Knowledge Base Wiki

Queen II – drugi album studyjny brytyjskiego zespołu rockowego Queen.

Sesja nagraniowa albumu odbyła się w 1973, a został on wydany w 1974. Zamiast typowego nazwania stron płyty A oraz B, zostały one określone jako „Strona biała” (ang. Side White) i „Strona czarna” (ang. Side Black). Odpowiadały im zdjęcia muzyków zespołu umieszczone na okładce (ubranych całkowicie na czarno, lub na biało). Album spotkał się z bardzo zróżnicowanym odbiorem przez krytykę. Zawiera pierwszy utwór Queen, który dostał się do pierwszej dziesiątki brytyjskich list przebojów („Seven Seas of Rhye”). W wywiadzie, który ukazał się w 1989 na łamach amerykańskiego czasopisma Rolling Stone, wokalista kalifornijskiego zespołu Guns N’ Roses – Axl Rose – stwierdził, że jego ulubionym albumem w dyskografii Brytyjczyków jest Queen II^[4].

8 lipca 2009 wydawnictwo uzyskało status platynowej płyty w Polsce^[5].

Strona biała

1.	"Procession" (May)	1:12
2.	"Father to Son" (May)	6:14
3.	"White Queen (As It Began)" (May)	4:33
4.	"Some Day One Day" (May)	4:21
5.	"The Loser in the End" (Taylor)	4:01
		20:21

Strona czarna

1.	"Ogre Battle" (Mercury)	4:08
2.	"The Fairy Feller's Master-Stroke" (Mercury)	2:41
3.	"Nevermore" (Mercury)	1:17
4.	"The March of the Black Queen" (Mercury)	6:33
5.	"Funny How Love Is" (Mercury)	2:48
6.	"Seven Seas of Rhye" (Mercury)	2:48
		20:15

Dodatkowe utwory umieszczone na wydaniu Hollywood Records z 1991:

1. "See What A Fool I've Been" (May)
2. "Ogre Battle" (1991 Remix) (Mercury)
3. "Seven Seas of Rhye" (1991 Remix) (Mercury)

• Freddie Mercury - śpiew, fortepian, klawesyn
• John Deacon - gitara basowa, gitara akustyczna
• Roger Taylor - perkusja, śpiew, gitara w utworze "The Loser In The End"
• Brian May - gitara, śpiew, fortepian, organy Hammonda, dzwonki