Knowledge Base Wiki

Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.

Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.

Canned Heat
Ilustracja
Canned Heat w 1979 roku
Rok założenia

grudzień 1965 r.[1]

Pochodzenie

Los Angeles, Kalifornia,
 Stany Zjednoczone

Gatunek

blues rock, boogie rock[1]

Aktywność

od 1965

Wydawnictwo

Liberty Records, Ruf Records

Skład
Barry Levenson
Greg Kage
Robert Lucas
Adolfo „Fito” De La Para
Byli członkowie
Keith Sawyer
Frank Cook
Stuart Brotman
Mark Andes
Kenny Edwards
Mike Perlowin

Alan „Blind Owl” Wilson
Bob „The Bear” Hite
Henry „The Sunflower” Vestine
Larry „The Mole” Taylor
Harvey „The Snake” Mandel
Joel Scott Hill
Richard Hite
Antonio De La Barreda
Stanley „The Baron” Behrens
Dallas Hodge
Ed Beyer
James Shane
Dave Morgan
Mark Skyer
Gene Healy
Junior Watson
Walter Trout
Dan Mileaf
James Thornbury
Strona internetowa

Canned Heatamerykański zespół blues-rockowy/boogie-rockowy[1] założony przez Alana Wilsona i Boba Hite’a w Los Angeles w grudniu 1965 roku[1]. Zespół wziął nazwę od utworu Canned Heat Blues Tommy’ego Johnsona z 1928 roku, opisującego alkoholika, który w desperacji zaczyna pić Sterno (rodzaj denaturatu), nazywane canned heat (dosł. „puszkowane gorąco”). Po występach na Festiwalu w Monterey i w Woodstock, pod koniec lat 60., grupa zdobyła światowy rozgłos. Skład z tamtych czasów to Bob „The Bear” Hite (wokal), Alan „Blind Owl” Wilson (gitara, wokal, harmonijka), Henry „The Sunflower” Vestine lub Harvey Mandel (gitara prowadząca), Larry „The Mole” Taylor (bas) i Adolfo „Fito” de la Parra (perkusja). Od wczesnych lat 70. nastąpiło wiele zmian w składzie zespołu. Obecnie jedynym oryginalnym członkiem zespołu z czasów największej świetności jest Adolfo „Fito” de la Parra. Larry Taylor, którego obecność w zespole nie była stała, był przez wiele lat drugim żyjącym członkiem z tamtych lat do czasu swej śmierci w 2019. Harvey Mandel, Walter Trout i Junior Watson zdobyli uznanie grając w późniejszych wersjach zespołu. Brytyjski bluesman i pionier muzyki rockowej John Mayall często zapraszał do swojego zespołu muzyków Canned Heat.

Dyskografia

  • Canned Heat (1967)
  • Boogie with Canned Heat (1968)
  • Living the Blues (1968)
  • Hallelujah (1969)
  • Canned Heat Cookbook (1969)
  • Live at Topanga Corral (1969)
  • Vintage (1969)
  • Future Blues (1970)
  • Live In Europe (1970)
  • Hooker ‘N’ Heat (1970)
  • Historical Figures and Ancient Heads (1972)
  • The Best of Canned Heat (1972)
  • The New Age (1973)
  • Memphis Heat (1974)
  • One More River to Cross (1974)
  • Human Condition (1978)
  • Hooker ‘n’ Heat: Recorded Live at the Fox Venice Theater (1981)
  • Kings of the Boogie (1981)
  • In Memory of Bob Hite (1981)
  • The Boogie Assault: Live in Australia (1982)
  • Boogie up the Country (1987)
  • Reheated (1988)
  • Let’s Work Together: The Best of Canned Heat (1989)
  • Live at the Turku Rock Festival Finland (1990)
  • Burnin’ live (1991)
  • Internal Combustion (1994)
  • Uncanned: Best of Canned Heat (1994)
  • In Concert (1995)
  • Best of Hooker ‘N’ Heat (1996)
  • The Ties That Bind (1997)
  • Blues band (1997)
  • Boogie 2000 (1999)
  • The Boogie House Tapes (2000)
  • Friends in the Can (2003)
  • The Boogie House Tapes, vol II (2004)

Przypisy

  1. a b c d Canned Heat [online], Discogs [dostęp 2020-08-22] (ang.).

Linki zewnętrzne