Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | |||
Zawieszenie przednie |
wahacze, amortyzatory Koni | ||
Zawieszenie tylne |
drążek reakcyjny, amortyzatory Koni | ||
Silnik |
Ford Cosworth DFV 3.0 V8 | ||
Skrzynia biegów | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | |||
Wyścigi |
16 | ||
Wygrane |
1 | ||
Pole position |
1 | ||
Najszybsze okrążenie |
1 | ||
|
Lotus 77 (od nazwy głównego sponsora także John Player Special Mk II) – samochód Formuły 1, zaprojektowany w 1976 roku przez Colina Chapmana, Geoffa Aldridge'a i Martina Ogilvie i wystawiony na sezon 1976.
Samochód był następcą Lotusa 76, który z kolei był następcą Lotusa 72. Model 76 w porównaniu do 72 miał zmodyfikowaną aerodynamikę, lżejsze podwozie, dłuższy rozstaw osi i węższy, niższy monocoque. Miał także dwupłatowy tylny spojler, co miało na celu zwiększenie docisku i stabilności. Samochód nie odnosił dobrych wyników, nawet w wersji "B", w której zastosowano powiększone sekcje boczne i lepsze chłodzenie.
Lotus 77, napędzany silnikiem Cosworth DFV, miał lżejsze i mniejsze monocoque z aluminium. Model miał poprawioną aerodynamikę, a chłodnice zostały przeniesione, by samochód był lepiej chłodzony. Początkowo hamulce znajdowały się wewnątrz pojazdu, ale później zostały przeniesione na zewnątrz. Samochód mógł być w pełni regulowany, mogąc mieć różne ustawienia, rozstaw osi i szerokość. Wloty powietrza bo obu stronach głowy kierowcy zostały zastosowane także w Lotusie 78[2].
Podstawowymi kierowcami samochodu byli Mario Andretti i Gunnar Nilsson. Model 77 odnosił lepsze wyniki niż poprzednik. Inżynierowie Lotusa w trakcie sezonu przyspieszyli badania i rozwój modelu 78, mogąc później ponownie pracować nad rozwojem 77. W efekcie tego w połowie sezonu wyniki się poprawiły, w wyniku czego Andretti był trzeci w Holandii i Kanadzie. W ostatnim wyścigu sezonu, Grand Prix Japonii, Andretti wygrał, dublując wszystkich kierowców, w tym nowego mistrza świata, Jamesa Hunta.
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
† | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
* | Sezon w trakcie |
1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Sezon | Zespół | Silnik | Op. | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1976 | John Player Team Lotus | Ford V8 | G | BRA | ZAF | USW | ESP | BEL | MCO | SWE | FRA | GBR | DEU | AUT | NLD | ITA | CND | USA | JPN | 29 | 4 | |
Ronnie Peterson | NU | |||||||||||||||||||||
Bob Evans | 10 | NZ | ||||||||||||||||||||
Mario Andretti | NU | NU | NU | NU | 5 | NU | 12 | 5 | 3 | NU | 3 | NU | 1 | |||||||||
Gunnar Nilsson | NU | NU | 3 | NU | NU | NU | NU | NU | 5 | 3 | NU | 13 | 12 | NU | 6 |