Knowledge Base Wiki

De Grand Prix Formule 1 van Japan 1976 werd gehouden op 24 oktober 1976 in Fuji.

Mario Andretti pakte de pole-position, voor de titelkandidaten James Hunt en Niki Lauda. Achter hen stonden John Watson, Jody Scheckter, Carlos Pace, Clay Regazzoni en Vittorio Brambilla. De top-10 werd volgemaakt door Ronnie Peterson en Masahiro Hasemi.

Het weer was erg slecht voor de race en er waren verschillende discussies of de race al dan niet gestart moest worden. Uiteindelijk besloten de organisatoren dat de race moest doorgaan, gesteund door de meeste rijders. Lauda was echter niet zo gelukkig met deze beslissing. Bij de start nam Hunt de leiding, voor Watson en Andretti. Lauda had zijn vorm na zijn crash in de Grand Prix van Duitsland nog niet helemaal gevonden en verzeilde in het midden van het veld. In de tweede ronde ging hij dan ook in de pits en gaf op. De baan was te gevaarlijk om te racen. Ook Pace en Emerson Fittipaldi volgden zijn voorbeeld.

Hunt bleef aan de leiding rijden, terwijl de situatie achter hem erg wisselend was: Andretti ging verschillende keren voorbij Brambilla. De Italiaan probeerde in de 22ste ronde zelfs de leiding te nemen maar spinde van de baan. Jochen Mass klom naar een tweede plaats, hierdoor reden de McLarens op de eerste en tweede plaats. Dit was echter maar van korte duur want hij ging in de 36ste ronde van de baan, waardoor Patrick Depailler tweede werd voor Andretti.

Het leek een gemakkelijke overwinning te worden voor Hunt, maar toen de baan begon op te drogen, verloor hij een aantal plaatsen. Hij moest echter slechts vierde worden, doordat Lauda opgegeven had. In de 62ste ronde viel hij terug achter Depailler en Andretti, maar twee ronden later begon Depaillers linkerachterband leeg te lopen, waardoor hij in de pits moest gaan. Andretti nam hierdoor de leiding, maar op dat moment had ook Hunt een gelijkaardig probleem met zijn banden. Hij moest in de pits gaan en viel hierdoor terug naar de vijfde plaats en moest achtervolgen op Depailler, Alan Jones en Regazzoni. Depailler ging voorbij beide rijders in de 70ste ronde en de volgende ronde deed Hunt hetzelfde. Hunt pakte de derde plaats en het wereldkampioenschap, hoewel hij dacht dat hij het verloren had. Ferrari won ondanks de opgave van Lauda wel nog het constructeurskampioenschap.

Positie	Nummer	Rijder	Team	Ronden	Tijd/Opgave	Startplaats	Punten
1	5	Mario Andretti	Lotus-Ford	73	1:43:58.86	1	9
2	4	Patrick Depailler	Tyrrell-Ford	72	+ 1 Ronde	13	6
3	11	James Hunt	McLaren-Ford	72	+ 1 Ronde	2	4
4	19	Alan Jones	Surtees-Ford	72	+ 1 Ronde	20	3
5	2	Clay Regazzoni	Ferrari	72	+ 1 Ronde	7	2'
6	6	Gunnar Nilsson	Lotus-Ford	72	+ 1 Ronde	16	1
7	26	Jacques Laffite	Ligier-Matra	72	+ 1 Ronde	11
8	24	Harald Ertl	Hesketh-Ford	72	+ 1 Ronde	22
9	18	Noritake Takahara	Surtees-Ford	70	+ 3 Ronden	24
10	17	Jean-Pierre Jarier	Shadow-Ford	69	+ 4 Ronden	15
11	51	Masahiro Hasemi	Kojima-Ford	66	+ 7 Ronden	10
NF	3	Jody Scheckter	Tyrrell-Ford	58	Oververhitting	5
NF	21	Hans Binder	Wolf-Ford	49	Wiel	25
NF	16	Tom Pryce	Shadow-Ford	46	Energie	14
NF	9	Vittorio Brambilla	March-Ford	38	Elektrisch probleem	8
NF	34	Hans Joachim Stuck	March-Ford	37	Elektrisch probleem	18
NF	12	Jochen Mass	McLaren-Ford	35	Ongeluk	12
NF	28	John Watson	Penske-Ford	33	Motor	4
NF	52	Kazuyoshi Hoshino	Tyrrell-Ford	27	Band	21
NF	20	Arturo Merzario	Wolf-Ford	23	Versnellingsbak	19
NF	30	Emerson Fittipaldi	Fittipaldi-Ford	9	Teruggetrokken	23
NF	8	Carlos Pace	Brabham-Alfa Romeo	7	Teruggetrokken	6
NF	1	Niki Lauda	Ferrari	2	Teruggetrokken	3
NF	7	Larry Perkins	Brabham-Alfa Romeo	1	Teruggetrokken	17
NF	10	Ronnie Peterson	March-Ford	0	Motor	9
NQ	54	Tony Trimmer	Maki-Ford