Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
NGC 27 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Андромеда |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 0 ч 10 м 32,7 с |
Деклинација | + 28° 59' 49" |
Положбен агол | 117° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | Sb |
Привиден сјај (видлив) |
13,5 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,3 |
Површински сјај | 13,1 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,2' х 0,5' |
Историја | |
Откривач | Луис Свифт |
Откриена | 3 август 1884 |
Други ознаки | UGC 96, MCG 5-1-44, CGCG 499-63, KCPG 3B, IRAS 00079+2843 |
NGC 27 — спирална галаксија во соѕвездието Андромеда, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 27 се споменува и како UGC 96, MCG 5-1-44, CGCG 499-63, KCPG 3B, IRAS 00079+2843 .
Телото е откриено на 3 август 1884 година од страна на Луис Свифт, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 16 см.
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 27 е од видот Sb.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,5 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,3 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,1 m/лм2.[2] NGC 27 има привидни димензии од 1,2' х 0,5'.[2]
Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 10 м 32,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 28° 59' 49". Положбениот агол на објектот е во износ од 117°.[2]
Проучување на NGC 27 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 742. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 89; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1735. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1257.