Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.
Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Polisacharydy, wielocukry, cukry złożone – grupa węglowodanów i zarazem biopolimerów, które są złożone z merów będących cukrami prostymi połączonych wiązaniami glikozydowymi. Stanowią one ważną grupę polimerów naturalnych wykorzystywanych w organizmach żywych jako materiał budulcowy i zapasowy. Grupa ta charakteryzuje się dużą różnorodnością, jeżeli chodzi o strukturę i miejsce występowania. Do polisacharydów i ich pochodnych zalicza się między innymi:
skrobię – materiał zapasowy roślin, gromadzony w owocach, nasionach, korzeniach, liściach, bulwach, rdzeniu łodygi i kłączach; skrobia i jej pochodne są wykorzystywane w przemyśle włókienniczym, farmaceutycznym, kosmetycznym, papierniczym, tekstylnym oraz do produkcji klejów
inulina – materiał zapasowy niektórych roślin np. z rodziny Asteraceae.
glikogen – materiał zapasowy u zwierząt, występuje głównie w mięśniach szkieletowych i wątrobie
dekstran – forma zapasowa dla bakterii i drożdży, szeroko stosowany w medycynie
celulozę i jej pochodne – główny składnik budulcowy roślin, podstawowy składnik papieru, klejów, lakierów, celofanu, błon fotograficznych i sztucznego jedwabiu
chitynę – substancja podporowa budująca pancerze skorupiaków, oskórek owadów i ściany komórkowe niektórych gatunków grzybów; najpowszechniej występujący na Ziemi polisacharyd
heparynę – produkowana przez komórki tuczne ssaków mieszanina polimerów o właściwościach przeciwzakrzepowych.
Zastosowanie
Substancje te są szeroko stosowane w wielu dziedzinach życia, od przemysłu spożywczego po aparaturę medyczną i leki. Różne zmodyfikowane chemicznie polisacharydy znajdują zastosowanie w medycynie jako nośniki leków oraz substancje o aktywności biologicznej[1].
Przypisy
↑Kamil Kamiński, Krzysztof Szczubiałka, Karolina Zazakowny, Radosław Lach i inni. Chitosan Derivatives as Novel Potential Heparin Reversal Agents. „Journal of Medicinal Chemistry”. 53 (10), s. 4141–7, 2010. DOI: 10.1021/jm1001666.
Bibliografia
Encyklopedia techniki. Chemia. Warszawa: WNT, 1965. Brak numerów stron w książce
Chemia polimerów. Tom III. Polimery naturalne i polimery o specjalnych właściwościach. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1998. Brak numerów stron w książce
Jan F. Rabek: Współczesna wiedza o polimerach. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. Brak numerów stron w książce