Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Тимома — медицински израз за тумор на градната жлезда. Околу три четвртини од овие тумори се доброќудни и само една четвртина се злоќудни.[1] Злоќудните се нарекуваат тимома или тимичен карцином.
Околу 30 % од пациентите се асимптоматски за време на дијагнозата. Симптомите можат да вклучуваат кашлање, чувство на притисок во градите или отежнато дишење.
Повремено, тимомата може да се утврди со паранеопластичен синдром. Мијастенија гравис се наоѓа во 25 % од сите тимоми, но исто така може да се појават полимиозитис, артритис или Сјогренов синдром, еритроцитна аплазија, џиновски клеточен миокардит, хипогамамаглобулинемија, автоимуни нарушувања на движењето и други автоимуни болести. Причината е често недостаток на генска експресија на генот за автоимун регулатор (AIRE), што ја подобрува нормалната елиминација на автореактивните Т-лимфоцити во градната жлезда.[1]
Тимома може да се посомнева со карциноидната типична тријада на дијареја, црвенило на кожата и срцеви проблеми.
Показатели за тимома можат да се забележат на рендген-градите во присуство на нејасна предна медијастинална маса. За да се направи разлика помеѓу доброќудни и злоќудни тумори, секогаш е потребно да се земе примерок од ткиво (биопсија) и да се испита.[2]
Во класификацијата на СЗО, поделено е според морфолошкиот изглед на епителните клетки:
Кортикални епителни клетки на тимусот имаат изобилна цитоплазма, везикуларно јадро со ситно поделен хроматин и мали нуклеоли и цитоплазматски филаменти контактираат соседни клетки. За разлика од нив, тимусните медуларни епителни клетки се во облик на вретено, со овално густо јадро и оскуден тимом на цитоплазма, ако се пронајдат повеќе промени на кортикалните клетки, се смета дека се помалку доброќудни.
Хируршка интервенција е носител на третманот за тимом. Ако туморот е очигледно инвазивен и голем, може да се користи предоперативн хемотерапија или радиотерапија за да се намали големината, пред да се направи операција. Кога туморот е во рана фаза, не е потребна понатамошна терапија. Отстранувањето на тимусот кај возрасни се чини дека не предизвикува имунолошки дефицит. Кај децата, сепак, после операцијата, имунитетот може да биде абнормален и се препорачуваат вакцинации за неколку инфективни агенси. За инвазивни тимоми може да биде потребен дополнителен третман со радиотерапија и хемотерапија. Рецидивите на тимомот се опишани во 10-30 % од случаите до 10 години по хируршки зафат.