Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor habilitowany nauk fizycznych | |
| Specjalność: grawitacja kwantowa, kosmologia | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja |
1990 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Zielonej Górze |
| Odznaczenia | |
| |
Piotr Amsterdamski (ur. 10 listopada 1955 w Łodzi, zm. 12 lutego 2008 na Filarze Mięguszowieckiego Szczytu w Tatrach) – polski astrofizyk, tłumacz i alpinista.
Był bratankiem prof. Stefana Amsterdamskiego[1].
W młodości współpracownik Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, pracownik Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika w Warszawie, działacz „Solidarności”. Internowany w stanie wojennym.
Stopień magistra fizyki teoretycznej otrzymał na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Łódzkiego w 1979 roku[2]. Doktorat z fizyki uzyskał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara, pod kierunkiem Jamesa Hartle'a. Długoletni pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Astronomii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze, a następnie Uniwersytetu Zielonogórskiego. W pracy naukowej zajmował się przede wszystkim kosmologią, podstawami mechaniki kwantowej i astrofizyką wysokich energii. Uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie fizyki, specjalność: fizyka teoretyczna (rozprawa Nadprzewodzące struny kosmiczne z 1990 roku), był profesorem Uniwersytetu Zielonogórskiego[3].
Po roku 1990 poświęcił się głównie tłumaczeniom z języka angielskiego; przełożył ponad 100 pozycji książkowych, w tym 77 naukowych i popularnonaukowych, m.in. „Krótką historię czasu” Stephena Hawkinga i monumentalną, blisko 800-stronicową historię powstania amerykańskiej bomby atomowej Richarda Rhodesa wydaną w 2000 roku (Jak powstała bomba atomowa)[4]. Tłumaczył także literaturę piękną, w tym popularną[5]. W 2003 roku dostał, jako pierwszy, nagrodę im. Jerzego Kuryłowicza dla najlepszego tłumacza książek naukowych za książki „Wszechświat w skorupce orzecha” Hawkinga oraz „Harry Potter – nauka i magia” Rogera Highfielda[6].
W wieku 45 lat zaczął się wyczynowo wspinać, m.in. w Tatrach, gdzie przeszedł kilka poważnych ścian, na niektórych był współautorem nowych dróg, we Francji i we Włoszech (gdzie m.in. przeszedł znaną wielką południową ścianę Marmolady).
Zginął 12 lutego 2008 roku podczas samotnej wspinaczki na Filarze Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego w Tatrach, a jego ciało zostało znalezione w tzw. Dolnym Kominie przez zespół ratowników TOPR, który wybierał się na tę samą drogę[7][8][9].
Pochowany został 22 lutego 2008 roku na cmentarzu komunalnym w Łodzi przy ulicy Smutnej (kwatera IVB, rząd 6, grób 22)[10].
Pośmiertnie został (3 maja 2008) odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[11][12]
Zajmował się także tłumaczeniem przewodników turystycznych.
LIMS forum content by LIMS forum members is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License. Based on a work at www.limsforum.com.
