Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
| tramwaj | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator |
Muni |
| Liczba linii |
3 + 8 |
| Infrastruktura | |
| Rozstaw szyn |
1067 mm (tramwaj linowy) |
| Strona internetowa | |
Tramwaje w San Francisco – dwa niezależne systemy komunikacji tramwajowej działające w San Francisco w Stanach Zjednoczonych. Na dwa systemy tramwajowe składają się:
Twórcą systemu tramwajów linowych w San Francisco był Andrew Smith Hallidie, który 4 sierpnia 1873 przetestował pierwszy tego typu pojazd na ulicy Clay Street. 1 września 1873 firma Clay Street Hill Railroad uruchomiła pierwszą stałą linię tramwaju. W latach 1877–1889 powstało wiele innych linii tramwajowych tego typu obsługiwanych przez 8 niezależnych przedsiębiorstw. W tym czasie zbudowano łącznie 53 mile torów, które pokrywały niemal wszystkie dzielnice San Francisco. 18 kwietnia 1906 wielkie trzęsienie ziemi oraz spowodowany nim pożar zniszczyły miasto, a także prawie całą sieć tramwajów linowych. Na ich miejscu uruchomiono sieć tradycyjnych tramwajów elektrycznych (ang. streetcar) oraz trolejbusów (ang. trolley-coach).
W 1947 burmistrz Roger Lapham zażądał zlikwidowania wszystkich linii tramwajów linowych opierając się na raporcie, z którego wynikało, że ten rodzaj transportu publicznego przynosi straty i lepiej zastąpić go tańszym transportem autobusowym obsługiwanymi przez miasto. Zawiązany lokalny komitet w celu obrony tramwajów linowych, skutecznie przeciwstawił się decyzji burmistrza. Od tego czasu system tramwajów linowych z ulicy Powell Street jest obsługiwany przez miejskiego przewoźnika. W latach pięćdziesiątych XX wieku likwidacji uległo kilka mniejszych linii, a pozostałe uległy reorganizacji. Od tej pory wszystkie działające linie są podłączone do jednej siłowni na skrzyżowaniu ulic Washington Street i Mason Street. 1 października 1964 tramwaj linowy został uznany za „ruchomy”, historyczny obiekt o znaczeniu narodowym dla Stanów Zjednoczonych. Od 1982 do 1984 system został poddany generalnemu remontowi, a 21 czerwca 1984 roku oddano unowocześniony system do użytku mieszkańców i w tej formie działa on do dzisiaj.
Współcześnie sieć tramwajowa złożona jest z ośmiu linii:
| Typ | Zdjęcie | Liczba |
|---|---|---|
| Breda LRV | 
|
151 |
| PCC | 
|
55 |
| Peter Witt | 
|
10 |
| Typ | Zdjęcie | Liczba | Uwagi |
|---|---|---|---|
| ? | [2] | 1 | Dwukierunkowy, czteroosiowy wagon roboczy nr #C 1, wyprodukowany w roku 1916[3] |
| Hammond Muni Type G | 1 | Holownik nr boczny #C3 | |
| Peter Witt | 1 | Wagon do nauki jazdy nr boczny #1834 | |
| [4] | 1 | Wagon wieżowy nr boczny #1304, został wyprodukowany w 1901 roku |
| Typ | Zdjęcie | Liczba |
|---|---|---|
| Jewett Muni Type B | 
|
2 |
| MMTB W2-Type | 
|
2 |
| Boat Car | 
|
2 |
| Czteroosiowy wagon silnikowy | 3 | |
| MMTB W6-Type | 1 | |
| BN PCC series 7000 | 1 | |
| Holman Muni Type A | 1 | |
| Czteroosiowy wagon silnikowy typu St. Louis | 1 | |
| Dwuosiowy wagon silnikowy typu Hammond | 1 | |
| Dwuosiowy wagon silnikowy | 1 | |
| LHB V6 | 1 | |
| F (Kolomna) | 1 |
LIMS forum content by LIMS forum members is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License. Based on a work at www.limsforum.com.
