Knowledge Base Wiki

Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.

Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.

Pato O’Ward
Ilustracja
Pato O’Ward na Road America w (2021)
Imię i nazwisko

Patricio O’Ward Junco

Państwo

 Meksyk

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1999
Monterrey

Sezon 2023
Seria

IndyCar Series

Zespół

Arrow McLaren SP

Samochód

Dallara DW12

Nr startowy

5

Sukcesy

2017: IMSA SportsCar Championship (mistrz)
2018: Indy Lights (mistrz)
2020: Indianapolis 500 (Rookie of the Year)
2022: Indianapolis 500 (wicemistrz)
2022:IndyCar Series 2022 (II wicemistrz)

Strona internetowa

Pato O’Ward, właśc. Patricio O’Ward Junco (ur. 6 maja 1999 w Monterrey) – meksykański kierowca wyścigowy. Od roku 2020 jeździ w IndyCar Series reprezentując barwy McLaren Arrow SP. Jest mistrzem IMSA SportsCar Championship z 2017 roku, gdzie wygrał 24-godzinny wyścig Daytona. W sezonie 2018 stał się mistrzem Indy Lights. Został wyróżniony tytułem „Rookie of the Year” podczas zawodów Indianapolis 500 w 2020. W 2021 roku został II wicemistrzem IndyCar Series. W 2022 roku zajął drugie miejsce w Indianapolis 500[1].

Początki kariery

Urodzony 6 maja 1999 roku w Monterrey w Meksyku, uczęszczał do szkoły w San Antonio w Teksasie[2]. Jest pochodzenia irlandzkiego[3]. Karierę wyścigową rozpoczął w kartingu pod koniec 2005 roku i pozostał w nim do 2012 roku. W 2013 roku brał udział w wyścigach bolidów jednomiejscowych, w LATAM Formula 2000, Formule Renault 1.6 NEC i Pacific Formula F2000. W 2014 roku O’Ward startował we francuskiej Formule 4[4].

W 2015 roku zadebiutował w Pro Mazda Championship z zespołem Pelfrey[5]. Podczas kolejnego sezonu Meksykanin kontynuował jazdę w Pro Mazda Championship w zespole Pelfrey gdzie udało mu się zdobyć wicemistrzostwo serii. W 2017 roku rywalizował w WeatherTech SportsCar Championship z Performance Tech Motorsports w klasie PC. Pato i jego partnerzy wygrali 24-godzinny wyścig Rolexa w Daytona 2017 i 12-godzinny wyścig Sebring w swojej klasie, co uczyniło go najmłodszym kierowcą, który kiedykolwiek wygrał oba wyścigi. Miał wtedy 17 lat. O’Ward i jego zespół zdobyli mistrzostwo i North American Endurance Cup (NAEC).

W 2018 roku O’Ward podpisał kontrakt z Andretti Autosport, aby wziąć udział w mistrzostwach Indy Lights. Wygrał dziewięć z 17 wyścigów, został wybrany Nowicjuszem Roku i z łatwością zdobył mistrzostwo kierowców[6].

W maju 2019 roku świeżo upieczony mistrz Indy Lights podpisał kontrakt z Red Bull Junior Team[7], a w następnym miesiącu został objęty jednorazową umową, aby wziąć udział w rundzie Formuły 2 na Red Bull Ring, zastępując ukaranego Mahaveera Raghunathana[8] i został ogłoszony jako zastępca Dana Ticktuma w Super Formula[9].

Ze względu na decyzję FIA o przyznaniu mniejszej liczby punktów do super licencji za mistrzostwo w Indy Lights, O’Ward nie był dopuszczony do tego, aby móc ścigać się w Formule 1 w 2020 roku, a tym samym nie zostałby włączony do tamtejszej rodziny Red Bulla. Dzięki dostępnym startom w serii IndyCar Series dr Helmut Marko przyznał 20 latkowi wcześniejsze zwolnienie z kontraktu po trzech rundach Super Formuły[10].

IndyCar

2018

Dwa tygodnie po zdobyciu tytułu Indy Lights, zadebiutował w IndyCar Series na torze Sonoma Raceway w drugim wyścigu zespołu Harding Racing, gdzie zakwalifikował się jako piąty i zajął dziewiąte miejsce. To łączy go z Davidem Martínezem, jeśli chodzi o najlepszy finisz w debiucie meksykańskiego kierowcy w amerykańskich wyścigach bolidów[11].

2019

W 2019 roku O’Ward miał przenieść się do IndyCar Series w pełnym wymiarze godzin, prowadząc samochód z namalowanym numerem 8 dla Harding Steinbrenner Racing[12]. Jednak kwestie sponsorskie doprowadziły do zwolnienia zawodnika z zespołu 11 lutego 2019 roku

7 marca O’Ward dołączył do Carlina w ramach umowy na pół etatu, w ramach której miał jeździć w 13 wyścigach w sezonie 2019 IndyCar. O’Ward miał przejechać w Carlin 12 wyścigów sezonu, a także zawody Indianapolis 500[13]. O’Ward nie zakwalifikował się do Indy 500 wraz z zespołowym kolegą Maxem Chiltonem. Jednak umowa Red Bulla podpisana w maju z młodym kierowcą pozwoliła mu rywalizować tylko w 8 z 13 wydarzeń, na które pierwotnie podpisał kontrakt. Patricio zajął 26. miejsce w końcowej klasyfikacji punktowej, z najlepszym 8 miejscem na torze Circuit of the Americas[14].

30 października ogłoszono, że O’Ward powrócił do IndyCar, podpisując umowę z Arrow McLaren SP na sezon 2020[15].

2020

O’Ward miał mocny start 2020 roku, zdobywając pole position i zajmując drugie miejsce w drugim wyścigu na Road America i czwarte w wyścigu w Iowa. Zmierzał do wyścigu Indy 500 będąc na 4. miejscu w klasyfikacji generalnej (zawody odbyły się w sierpniu z powodu pandemii Covid-19). O’Ward zajął szóste miejsce w swoim pierwszym starcie w Indianapolis 500 i zdobył nagrodę Rookie of the Year za swój występ[16]. Następnie zdobył kolejne dwa podia z rzędu na World Wide Technology Raceway[17]. Meksykanin zajął aż 3 miejsce w tabeli przed finiszami na 9. i 11. miejscu na Mid-Ohio Sports Car Course i 22. w Harvest GP, spadł wtedy na piątą lakotę w generalce. Po podpisaniu nowego kontraktu z AMSP, zajął 2 miejsce w finale sezonu w St. Petersburgu i zajął 4 miejsce w końcowej klasyfikacji mistrzostw[18].

2021

Zawodnik z Monterrey kontynuował starty w Arrow McLaren SP w następnym sezonie, współpracując z Felixem Rosenqvistem. O’Ward był pretendentem do tytułu w 2021 roku. Rozpoczął sezon zdobywając swoje pierwsze pole position w karierze podczas otwarcia sezonu w Barber, ale nie był w stanie przekształcić tego w zwycięstwo. O’Ward zajął swoje pierwsze podium w sezonie, zajmując trzecie miejsce w pierwszym wyścigu na torze Texas Motor Speedway i odniósł swoje dziewicze zwycięstwo w IndyCar następnego dnia[19][20]. Został pierwszym meksykańskim kierowcą, który wygrał wyścig IndyCar od czasu, gdy zrobił to Adrian Fernandez w 2004 roku i pierwszym kierowcą Chevroleta spoza Teamu Penske, któremu udało się wygrać wyścig od 2016 roku.

Po zdobyciu pierwszego zwycięstwa Pato nigdy nie spadł poniżej trzeciego miejsca w klasyfikacji mistrzostw, konsekwentnie odpierając ataki mistrzów serii Josefa Newgardena i Scotta Dixona, jednocześnie ścigając Alexa Palou przez większą część sezonu. Po zakończeniu kampanii w IndyCar wziął udział w posezonowych testach młodych kierowców Formuły 1 w barwach McLarena[21].

2022

Pato O'Ward w 2022 roku zajął drugie miejsce podczas Indianapolis 500. W całych mistrzostwach IndyCar Series zajął 7. pozycję z 480 punktami, w międzyczasie wygrywając dwie rundy[22]. 18 listopada 2022 roku wziął udział w piątkowym treningu Formuły 1 przed Grand Prix Abu Zabi w barwach McLarena w bolidzie Lando Norrisa[23].

Wyniki

Indianapolis 500

Sezon Nadwozie Silnik Start Miejsce Zespół
2019 Dallara Chevrolet DNQ Carlin
2020 Dallara Chevrolet 15 6 Arrow McLaren SP
2021 12 4
2022 7 2
2023 8 24 Arrow McLaren

IndyCar Series

Rok Zespół Samochód Nr. Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Ranking Punkty
2018 Harding Racing Dallara DW12 8 Chevrolet STP PHX LBH ALA IMS INDY DET DET TXS RDA IOW TOR MDO POC GTW POR SNM
9
31 44
2019 Carlin 31 STP COA
8
ALA
16
LBH
12
IMS
19
INDY
DNQ
DET
14
DET
11
TXS
RDA
17
TOR
IOW
MDO
POC
GTW
POR
LAG
26 115
2020 Arrow McLaren SP 5 TXS
12
IMS
8
ROA
8
ROA
2
IOW
4
IOW
12
INDY
6
GTW
3
GTW
2
MDO
11
MDO
9
IMS
22
IMS
5
STP
2
4 416
2021 ALA
4
STP
19
TXS
3
TXS
1
IMS
15
INDY
4
DET
3
DET
1
ROA
9
MDO
8
NSH
13
IMS
5
GTW
2
POR
14
LAG
5
LBH
27
3 487

Indy Lights

Rok Zespół 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Ranking Punkty
2017 Team Pelfrey STP
5
STP
3
ALA
8
ALA
15
IMS IMS INDY ROA ROA IOW TOR TOR MDO MDO GMP WGL 15 58
2018 Andretti Autosport STP
1
STP
7
ALA
1
ALA
1
IMS
4
IMS
7
INDY
2
RDA
2
RDA
4
IOW
1
TOR
1
TOR
2
MDO
1
MDO
1
GTW
3
POR
1
POR
1
1 491

IMSA WeatherTech SportsCar Championship

Rok Uczestnik Klasa Samochód Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ranking Punkty
2017 Performance Tech Motorsports PC Oreca FLM09 Chevrolet LS3 6.2 L V8 DAY
1
SEB
1
COA
1
DET
1
WAT
1
MOS
1
ELK
1
PET
3
1 283
2018 Performance Tech Motorsports P Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 DAY
8
SEB
13
LBH MDO DET WGL MOS ELK LGA PET 41 41

Pro Mazda Championship

Rok Zespół 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Ranking Punkty
2015 Team Pelfrey STP
4
STP
14
LOU
4
LOU
C
BAR
5
BAR
7
IMS
6
IMS
10
IMS
5
LOR
7
TOR
2
TOR
3
IOW
3
MOH
7
MOH
6
LAG
18
LAG
6
6 250
2016 Team Pelfrey STP
1
STP
2
BAR
1
BAR
1
IMS
1
IMS
1
LOR
1
ROA
4
ROA
4
TOR
9
TOR
2
MOH
7
MOH
4
LAG
1
LAG
10
LAG
6
2 393

Przypisy

  1. IndyCar 2022 Indy 500 Results | IndyCar Race Results [online], motorsport.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
  2. Profil kierowcy. [dostęp 2021-09-29].
  3. The Week In IndyCar, Jan. 16, with Pato O’Ward. [dostęp 2021-09-29].
  4. Przegląd sezonu 2014 francuskiej F4. [dostęp 2021-09-29].
  5. Pro Mazda Championship 2015 wyniki. [dostęp 2021-09-29].
  6. Klasyfikacja Indy Lights 2018. [dostęp 2021-09-29].
  7. Patricio O’Ward joins Red Bull Junior Team for IndyCar campaign. [dostęp 2021-09-29].
  8. Red Bull junior O’Ward set for F2 debut this weekend. [dostęp 2021-09-29].
  9. O’Ward takes over Ticktum’s Super Formula seat at Team Mugen. [dostęp 2021-09-29].
  10. O’Ward splits with Red Bull – and enters the McLaren IndyCar frame. [dostęp 2021-09-29].
  11. Famous Racecar Drivers from Mexico. [dostęp 2021-09-29].
  12. HARDING STEINBRENNER RACING FORMED TO FIELD TWO CARS IN 2019 INDYCAR SERIES. [dostęp 2021-09-29].
  13. O’WARD JOINS CARLIN FOR 13 RACES IN 2019. [dostęp 2021-09-29].
  14. Klasyfikacja generalna IndyCar 2019. [dostęp 2021-09-29].
  15. ARROW MCLAREN SP CONFIRMS O’WARD, ASKEW FOR 2020 SEASON. [dostęp 2021-09-29].
  16. O’WARD SECURES INDY 500 ROOKIE OF THE YEAR HONORS. [dostęp 2021-09-29].
  17. BOMMARITO AUTOMOTIVE GROUP RACE TWO – RACE REPORT. [dostęp 2021-09-29].
  18. O’Ward signs new deal with AMSP. [dostęp 2021-09-29].
  19. Wyniki IndyCar i klasyfikacja punktowa po XPEL 375 Niedziela w Teksasie. [dostęp 2021-09-29].
  20. IndyCar results and points standings after Genesys 300 Saturday at Texas. [dostęp 2021-09-29].
  21. Patricio O'Ward po pierwszym teście F1. "Jestem w szoku i nie mam szyi" [online], motohigh.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
  22. 2024 - IndyCar Series Indy Car Standings - ESPN [online], espn.com [dostęp 2024-04-25].
  23. Palou i O'Ward pojadą w treningach dla McLarena [online], motohigh.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).