Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 września 1973 |
| Zawód, zajęcie |
poeta, pisarz |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Rodzice |
George Augustus Auden, Constance Rosalie Bicknell Auden |
| Małżeństwo | |
| Partner | |
W.H. Auden, właśc. Wystan Hugh Auden[1] (ur. 21 lutego 1907[1] w Yorku, zm. 29 września 1973[1] w Wiedniu[1]) – angielski poeta i pisarz[1]. Tworzył wiersze, dramaty i eseje[1]. Wraz z Christopherem Isherwoodem tworzył tzw. brechtowskie dramaty wierszem[2]. Jest autorem librett, m.in. do Żywota rozpustnika z 1951[2].
Urodził się w Yorku, wczesne dzieciństwo spędził w Birmingham. Od ósmego roku życia uczęszczał do szkół z internatem – w Surrey i Norfolk (Szkoła Greshama). Wychowywany w rodzinie anglikańskiej, jako kilkunastolatek porzucił wiarę.
Wykształcony w Oksfordzie[1], otrzymał niższy stopień naukowy (bakałarza) po trzech latach studiów. Następnie spędził rok 1928–1929 w Berlinie[1], gdzie uczył angielskiego. Tam zaczął wyrażać swój dotychczas skrywany homoseksualizm.
Po powrocie do Anglii uczył w szkołach dla chłopców. W tym okresie, pomiędzy 1930 a 1935 napisał najlepsze ze swych wczesnych wierszy miłosnych – This Lunar Beauty, Lay Your Sleeping Head, My Love, Fish in the Unruffled Lakes i Out on the Lawn I Lie in Bed. W 1935 ożenił się z Eriką Mann[1], córką Thomasa Manna – było to „papierowe małżeństwo”, mające na celu umożliwienie Erice opuszczenie Rzeszy – oboje małżonkowie byli osobami homoseksualnymi[3].
Auden, podobnie jak George Orwell, Pablo Neruda i Ernest Hemingway, wyjechał na hiszpańską wojnę domową, aby wspierać republikanów[1][2]. Wojnie tej poświęcił utwór Spain[2]. Już wcześniej był uważany za swoistego rzecznika środowisk lewicowo-liberalnych, ale nigdy nie wstąpił do partii komunistycznej. Przeżył tam wielkie rozczarowanie – po powrocie z Hiszpanii odciął się zupełnie od komunistów, odmawiał udziału w wiecach i prelekcjach.
W 1939 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych[2][1]. Brał udział w II wojnie światowej jako pilot[1]. W 1946 otrzymał amerykańskie obywatelstwo. W USA związał się ze swoim studentem Chesterem Kallmanem, byli razem prawie czterdzieści lat. W Stanach w 1947 wydał kolejny zbiór poezji The Age of Anxiety[2], z który otrzymał nagrodę Pulitzera[2].
W 1948 powrócił do Europy, podróżując po wielu krajach, spędzając jednak najwięcej czasu we Włoszech i Austrii. W latach 1956–1961 był profesorem poezji na Uniwersytecie Oksfordzkim[1]. Zgodnie z tradycją, praca ta polega na wygłaszaniu nie więcej niż 3 wykładów rocznie i jest właściwie rodzajem stypendium umożliwiającego dostatnie i spokojne życie. W okresie swojej profesury Auden spędził w Oksfordzie nie więcej niż kilka tygodni. Dopiero w ostatnim roku swojego życia osiadł ostatecznie w Oksfordzie. Zmarł w Wiedniu 29 września 1973[1].
„Późny” Auden skoncentrował się na dłuższych utworach poetyckich, a poprzez rozległe lektury filozoficzne i teologiczne zbliżył się do chrześcijaństwa. Obok poezji tworzył także prace krytycznoliterackie i dramaty, współpracował również z muzykami.
Wiersze Audena na język polski tłumaczyli Stanisław Barańczak (m.in. 44 wiersze, Kraków 1994) oraz Leszek Elektorowicz, Anna Knight, Tomasz Paweł Röhrich, Jarosław Marek Rymkiewicz, Jan Rostworowski i Dariusz Sośnicki.
Wiersz Audena „Funeral Blues” został wykorzystany w filmie Cztery wesela i pogrzeb.
LIMS forum content by LIMS forum members is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License. Based on a work at www.limsforum.com.
