʻzi Iskandar Makedonskiy ismining mahalliy shevadagi „Skandar“ talaffuzidan kelib chiqqan[2]. Nomning „Skandar“dan Kandarga oʻzgarishi haqida 16-asr portugal tarixchisi João de Barros oʻzining eng mashhur „Décadas da Ásia“ (Osiyo oʻn yilliklari) asarida eslatib oʻtgan[3].
„Forsdan, Horaçam (Xuroson) podsholigidan, Bohára (Buxorodan) va barcha Gʻarbiy viloyatlardan kelganlar, forslar Aleksandrni atashda ishlatadigan Skandar [Iskandar] soʻzini mahalliy xalq buzuq takaffuz qiladigan Kandar deb ataydigan shaharga sayohat qiladilar“.[4]
— João de Barros, 1552-yil
Xalq etimologiyasiga koʻra, shahar nomi fors va pushtu tillaridagi „qand“ yoki „kand“ soʻzidan kelib chiqqan. Ushbu shaklda Qahdahor nomi, ehtimol, qandli hudud yoki shirin hudud deb tarjima qilinadi. Bu esa hududning unumdorligi va tarixan yaxshi uzum, anor, oʻrik, qovun va boshqa shirin mevalar yetishtirish bilan mashhur boʻlgani bilan bogʻliq boʻlishi mumkin[manba kerak].
Nemis eronshunosi Ernst Herzfeld Qandahor nomi Hind-Parfiya qiroli Gondofar nomini abadiylashtirganini, u shaharni Gundofarron nomi bilan qaytadan asos solganini daʼvo qilgan[5]. Muqobil etimologiya shahar nomini Gandharadan oladi[4], bu Kunar daryosi va Abasin daryosi oʻrtasida joylashgan, Peshovar vodiysida joylashgan qadimgi hindu-buddist qirolligining nomi[6].
Qandahorning gʻarbidan Argʻandob daryosi oqib oʻtadi. Shaharda 15 tuman boʻlib, umumiy yer maydoni 27 337 ga[7]. Qandahordagi turar-joylarning umumiy soni 61 902 ta[7].
Qandahordagi uy-joylarning atigi 64 foizi toza ichimlik suvi bilan taʼminlangan. Uy xoʻjaliklarining 22 foizi xavfsiz hojatxonalardan foydalanish imkoniyatiga ega, uy xoʻjaliklarining 27 foizi elektr energiyasidan foydalanish imkoniyatiga ega, qolgan qismi esa davlat quvvatiga bogʻliq. Qandahorning transport infratuzilmasi yaxshi rivojlangan boʻlib, viloyatdagi yoʻllarning 76,8 foizi barcha fasllarda transport vositalarini tashishga qodir. Biroq, viloyatning kichik qismida (3,3 foiz) yoʻllar yoʻq. Telekommunikatsiya nuqtai nazaridan Qandahor shahri va asosiy avtomobil yoʻllari uchta asosiy mobil aloqa tarmoqlari AWCC, Roshan va MTN tomonidan qamrab olingan[8].
Qandahor Afgʻoniston janubidagi mintaqaviy markaz boʻlib, Pokiston bilan chegaradosh[7]. Qurilmagan yerlardan foydalanish umumiy yer maydonining 59% ni tashkil qiladi[7]. Qurilish maydonida boʻsh yer uchastkalari turar-joy yerlariga (34%) nisbatan bir oz koʻproq (36%) hududni egallaydi[7]. 5-tumanda Pokistonga boradigan yoʻl boʻylab muhim savdo klasteri mavjud.[54] Hindiston, Eron va Pokiston bu yerda savdo, harbiy va siyosiy aloqalar uchun oʻz konsulliklariga ega.
Qandahor issiq choʻl iqlimiga ega (Köppen BWh)[9], yogʻingarchilikning kamligi va yoz va qish harorati oʻrtasidagi yuqori oʻzgarishlar bilan tavsiflanadi. Yoz may oyining oʻrtalarida boshlanadi, sentabr oyining oxirigacha davom etadi va juda quruq. Eng yuqori harorat iyul oyida boʻladi, sutkalik oʻrtacha harorat 31,9 °C (89,4 °F). Undan keyin oktabr oyining boshidan noyabr oyining oxirigacha quruq kuz keladi, garchi tunlar keskin salqin boʻlsa ham, kunlar noyabrgacha oʻrtacha 20 °C (68 °F dan yuqori) boʻladi. Qish dekabrda boshlanadi va yogʻingarchilikning koʻp qismini yomgʻir shaklida tushadi. Yanvar oyida oʻrtacha harorat 5,1 °C (41,2 °F) ni tashkil qiladi, ammo past darajalar muzlashlar kuzatilishi mumkin. Ular mart oyining boshida tugaydi va aprel oyining oxirigacha yoqimli bahor keladi, harorat odatda 10 °C dan yuqori 30 °C (65-88 °F) oraligʻida boʻladi. Quyoshli ob-havo yil davomida hukmronlik qiladi, ayniqsa yozda, yomgʻir juda kam uchraydi. Yillik oʻrtacha harorat 18,6 °C (65,5 °F).
Qandahor xalqaro aeroporti Afgʻoniston janubidagi ichki va xalqaro reyslar uchun asosiy aeroport vazifasini bajaradi. Bundan tashqari, u yirik harbiy baza sifatida, shuningdek, NATO qoʻshinlari uchun yuk tashish va qabul qilish uchun ishlatiladi. Aeroport ichidagi va uning atrofidagi butun hudud qattiq qoʻriqlanadi, biroq fuqarolik yoʻlovchilari uchun alohida boʻlim ajratilgan. Aksariyat xalqaro reyslar BAA, Eron, Hindiston, Saudiya Arabistoni va Pokistonga amalga oshiriladi.
Pokiston Balujiston viloyatining chegaradosh Chaman shahridan Qandahorga Afg‘oniston temir yo‘llarini Pokiston temir yo‘llari bilan bog‘laydigan temir yo‘l qurishni rejalashtirmoqda[10]. Texnik-iqtisodiy asos ishlab chiqish 2006-yilda yakunlangan[11], ammo 2012-yilgacha qurilish ishlari boshlanmagan[12].
Qandahor Pokistonning Kvetta shahri bilan Chaman va Kobul orqali Kobul-Qandahor avtomagistrali orqali, Hirot bilan Qandahor-Hirot avtomagistrali orqali bogʻlanadi. Kobul-Qandahor avtomagistralining boshida avtovokzal joylashgan boʻlib, u yerda bir qancha xususiy eski rusumdagi Mercedes-Benz avtobuslari yoʻlovchilarni mamlakatning aksariyat yirik shaharlariga olib boradi. Qandahor ham qo‘shni Pokistondagi Kvetta shahri bilan avtomobil yo‘li orqali bog‘langan. Davom etayotgan urush tufayli Kobulga boradigan yoʻl tobora xavfli boʻlib qoldi, chunki qoʻzgʻolonchilarning avtotransport vositalariga hujumi va koʻpriklarning vayron boʻlishi uni ikki shahar oʻrtasidagi ishonchsiz yoʻnalishga aylantirdi[13][14].
Qandahor shahrida qatnovchilar jamoat avtobusi tizimidan (Milli Bus) foydalanishadi, taksi va rikshalar keng tarqalgan. Xususiy avtotransport vositalaridan foydalanish qisman yoʻl va magistral yoʻllarning yaxshilanishi tufayli ortib bormoqda. Yirik avtodilerlar markazlari BAAning Dubay shahridan avtomobillar olib kelishmoqda[15].
2008-yil Qandahorda taxminan 1 057 500 kishi istiqomat qilgan. Viloyatda taxminan 14 445 ta xonadon bor, har bir xonadonga oʻrtacha yetti kishidan toʻgʻri keladi. Qandahor aholisining qariyb 68 foizi qishloq tumanlarida istiqomat qiladi, erkaklar esa aholining 51 foizini tashkil qiladi. Pushtunlar viloyatdagi eng yirik etnik guruhdir. Tarin yoki Durroniy kabi yirik pushtun qabilalari Barakzay, Popalzay, Alkozay, Nurzay, Ishaqzay, Achakzay, Maku, Alizay va Gilzay kabi kichikroq qabilalarni oʻz ichiga oladi. Aholining 98 foizdan ortig‘i pushtu tilida so‘zlashadi. Aholining oz qismi baluj va dariy tillarida soʻzlashadi. Qandahor viloyatida koʻchmanchi pushtunlar ham yashaydi va ularning soni mavsumga qarab oʻzgarib turadi, hisob-kitoblarga koʻra, qishda taxminan 79 000, yozda esa 39 000 nafarni tashkil qiladi[8].
Kobuldagi 1978-yilgi davlat toʻntarishidan oldin shahar aholisining aksariyati maktablarda oʻqigan edi[manba kerak]. 1980-yillar boshida shaharning deyarli barcha elita qatlami qoʻshni Pokistonga qochib ketdi va u yerdan Shimoliy Amerika, Yevropa, Avstraliya va dunyoning boshqa qismlariga koʻchib kela boshladi.
Eng qadimiy taniqli maktablar Ahmad Shoh Bobo o‘rta maktabi va Zarg‘ona ona o‘rta maktabidir. So‘nggi o‘n yillikda bir qancha yangi maktablar ochildi, kelajakda qo‘shni davlatlardan qaytgan afg‘onlarning ko‘pligi va shahar aholisi ko‘payib borayotgani sababli yana ko‘p maktablar quriladi. Afgʻon turk litseylari shahardagi eng yaxshi xususiy maktablardan biridir.
Asosiy universitet Qandahor universitetidir. Soʻnggi oʻn yillikda Benava oliy taʼlim instituti, Mirvays Nika oliy taʼlim instituti, Malalay oliy taʼlim instituti va Saba oliy taʼlim instituti kabi qator xususiy oliy taʼlim muassasalari ham ochildi[16] [17] [18] [19].
Katta yoshdagilarning savodxonlik darajasi 201-yilda 16,8% ni tashkil etdi[2].
Shahardagi telekommunikatsiya xizmatlari Afghan Wireless, Roshan, Etisalat, MTN Group va Afghan Telecom kompaniyalari tomonidan taqdim etiladi. 2006-yil noyabr oyida Afg‘oniston Aloqa vazirligi ZTE kompaniyasi bilan butun mamlakat bo‘ylab optik tolali kabel tarmog‘ini tashkil etish bo‘yicha 64,5 million dollarlik shartnoma imzoladi. Bu nafaqat Qandahorda, balki butun mamlakatda telefon, internet, televidenie va radioeshittirish xizmatlarini yaxshilashga qaratilgan edi.
Ahmadshoh Durroniy qabri shahar markazida joylashgan bo‘lib, unda Durroniyning mis dubulg‘asi va boshqa shaxsiy buyumlari ham saqlanadi. Durroniy maqbarasi ro‘parasida islom olamidagi eng qimmatli yodgorliklardan biri Muhammadning xirqasi saqlanadigan Xirqa sharif joylashgan. Ushbu xirqani Buxoro amiri Ahmonshoh Durroniyga sovgʻa qiligan. Muqaddas xirqa qulflangan holda saqlanadi, faqat katta inqiroz paytida u tashqariga olib chiqiladi. Mulla Umar 1996-yilning noyabr oyida uni olib chiqib, o‘zini Amir al-Mo‘minin deb eʼlon qilish uchun diniy ulamolar jamoasiga ko‘rsatdi. Bundan oldin u 1930-yillarda shahar vabo epidemiyasi bilan kasallanganda olib chiqilgan[20].
Sher Surx qishlogʻi shaharning janubi-sharqida, eski Nodirobod shahri chekkasida joylashgan. Qandahor muzeyi Hayitgoh darvoza sharqidagi asosiy yoʻl boʻylab joylashgan uchinchi binolar blokining gʻarbiy uchida joylashgan. Unda hozirgi mashhur Gʻiyosiddinning Qandahorda yosh oʻqituvchilik davrida chizgan koʻplab rasmlari bor. U Afgʻonistonning yetakchi sanʼatkorlari qatorida tan olingan.
Shaharning shimol tomonida, uning shimoli-sharqiy burchagida, buryo bozorining oxirida, Qandahorda 300 yildan koʻproq vaqt oldin yashagan avliyoga bagʻishlangan ziyoratgoh bor. Hazratji Bobo qabri, uning buyukligini bildirish uchun uzunligi 7,0 m (23 fut) qilib ishlangan. Qandahorning bosh maydonining markazida 1940-yillarda qurilgan Da Shahidanu Chawk nomli islom shahidlari yodgorligi joylashgan.
Chilzina — Qandahorning Eski shahar qismining gʻarbiy mudofaasini tashkil etuvchi qoʻpol togʻlar zanjirining oxirida tekislik tepasida joylashgan qoyaga oʻyilgan bino. Bu yerda Ashokaning Qandahor ikki tilli qoya yozuvi topilgan. Ikki zanjirli sher tomonidan qoʻriqlanadigan, buzib tashlangan binoga olib boruvchi qirq qadam masofa Boburiylar fathi haqidagi bitiklar yozilgan xonaga olib boradi. Chilzina oʻyilgan qoʻpol qoyalar 1738-yilda Nodirshoh Afshor tomonidan vayron qilingan Qandahorning Eski shahar qismining tabiiy gʻarbiy qalʼasini tashkil qiladi.
Chilzinadan bir oz masofada, asosiy magistral boʻylab gʻarbga qarab, oʻng tomonda yorqin koʻk gumbaz koʻrinadi. Bu 1709-yilda Qandahorning forslardan mustaqilligini eʼlon qilgan Gʻilzay qabilasi boshligʻi Mirvays Xotak maqbarasi hisoblanadi Bobo Vali Qandhoriy[21] (Bobo Sohib) ziyoratgohi, Argʻandob daryosi boʻyidagi anorzorlar soyasida joylashgan ayvonlari bilan pikniklar va tushdan keyin sayohat qiluvchilar orasida juda mashhur[22]. Bobo Vali musulmon pir boʻlib, hozirgi Pokistonning Attok tumanidagi Hassan Abdal shahrida Guru Nanak bilan tasodifan uchrashgan. Baba Valining ziyoratgohi musulmonlar va sikxlar uchun muhimdir. Baba Valining ziyoratgohi yaqinida AQSh qurolli kuchlari tomonidan taxminan 2007-yilda tashkil etilgan harbiy baza joylashgan.
Oʻnlab yillar davom etgan urush Qandahorni va mamlakatning qolgan qismini vayron qildi va aholini yoʻq qildi, ammo soʻnggi yillarda qurilish maqsadlari uchun milliardlab dollarlar ajratila boshladi va millionlab muhojirlar Afgʻonistonga qaytib keldi. Shahar atrofida yangi turar-joy massivlari qurilib, zamonaviy uslubdagi ko‘plab binolar barpo etildi.
Shaharning ayrim aholisi toza ichimlik suvi va elektr energiyasidan foydalanish imkoniyatiga ega va hukumat bu xizmatlarni har bir xonadonga yetkazish ustida ishlamoqda[24]. Shahar qo‘shni Hilmand viloyatidagi yangilanayotgan yoki kengaytirilayotgan Kajaki GESi elektr energiyasiga tayanadi. Shahardan taxminan 30 km (20 mi) shimolda Afgʻonistondagi ikkinchi eng katta toʻgʻon boʻlgan Dahla toʻgʻoni joylashgan.
Aino Mina — shaharning shimoliy chekkasida ikki million kishiga moʻljallangan yangi uy-joy loyihasi[25]. Dastlab Qandahor vodiysi deb atalgan va Mahmud Karzay tomonidan boshlangan loyiha[23] 20 000 tagacha yakka tartibdagi uy-joy va yoʻllar, suv va kanalizatsiya tizimlari hamda jamoat binolari, jumladan, maktablar kabi tegishli infratuzilmani qurishi eʼlon qilingan edi[26].
Yaqinda u Middle East Architect Awardsda 2 ta mukofotni qoʻlga kiritdi: Turar-joy loyihasi va Yilning barqaror loyihasi[27]. Qandahorda xavfsizroq jamoa boʻlgan bu hududda koʻplab yuqori martabali davlat xizmatchilari, shuningdek, boy tadbirkorlar yashaydi. Keyingi $100 million dollarlik sxema ustida ish 2011-yilda boshlangan.
Shuningdek, shaharning Morchi Ko‘tal hududidagi Hamidiy shaharchasi qurilishi 2011-yil avgust oyida boshlangan. U 2011-yil iyul oxirida jangarilar tomonidan o‘ldirilgan Qandahor hokimi G‘ulom Haydar Hamidiy nomiga atalgan[28]. Shahar shimoli-sharqida Qandahor-Oʻruzgon magistrali boʻyida joylashgan yangi shaharchada 2000 ta turar-joy va savdo uchastkalari boʻladi. Jumladan, yangi yoʻllar, maktablar, savdo bozorlari, poliklinikalar, kanallar va boshqa inshootlar barpo etiladi[29].
Qandahordan taxminan 10 km (6 mi) sharqda zamonaviy inshootlarga ega ulkan sanoat parki qurilmoqda. Bogʻda umumiy foydalanishdagi yoʻllar, ichki koʻchalar, umumiy foydalanish joylari, toʻxtash joylari, 24 soatlik qoʻriqlash, transport vositalari va odamlarning kirishini nazorat qilish uchun kunlik professional boshqaruv boʻladi[30].
Qandahordagi professional sport jamoalari
Jamoa nomi | Oʻynayotgan ligasi | Sport turi | Stadioni | Tashkil topgan yili |
---|---|---|---|---|
Qandahor ritsarlari (pushtucha: د کندهار توریالي Da Kandahār Tūryālī) | Afgʻoniston Premyer-ligasi | Kriket | Sharja kriket stadioni | 2018-yil |
Bust himoyachilari (pushtucha: بوست ساتونکي Bōst Sātūnkī) | Shpagiza Kriket ligasi | Kriket | Qandahor xalqaro kriket stadioni | 2013-yil |
De Maiwand Atalan (pushtucha: د میوند اتلان) | Afgʻoniston Chempionlar ligasi | Futbol | Qandahor stadioni | 2012-yil |
Qandahor aholisi 2021-yil holatiga koʻra taxminan 651 484 kishini tashkil qiladi[1]. Pushtunlar shahar va viloyat aholisining katta qismini tashkil qiladi, ammo aniq raqamlar mavjud emas. National Geographic tomonidan 2003-yilgi hisob-kitoblarga koʻra, aholining etnik tarkibi quyidagicha: pushtunlar taxminan 70%, tojiklar 20%, balujlar 2%, oʻzbeklar 2%[33].
Pushtu tili shahar va mintaqada asosiy til hisoblanadi. Fors tilini shahar aholisining bir qismi, ayniqsa hukumatda xizmat qilayotganlar ham tushunadilar. Ikkala til ham Afg‘onistonning rasmiy tili hisoblanadi. 2006-yilda Afgʻoniston Qishloq joylarini tiklash va rivojlantirish vazirligi hamda Birlashgan Millatlar Tashkilotining Afgʻonistonga Yordam Missiyasi (UNAMA) tomonidan tayyorlangan viloyat maʼlumotlari toʻplamida shunday deyilgan:
„Qandahor viloyatida yashovchi asosiy etnik guruh pashtunlardir. Bularga Tarin yoki Durroniy qabilalari, jumladan Barakzay, Popalzay, Alkozay, Achakzay, Ishaqzay, Nurzay va Alizay kabi yirik qabilalar kiradi. Aholining 98% dan ortigʻi, qishloqlarning 98% dan koʻprogʻi pushtu tilida soʻzlashadi. Olti qishloqda 4000 kishi dariy tilida, ikki qishloqda 8000 kishi baluj tilida soʻzlashadi. Toʻqqizta qishloqda 19000 kishi boshqa noaniq tilda gaplashadi“[34].
BBC Fors xabariga koʻra, Qandahor shahrida taxminan 50,000-100,000 tojik yoki fors tilida soʻzlashuvchilar bor[35] „Janubiy tojiklar kengashi“ning bosh idorasi ham Qandahor shahrida joylashgan[36].
Mintaqada pushtun madaniyati, tarixi, urf-odatlari, kiyim-kechaklari va hayot-tarzi (pushtunvali) ustunlik qiladi.