Knowledge Base Wiki

Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.

Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.

Pchły
Siphonaptera
Latreille, 1825
Ilustracja
Pchła widziana pod mikroskopem elektronowym. Obraz w fałszywych kolorach.
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

pchły

Synonimy
  • Aphaniptera
Larwa pchły pod mikroskopem
Pchła narysowana przez Roberta Hooke’a

Pchły (Siphonaptera, Aphaniptera) – rząd[a] owadów zaliczanych do podgromady owadów uskrzydlonych, wtórnie bezskrzydłych. Posiadają ciało bocznie spłaszczone, silnie rozwinięte odnóża, umożliwiające im długie skoki. Narządy gębowe pchły są typu kłująco-ssącego, całe ciało pokrywa twardy oskórek ze szczecinkami lub ząbkami skierowanymi do tyłu. Pchły osiągają wielkość od 1 do 6 mm[1], a nawet do 10 mm[2] i są ciemno ubarwione. Rozwój osobniczy pcheł odbywa się z przeobrażeniem zupełnym. Są kosmopolitycznymi pasożytami zewnętrznymi ptaków i ssaków[2].

Systematyka

W 2005 roku znanych było 2005 gatunków i 828 podgatunków pcheł należących do 242 rodzajów[3]. Rząd pchły (Siphonaptera) dzielimy na 4 infrarzędy, te z kolei w sumie na 18 rodzin[3][2]:

Analiza genetyczna (badania pod kierownictwem Erika Tihelki[4]) wykazała, że pchły,uznawane dotąd za odrębny rząd, powinno zaliczać się do pasożytniczych wojsiłek[4]; pchły okazały się najbliżej spokrewnione z małą rodziną Nannochoristidae(inne języki), której przedstawiciele żywią się nektarem[4].

Najpospolitsze gatunki

Cykl rozwojowy pcheł

  1. Dorosłe pchły atakują zwierzęta i ssą krew. W ciągu doby potrafią jej wypić 20 razy więcej, niż same ważą. W przypadku braku swojego preferowanego żywiciela poszukują innych, na przykład ludzi. Po 1–2 dniach zaczynają składać jaja.
  2. Zależnie od gatunku jedna pchła w trakcie swojego życia może złożyć 600-2000 jaj. Najczęściej są składane na skórze (w sierści) zwierzęcia, a następnie spadają z niego w miejscach jego przebywania.
  3. Wykluwające się z jaj larwy chowają się w miejscach, gdzie światło nie ma dostępu; w mieszkaniach np. w dywanach, wykładzinach czy pod meblami. Żywią się między innymi odchodami dorosłych osobników, przypominającymi czarne ziarenka piasku.
  4. Larwy przekształcają się w kokonach w dorosłe osobniki. Jeśli w środowisku znajdują się żywiciele (zwierzęta), wytwarzane przez nich wibracje podłoża i ciepło powodują, że pchły uwalniają się z kokonów i atakują. Pchły zamknięte w kokonach potrafią przeżyć parę miesięcy, czekając na żywiciela.

Zależnie od temperatury cały cykl rozwojowy (1-4) trwa nie dłużej niż 2-3 tygodnie. W niskich temperaturach cykl rozwojowy pcheł jest zahamowany.

Problemy zdrowotne powodowane przez pchły

Zwalczanie pcheł

Środki o niskiej skuteczności (prewencyjne)

Środki o umiarkowanej skuteczności

  • Usunięcie i wypranie lub umycie w wodzie z octem wszystkich tkanin, np. dywanów, narzut, znajdujących się w pomieszczeniach zasiedlonych przez pchły (patrz punkt 3. cyklu rozwojowego pcheł).
  • Zastosowanie uniwersalnych preparatów owadobójczych w aerozolu przeciwko owadom biegającym (działają prawie wyłącznie na dojrzałe osobniki).

Środki o dużej skuteczności

  • Proszki owadobójcze rozsypywane w ciemnych miejscach mieszkania, np. pod łóżkami (patrz punkt 3 cyklu rozwojowego pcheł).
  • Nowoczesne krople typu SPOT ON, wcierane w punkty na ciele zwierząt domowych, porażające system nerwowy pcheł.
  • Nowoczesne aerozole lub atomizery owadobójcze.

Uwagi

  1. Rozważana jest też teza, że pchły nie powinny być systematyzowane jako osobny rząd, ale zaliczane do rzędu wojsiłek[5].

Przypisy

  1. Sandner 1976 ↓, s. 413.
  2. a b c Michael F. Whiting, Alison S. Whiting, Michael W. Hastriter and Katharina Dittmar. A molecular phylogeny of fleas (Insecta: Siphonaptera): origins and host associations. „Cladistics”. 24, s. 1–31, 2008. 
  3. a b Krasnov 2008 ↓, s. 3–4.
  4. a b c Enrico de Lazaro: Fleas are Parasitic Scorpionflies, Genetic Analysis Reveals. [w:] Sci-News.com [on-line]. 2020-12-23. [dostęp 2021-01-03]. (ang.).
  5. Mateusz Sowiński, Wielka rewolucja w świecie pcheł, „Gazeta Wyborcza”, 2 stycznia 2021 (pol.).

Bibliografia

  • Henryk Sandner: Owady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976. OCLC 830235656.
  • Stefański W., Parazytologia weterynaryjna tom II, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1970
  • Boris R. Krasnov: Functional and Evolutionary Ecology of Fleas. Cambridge University Press, 2008. ISBN 978-0-521-88277-4.