Knowledge Base Wiki

Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.

Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.

Philippe Albert
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1967
Bouillon

Wzrost

191 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1989 Royal Charleroi 97 (9)
1989–1991 KV Mechelen 87 (6)
1991–1994 Anderlecht 50 (9)
1994–1999 Newcastle United 96 (8)
1998–1999 Fulham (wyp.) 13 (2)
1999–2000 Royal Charleroi 14 (1)
W sumie: 357 (35)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987–1997  Belgia 41 (5)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Philippe Albert (ur. 10 sierpnia 1967 w Bouillon) – były belgijski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Albert rozpoczął w klubie Royal Charleroi. W sezonie 1985/1986 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze belgijskiej, a w kolejnym był już podstawowym zawodnikiem tego zespołu. W Charleroi grał do końca sezonu 1988/1989, ale nie odniósł większych sukcesów. Następnie odszedł do ówczesnego mistrza Belgii, KV Mechelen. Tam podobnie, jak w zespole z Charleroi, grał w pierwszym składzie. W Mechelen spędził trzy sezony, po czym w 1992 roku, po zdobyciu Złotego Buta, przeszedł do stołecznego Anderlechtu. W 1993 roku wywalczył z Anderlechtem swój pierwszy w karierze tytuł mistrza Belgii. Z kolei w sezonie 1993/1994 zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów, a następnie obronił mistrzostwo kraju. Zdobył też z „Fiołkami” Puchar Belgii.

Latem 1994 roku Albert odszedł z Anderlechtu i za 2,6 miliona funtów został sprzedany do angielskiego Newcastle United, prowadzonego przez menedżera Kevina Keegana. W dniu swoich 27 urodzin, czyli 10 sierpnia, podpisał kontrakt ze „Srokami” i na tę okazję wybrał numer 27. W Premiership Belg zadebiutował 21 sierpnia w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu z Leicester City. W Newcastle był podstawowym zawodnikiem, jednak w niemal każdym sezonie leczył kontuzję. W sezonie 1995/1996 był bliski wywalczenia mistrzostwa Anglii, jednak w ostatnich kolejkach „Sroki” straciły przewagę nad Manchesterem United i to „Czerwone Diabły” świętowały wywalczenie tytułu. W 1997 roku Newcastle znów zakończyło sezon na 2. miejscu za Manchesterem, a Albert był jednym z bohaterów spotkania między tymi drużynami, rozegranego na St James’ Park, które Newcastle wygrało aż 5:0. W 86. minucie meczu strzelił gola Peterowi Schmeichelowi strzałem z około 35 metrów. W 1998 roku dotarł z Newcastle do finału Pucharu Anglii, ale jego zespół uległ 0:2 Arsenalowi. W sezonie 1998/1999, gdy menedżerem Newcastle został Ruud Gullit, Albert rozegrał zaledwie 7 spotkań i zimą został wypożyczony do grającego w Division Two, Fulham F.C. i przyczynił się do jego awansu do Division One.

Latem 1999 roku Albert wrócił do Belgii, do swojego pierwotnego klubu Royal Charleroi. Tam spędził sezon i po rozegraniu 13 meczów zdecydował się zakończyć piłkarską karierę. Liczył sobie wówczas niespełna 33 lata.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1985/86 Royal Charleroi Belgia  Eerste Klasse 5 0
1986/87 27 2
1987/88 32 5
1988/89 33 2
1989/90 KV Mechelen 22 0
1990/91 32 4
1991/92 33 2
1992/93 RSC Anderlecht 25 5
1993/94 25 4
1994/95 Newcastle United Anglia  Premiership 17 2
1995/96 23 4
1996/97 27 2
1997/98 23 0
1998/99 7 0
Fulham F.C. Division Two 13 2
1999/00 Royal Charleroi Belgia  Eerste Klasse 13 1

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Belgii Albert zadebiutował 29 kwietnia 1987 roku w meczu eliminacji do Euro 88 zremisowanym 0:0 z Irlandią. W 1990 roku został powołany przez selekcjonera Guya Thysa do kadry na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam zaliczył jeden mecz: grupowy z Hiszpanią (1:2). Swój drugi i ostatni mundial Albert zaliczył w 1994 w USA. Tam zagrał czterokrotnie: z Marokiem (1:0), z Holandią (1:0 i zwycięski gol w 65. minucie), i w 1/8 finału z Niemcami (2:3 i gol w 90. minucie meczu). W 1997 roku zakończył reprezentacyjną karierę. W drużynie narodowej wystąpił łącznie 41 razy i strzelił 5 bramek.

Bibliografia