Knowledge Base Wiki

Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.

Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.

Wilhelm I opawski
Ilustracja
Herb ks. opawskiego
Wizerunek herbu
Herb ks. ziebickiego
książę opawski
(współrządy z braćmi: Wacławem, Mikołajem, Ernestem i Przemkiem)
Okres

od 1433
do 1452

Poprzednik

Przemek I opawski

Następca

Ernest I opawski
Przemek II opawski

książę ziębicki
Okres

od 1443
do 1452

Poprzednik

Eufemia

Następca

Ernest I opawski

Dane biograficzne
Dynastia

Przemyślidzi

Data urodzenia

ok. 1410

Data śmierci

15 sierpnia 1452

Miejsce spoczynku

Kościół św. Ducha w Opawie

Ojciec

Przemek I opawski

Matka

Katarzyna ziębicka

Żona

Salomea z Czastolovic, córka Puty II[1]
od ok. 1435
do 1452

Wilhelm opawski (ur. ok. 1410, zm. 15 sierpnia 1452) – z dynastii Przemyślidów, współrządca Opawy razem z Wacławem II w latach 1433-1445/9, potem samodzielny książę opawski (formalnie współrządcami byli młodsi bracia – Ernest i Przemek II, od 1443 odziedziczył po matce księstwo ziębickie.

Wilhelm był trzecim pod względem starszeństwa synem księcia opawskiego Przemka i Katarzyny ziębickiej. Po śmierci ojca w 1433 został wraz z braćmi władcą niewielkiego terytorium wokół miasta Opawy.

Dbając o prestiż i znaczenie rodu związał się politycznie z biskupem wrocławskim Konradem IV oleśnickim. Umożliwiło mu to objęcie w 1443 urzędu starosty generalnego Śląska i przejęcie po zmarłej matce dzielnicy ziębickiej. 8 lipca 1445 Wilhelm jako starosta przyczynił się do zawarcia pokoju ziemskiego na Śląsku.

Wilhelm był od ok. 1435 żonaty z Salomeą, córką Puty z Častolovic, z którą doczekał się pięciorga dzieci – trzech synów (byli to Fryderyk, Wacław III i Przemek), oraz dwóch córek (Katarzyny, zm. 1504 wydanej za księcia żagańskiego Jana II i Anny, zm. 1515, opatki w klasztorze w Trzebnicy).

Wilhelm opawski zmarł 15 sierpnia 1452 i został pochowany w kościele św. Ducha w Opawie. Opiekę nad dziećmi powierzył bratu Ernestowi, który jednak sprzeniewierzył się obowiązkom i rozprzedał cały majątek, zarówno swój, jak i bratanków.

Przypisy

  1. Roman Sękowski: Herbarz szlachty śląskiej : informator genealogiczno-heraldyczny. T.1, A-C. Fundacja „Zamek Chudów” ; Videograf II, 2002, s. 411.

Bibliografia

  • Książęta i księżne Górnego Śląska, pod red. Antoniego Barciaka, Katowice 1995, s. 116.