Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Messier 67 | |
---|---|
Data pemerhatian (Epok J2000.0) | |
Buruj | Sartan |
Jarak hamal | 08h 51.3m |
Keserongan | +11° 49′ |
Jarak | ~2.61–2.93 tc (800–900 pc[1][2][3][4]) |
Magnitud ketara (V) | 6.1 |
Dimensi ketara (V) | 30.0′ |
Ciri-ciri fizikal | |
Radius | 10 tc |
Anggaran umur | 3.2 to 5 bilion tahun |
Gelaran lain | NGC 2682, Cr 204 |
Messier 67 (Jawi: مسيير 67 ; juga dikenali sebagai M67 atau NGC 2682 ) dan kadang kala dipanggil gugusan Raja Tedung atau gugusan Mata Emas [5] ialah kelompok terbuka di separuh selatan khatulistiwa di bahagian Sartan. Ia ditemui oleh Johann Gottfried Koehler pada tahun 1779. Anggaran julat umurnya antara 3.2 dan 5 bilion tahun. Anggaran jarak juga berbeza-beza, tetapi lazimnya ialah 800–900 parsec (2,600–2,900 ly).[1][2][3][4] Anggaran 855, 840, dan 815 pc telah diasaskan melalui pemodelan bintang binari dan pemasangan rajah magnitud warna inframerah.[2][3][4]
M67 bukanlah kelompok terbuka tertua yang diketahui, tetapi terdapat beberapa kelompok dalam Bima Sakti yang diketahui lebih tua, dan tidak ada gugusan yang lebih dekat berbanding M67. Ia objek kajian paradigma dalam evolusi bintang:[6]
M67 ialah salah satu gugusan terbuka yang paling banyak dikaji, namun anggaran parameter fizikalnya seperti umur, jisim dan bilangan bintang bagi jenis tertentu, berbeza dengan ketara. Richer et al. menganggarkan umurnya 4 tahun bilion tahun, jisimnya menjadi 1080 jisim suria (M☉), dan bilangan kerdil putihnya pada 150.[7] Hurley et al. menganggarkan jisim semasanya ialah 1,400 M☉ dan jisim awalnya kira-kira 10 kali ganda lebih besar.[8]
Ia mempunyai lebih daripada 100 buah bintang yang serupa dengan Matahari, dan banyak gergasi merah. Jumlah bilangan bintang telah dianggarkan lebih daripada 500 nuah.[9] Umur dan kesebaran bintang seperti Matahari telah menyebabkan beberapa ahli astronomi berteori ia sebagai kemungkinan gugusan induk Matahari.[10] Walau bagaimanapun, simulasi komputer telah mencadangkan bahawa ini sangat tidak mungkin.[11]
Kelompok itu tidak mengandungi bintang jujukan utama yang lebih biru (lebih panas) daripada jenis spektrum F, selain mungkin beberapa bintang pelente biru, kerana bintang yang lebih terang pada usia itu telah pun meninggalkan jujukan utama. Malah, apabila bintang-bintang gugusan diplot pada rajah Hertzsprung-Russell, terdapat "titik lepas" yang berbeza yang mewakili bintang-bintang yang telah menamatkan pelakuran hidrogen dalam teras dan ditakdirkan untuk menjadi gergasi merah. Apabila gugusan semakin meningkat, titik lepas itu bergerak secara beransur-ansur ke bawah jujukan utama kepada bintang yang lebih sejuk.
Ketara juga bahawa M67 mempunyai kecenderungan terhadap bintang yang lebih berat. Salah satu puncanya ialah pengasingan jisim, proses apabila bintang yang lebih ringan mendapat kelajuan dengan mengorbankan bintang yang lebih besar semasa pertemuan rapat, yang menggerakkannya ke jarak purata yang lebih besar dari pusat kelompok atau membenarkan melarikan diri sama sekali. [12]
Kajian AIP/JHU bersama Mac 2016 oleh Barnes et al. terhadap tempoh putaran 20 buah bintang seperti Matahari, diukur dengan kesan bintik bintang yang bergerak pada lengkung cahaya, mencadangkan bahawa bintang-bintang berusia kira-kira 4 bilion tahun ini berputar dalam kira-kira 26 hari – seperti Matahari, yang mempunyai tempoh di khatulistiwa selama 25.38 hari.[13] Pengukuran telah dijalankan sebagai sebahagian daripada misi K2 lanjutan teleskop angkasa Kepler. Ini mengukuhkan kebolehgunaan banyak sifat utama matahari kepada bintang yang sama saiz dan umur, prinsip asas fizik suria dan bintang moden.[14] Penulis tersebut juga menyingkatkan ini sebagai "perkaitan suria-bintang".[14]