Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Jōyōkanji (Japans: 常用漢字, [dʑoːjoːkaꜜɲdʑi]?) (Karakters voor algemeen gebruik) is de officiële lijst van kanji die elke Japanse student ten minste moet hebben geleerd bij het afleggen van het examen voor het voortgezet onderwijs in Japan. De lijst is geen volledige lijst van alle kanji, maar wordt beschouwd als de absolute basis met betrekking tot kanjibeheersing. De lijst bevat de meest gebruikte kanji en ook enkel vereenvoudigde kanji. Om laaggeletterden ten dienste te zijn worden officiële documenten en overheidscommunicatie enkel geschreven met jōyōkanji. Woorden waarvoor de kanji niet voorkomen op de lijst, worden geschreven met de fonetische lettergreepschriften: hiragana en katakana. De lijst is opgesteld in 1981 en bevatte toen 1.945 karakters. De lijst is in 2010 uitgebreid naar het huidige aantal van 2.136 karakters. De jōyōkanjilijst is een vervanging van de tōyōkanjilijst die was opgesteld in 1946 en toentertijd 1.850 karakters bevatte.[1]
De 2.136 jōyōkanji zijn onderverdeeld in twee groepen:
De term jōyōkanji is de romaji-transliteratie van de kanji 常用漢字. Het is de samenstelling van de zelfstandige naamwoorden: 常用 [jōyō] "algemeen gebruik" en 漢字 [kanji] "Chinees Han karakter". Het eerste deel van de samenstelling is opgebouwd uit de kanji 常 jō, in de on-lezing en 用 yō, eveneens in de on-lezing; deze kanji betekenen respectievelijk: "gewoon" en "gebruik".[2][3]. Het tweede deel van de samenstelling is opgebouwd uit de kanji: 漢 kan, in de on-lezing en 漢字 ji, eveneens in de on-lezing; deze kanji betekenen respectievelijk: "China" en "karakter".[4][5] Jōyōkanji kan worden vertaald als: Han karakters voor algemeen gebruik.