Knowledge Base Wiki

Lammert Leertouwer
Leertouwer (1997) door Marike Bok
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum	12 januari 1932
Geboorteplaats	Groningen
Overlijdensdatum	21 oktober 2024
Overlijdensplaats	Leiden
Nationaliteit	Nederlands
Academische achtergrond
Alma mater	Rijksuniversiteit Groningen
Proefschrift	Het beeld van de ziel bij drie Sumatraanse volken (1972)
Promotor	Th.P. van Baaren
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	Theologie
Universiteit	Universiteit Leiden
Soort hoogleraar	Gewoon hoogleraar
Bekende werken	Doolhof der goden (met Th.P. van Baaren)
Functies
1991–1997	Rector magnificus van de Universiteit Leiden
Website
Dbnl-profiel

Lammert Leertouwer (Groningen, 12 januari 1932 – Leiden, 21 oktober 2024) was een Nederlands theoloog en universiteitsbestuurder.

Leertouwer studeerde godsdienstgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen, waar hij promoveerde bij professor Theo van Baaren op de dissertatie Het beeld van de ziel bij drie Sumatraanse volken. Samen met Van Baaren publiceerde hij in 1980 een herziening van een eerder in 1960 door Van Baaren geschreven inleiding tot de vergelijkende godsdienstwetenschap, Doolhof der Goden (herdrukt, Utrecht 2003). Daarnaast participeerde hij in de Groninger Werkgroep voor de studie van fundamentele problemen en methoden van de godsdienstwetenschappen.

Van 1979 tot 1997 bezette hij, als opvolger van Fokke Sierksma, de leerstoel voor vergelijkende godsdienstwetenschap aan de Rijksuniversiteit Leiden. Daar vervulde hij vanaf 1991 ook de functie van rector magnificus. Aan het einde van zijn periode als rector van de Leidse universiteit kreeg hij ook te maken met de plagiaataffaire rond René Diekstra. Vanwege het plagiaat heeft Leertouwer Diekstra gevraagd ontslag te nemen, hetgeen ook gebeurde.^[1] In 1997 werd Leertouwer als rector opgevolgd door Willem Albert Wagenaar.

De voornaamste interessegebieden van Lammert Leertouwer waren: methode en theorie, geschiedenis van het vakgebied, religieuze iconografie, kunst en religie, en de godsdiensten van Indonesië.

De violist Johannes Leertouwer is zijn zoon. Lammert Leertouwer overleed eind 2024 op 92-jarige leeftijd.^[2]

• Lammert Leertouwer: Het beeld van de ziel bij drie Sumatraanse volken. Proefschrift Rijksuniversiteit Groningen, 1977.
• Lammert Leertouwer: Zonder stralenkrans. Over het verklaren van religieuze verschijnselen. Inaugurele rede RU Leiden, 1980
• Lammert Leertouwer: Nec lusisse pudet. Het is geen schande gespeeld te hebben, maar wel om er niet op tijd mee te stoppen, (Horatius Ep. I, 14, 36). Afscheidscollege Rijksuniversiteit Leiden, 1997. Geen ISBN
• Lammert Leertouwer: 's Lands oudste. Toespraken en columns gebundeld ter gelegenheid van zijn afscheid van de Leidse Universiteit. Redactiecommissie: P.W.J.L. Gerretsen ... et al. Leiden, 1997. Geen ISBN
• Th.P. van Baaren & L. Leertouwer: Doolhof der goden. 3e bew. druk. Utrecht, De Ploeg, 2002. ISBN 90-6584-088-5
  (1e dr. door Van Baaren: Amsterdam, Querido, 1960; 2e dr.: Groningen, Wolters-Noordhoff, 1980)
• Modern societies & the science of religions. Studies in honour of Lammert Leertouwer. Ed. by Gerard Wiegers. Leiden, Brill, 2002. ISBN 90-04-11665-6