Knowledge Base Wiki

Damir Džumhur

Džumhur podczas Open de Nice Côte d’Azur 2016
Państwo	Bośnia i Hercegowina
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1992 Sarajewo
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2011
Trener	Ivan Dugandzic
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	3
Najwyżej w rankingu	23 (2 lipca 2018)
Australian Open	3R (2014, 2018)
Roland Garros	3R (2015, 2018)
Wimbledon	2R (2016–2018)
US Open	3R (2017)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	117 (13 sierpnia 2018)
Australian Open	1R (2018, 2019)
Roland Garros	2R (2018)
Wimbledon	1R (2015, 2018, 2019)
US Open	1R (2017, 2018)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bośnia i Hercegowina Mistrzostwa Europy U-18 złoto Klosters 2010 gra pojedyncza Igrzyska olimpijskie młodzieży brąz Singapur 2010 gra pojedyncza
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Damir Džumhur (ur. 20 maja 1992 w Sarajewie) – bośniacki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).

Damir Džumhur jest synem Žanety i Nerfida – trenera tenisowego. Włada językiem bośniackim i angielskim. Interesuje się piłką nożną i kibicuje klubowi FK Željezničar^[1].

W dzieciństwie Džumhur wystąpił w dwóch filmach pełnometrażowych. Debiut zaliczył jako statysta w filmie Grbavica z 2006 roku, w reżyserii Jasmili Žbanić, który nagrodzony został Złotym Niedźwiedziem na festiwalu filmowym w Berlinie, a w wyemitowanej rok później niemieckiej produkcji Rudolfa Schweigera zatytułowanej Snajperzy z Kosowa odegrał jedną z głównych ról wcielając się w postać Durcana^[2].

Džumhur grę w tenisa rozpoczął w wieku pięciu lat i w początkowych jej etapach brał udział w lokalnych turniejach rozgrywanych w krajach byłej Jugosławii. Pierwszy poważny sukces w swojej karierze odniósł w 2004 roku, kiedy to w Rzymie triumfował w nieoficjalnych mistrzostwach Europy do lat 12, nie tracąc seta w drodze po tytuł.

Sześć lat później w Singapurze Džumhur wywalczył brązowy medal w grze pojedynczej na igrzyskach olimpijskich młodzieży, a w Klosters – mistrzostwo Europy do lat 18. W tym samym roku, który był zarazem ostatnim przed osiągnięciem statusu profesjonalisty, zaliczył on swoje jedyne trzy starty w juniorskich turniejach wielkoszlemowych – we French Open awansował do drugiej rundy, w US Open – do 1/8 finału, a na Wimbledonie – do ćwierćfinału. W lipcu tego roku był notowany na trzecim miejscu światowego rankingu ITF, a sezon 2010 zakończył ostatecznie na pozycji czwartej.

Pod koniec stycznia 2011 roku Džumhur zadebiutował w cyklu ATP World Tour, startując bez powodzenia w kwalifikacjach do turnieju PBZ Zagreb Indoors. Pierwsze lata seniorskiej kariery Džumhura upłynęły jednakże pod znakiem startów w turniejach z cyklu ITF Men’s Circuit oraz ATP Challenger Tour, w którym w 2013 roku zanotował pierwsze występy w spotkaniach finałowych – w Koszycach i Poznaniu.

W styczniu 2014 roku, Džumhur został pierwszym reprezentantem swojego kraju, który wystąpił w turnieju wielkoszlemowym, docierając do 3 rundy Australian Open. W kwietniu tego roku zwyciężył w Mersin w swoim pierwszym turnieju rangi ATP Challenger, pokonując w finale Pere Ribę, nie tracąc jednocześnie seta w drodze po tytuł. Tego samego zawodnika pokonał w czerwcu w finale challengera w rumuńskim Aradzie, a dwa tygodnie wcześniej wywalczył awans do drugiego w karierze turnieju Wielkiego Szlema, zwyciężając w kwalifikacjach do French Open. Finałowe zwycięstwo nad Andreasem Haider-Maurerem we Włoskim San Benedetto del Tronto dało Džumhurowi trzeci tytuł w sezonie oraz 105. miejsce w rankingu ATP, a tym samym pierwszy w karierze awans do turnieju głównego Wielkiego Szlema, bez konieczności gry w eliminacjach do US Open 2014. W 1. rundzie uległ w czterech setach klasyfikowanemu na pozycji 5. Hiszpanowi, Davidowi Ferrerowi.

W sezonie 2015 Bośniak zatriumfował w 3 imprezach ATP Challenger Tour i był w 3. rundzie French Open. W sierpniu 2017 awansował po raz pierwszy do finału zawodów o randze ATP World Tour, w Winston-Salem. Pojedynek o tytuł przegrał 4:6, 4:6 z Robertem Bautistą-Agutem. Miesiąc później Džumhur odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w rozgrywkach ATP World Tour, w Petersburgu pokonując w finale 3:6, 6:4, 6:2 Fabia Fogniniego. Pod koniec października wygrał drugi tytuł singlowy, w Moskwie po finale z Ričardasem Berankisem. Awansował w zawodach ponadto do finału w konkurencji gry podwójnej wspólnie z Antoniem Šančiciem.

Od roku 2010 Džumhur reprezentuje Bośnię i Hercegowinę w rozgrywkach Pucharu Davisa. Na przestrzeni pierwszych pięciu sezonów rozegrał dla swojego zespołu czternaście singlowych i dwa deblowe pojedynki, z których wygrał łącznie osiem.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 23. miejscu w lipcu 2018 roku (najwyższa w historii pozycja rankingowa spośród wszystkich tenisistów i tenisistek reprezentujących Bośnię i Hercegowinę), a w rankingu deblistów, w sierpniu 2018 roku, na 117. pozycji.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	26 sierpnia 2017	Winston-Salem	Twarda	Roberto Bautista-Agut	4:6, 4:6
Zwycięzca	1.	24 września 2017	Petersburg	Twarda (hala)	Fabio Fognini	3:6, 6:4, 6:2
Zwycięzca	2.	22 października 2017	Moskwa	Twarda (hala)	Ričardas Berankis	6:2, 1:6, 6:4
Zwycięzca	3.	30 czerwca 2018	Antalya	Trawiasta	Adrian Mannarino	6:1, 1:6, 6:1

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	22 października 2017	Moskwa	Twarda (hala)	Antonio Šančić	Maks Mirny Philipp Oswald	3:6, 5:7

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2020-09-23]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-09-23]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2020-09-23]  (ang.).
• Damir Džumhur w bazie IMDb (ang.)
• Biography. damirdzumhur.com. [dostęp 2013-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-06)]. (ang.).