Knowledge Base Wiki

Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.

Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.

Marian Kasprzyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 1939
Kołomań

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Rzym 1960 boks
(waga lekkopółśrednia)
złoto Tokio 1964 boks
(waga półśrednia)
Mistrzostwa Europy
brąz Belgrad 1961 waga lekkopółśrednia
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Marian Kasprzyk
Kopia medalu i autografu w Alei Gwiazd Sportu w Dziwnowie
Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie.

Marian Krzysztof Kasprzyk (ur. 22 września 1939 w Kołomani) – polski bokser, mistrz olimpijski, trener.

Życiorys

Największe sukcesy odniósł na igrzyskach olimpijskich. W Rzymie w 1960, walcząc w kategorii lekkopółśredniej, zdobył brązowy medal. W ćwierćfinale pokonał obrońcę tytułu Wladimira Jengibariana (ZSRR). Nie stanął do walki półfinałowej ze względu na kontuzję[1].

Na następnych igrzyskach w Tokio w 1964 został mistrzem olimpijskim w wadze półśredniej. W walce finałowej złamał kciuk w pierwszej rundzie, ale mimo to dotrwał do końca, pokonując faworyta turnieju, dwukrotnego (wówczas) mistrza Europy Ričardasa Tamulisa (ZSRR)[1].

W Meksyku w 1968 przegrał pierwszą walkę w wadze półśredniej z Amerykaninem Armandem Muñízem(inne języki), który przegrał w ćwierćfinale, ale potem był cenionym bokserem zawodowym, czterokrotnie walczącym o mistrzostwo świata w wadze półśredniej[1].

Kasprzyk raz startował w Mistrzostwach Europy. W Belgradzie w 1961 zdobył brązowy medal w wadze lekkopółśredniej.

Startując w Mistrzostwach Polski, zdobył brązowy medal w 1961 w wadze lekkopółśredniej i był wicemistrzem Polski w 1970 w wadze półśredniej.

Wystąpił 9 razy w reprezentacji Polski, wygrywając 6 walk, 1 remisując i 2 przegrywając.

W swojej karierze stoczył 270 walk, 232 wygrał, 10 zremisował i 28 przegrał.

W latach 19611964 był zdyskwalifikowany (początkowo dożywotnio, potem karę złagodzono) ze względu na skazanie na karę więzienia za udział w bójce. Karę uchylono krótko przed igrzyskami olimpijskimi w Tokio, na które Kasprzyk pojechał (i wygrał) po zaciętej rywalizacji z Leszkiem Drogoszem. Ten fragment życiorysu Kasprzyka został sfabularyzowany w filmie Bokser w reżyserii Juliana Dziedziny, na podstawie scenariusza Bohdana Tomaszewskiego i Jerzego Suszko (1966), w roli głównej wystąpił Daniel Olbrychski[1].

Był zawodnikiem w latach 19551976 Sparty Ziębice (trenowany przez szkoleniowca Józefa Sołdryka[2]), Łabęd[3], Nysy Kłodzko, w czasie największych sukcesów walczył w BBTS Bielsko-Biała, a także Górnika Wesoła i Górnika Pszów. Laureat Nagrody im. Aleksandra Rekszy (1999)[1].

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim (2004)[4] i Komandorskim (2021)[5] Orderu Odrodzenia Polski[6].

Otrzymał honorowe obywatelstwo gminy Ziębice[7].

Przypisy

  1. a b c d e Marian Kasprzyk – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  2. Jakub Łukowski: Matka Boża mnie uzdrowiła. wroclaw.gosc.pl, 2014-11-20. [dostęp 2018-07-15].
  3. Wiesław Koszela. Nowy trener pięściarzy Józef Sołdryk: Macie dobrą młodzież, ale cudów w krótkim czasie się nie zrobi. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 23 (279), s. 7, 20-31 sierpnia 1983. 
  4. M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 171
  5. M.P. z 2021 r. poz. 867
  6. Krzyże Komandorskie Orderu Odrodzenia Polski dla Ewy Kłobukowskiej i Mariana Kasprzyka [online], Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, 20 lipca 2021 [dostęp 2021-07-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-24].
  7. Słynni bokserzy z Ziębic. ziebice.treespot.pl. [dostęp 2018-07-15].

Linki zewnętrzne