Knowledge Base Wiki

Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.

Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.

Alfeya[1] (Althea yoki Althaya, boshq.λλθαία) — Yunon mifologiyasida[2]Festiya va Yevritemidning  (yoki Leucippus) qizi[3], Oyneyaning ayoli, Tokseus , Tireya, Klimen, Gorgi, shuningdek (Oyneya yoki Dionisadan) Deyanira va (Oyneya yoki Ares dan) Meleagralarning onasi. „Iliad“ (IX 555) da qayd etilgan. U goʻzal deb hisoblangan[4].

Versiyaga koʻra Dionis Oyneyning mehmoni boʻlganida, u Alfeyani sevib qoldi. Oyney oʻzini vuqaddas ishni bajarayotgandek koʻrsatish uchun shaharni tark etdi, Alfeyaning Dionisdan Deyanirni dunyoga kektirdi, Dionis Oyneyning mehmondoʻstligi uchun novda sovgʻa qildi[5].

Bir kecha-kunduzda, Alfeys Oyney va Ares bilan birga, Meleagr tugʻildi. U tugʻilganida, uchta moyra paydo boʻldi va uning taqdirini kuyladi: Kloto-u olijanob boʻladi, Lahesis-Jasur, Atropos — oʻsha paytda yonib turgan soʻxta oʻtin yonib tugamagunicha yashaydi. Keyin Alfeya olovni oʻchirdi va uni koʻmdi[6] (yoki qutiga yashirdi).

Meleagr, katta boʻlib, Kalidon ovida ishtirok etdi, shundan keyin u amakisi, Alfeyaning akasi, Pleksippani (yoki bir nechta aka-ukalarni) oʻldirdi. Gomer kuretlar urushini va etolian[7] keyingi urushni tasvirlaydi[8].

Akasining oʻlimi uchun qasos olayotganda, Alfya Meleagerning hayoti bilanbogʻliq boʻlgan qutidan soʻxta oʻtinni olib olovga tashladi va shu bilan oʻgʻlini oʻldirdi[9]. Keyinchalik, pushaymon boʻlgan Alfeya oʻz joniga qasd qildi. Boshqa variantlarga koʻra, Meleager jangda halok boʻlgan va Alfeya oʻzini osib oʻldirgan[10].

Frinixning „Plevronian“ fojeasining qahramoni va Meleager haqidagi oʻyinlar[11].

1872-yilda kashf etilgan asteroid (119) Alfeya nomi bilan atalgan.

Manbalar

  1. Любкер Ф. Meleager // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 849—850.
  2. Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.63
  3. Гесиод. Перечень женщин, фр.23а, ст.5 М.-У.
  4. Ovidiy. Nauka lyubvi II 700
  5. Gigin. Mifi 129; Nonn. Deyaniya Dionisa XLVIII 553
  6. Gigin. Mifi 171
  7. Диодор Сицилийский. Историческая библиотека IV 34, 5
  8. Гомер. Илиада IX 549; Гесиод. Перечень женщин, фр.25, ст.13 М.-У.
  9. Esxil. Xoefori 604—611; Ovidiy. Metamorfozi VIII 445—525
  10. Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka I 7, 10; 8, 1-4
  11. Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 7, 10; 8, 1-4