Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Тубулар | |
тиббу, теда | |
![]() | |
Бүкіл халықтың саны | |
---|---|
530 000 | |
Ең көп таралған аймақтар | |
Тілдері | |
Діні | |
Тубулар (өздік атауы – тибу) — Сахара шөлінің орталығы ауданында тұратын халық. Чад пен Нигердің солтүстігінде және Ливияның оңтүстігінде тұрады. Жалпы саны 530 мың адам (2001). Екі этникалық топқа бөлінеді: солтүстігіндегілері “теда” деп, оңтүстігіндегілері “даза” деп аталады. Антропологиялық жағынан экваторлық нәсілге жатады.[1][2]
Тубу халқы сахара тілдерінің отбасына жататын тубу тілдерінде (теда және даза) сөйлейді. Тубу тілінде 420 000-ға жуық ана сөйлейтіндер бар, өйткені оларда Чадты мекендейтін басқа халықтар да сөйлейді. Теда тілі елдің солтүстігінде жиі кездеседі, оңтүстігінде бірнеше диалектілерге бөлінген даза тілі басым. Сонымен қатар, дазаның тасымалдаушылар саны көбірек. Сондай-ақ Чад тұрғындары осы елде ресми болып табылатын араб және француз тілінде сөйлей алады.[3]
Ислам дінінің суннизм тармағын ұстанады. Тубалар мұсылман болғанымен, олардың кейбіреулері дәстүрлі наным-сенімдерді ұстанады және олардың көптеген әдет-ғұрыптары кейбір ислам елдеріндегідей қатаң емес. Тубу әйелдерінің басын орамалмен жабуы талап етілмейді және маңызды отбасылық мәселелерді шешкен кезде олардың дауысы көбінесе шешуші болады.[4]
Тубу халқының көпшілігі көшпелі мал шаруашылығымен және керуен саудасымен айналысады, бұл егіншіліктен де құрметті кәсіп. Түйе мен ешкі өсіреді, жалпы түйелер Тубу өмірінің ең маңызды бөлігі болып табылады. Олар мыңдаған жылдар тұзды және басқа да жүктерді тасымалдайды, өйткені Сахараның бұл бөлігінде толыққанды жолдар жоқ. Сонымен қатар, түйелердің жүні мен терісінен әртүрлі тұрмыстық бұйымдарды жасайды. Өзен сағаларына жақын жерге арпа, бидай, тары егеді. Аңшылық – Тубулардың қосымша кәсібі. Тұз - ең танымал тауар, оны Сахараның оңтүстігіндегі елдерде оңай сатып алады, ежелгі уақыттан бері олар көршілеріне тұзды сатып, одан түскен ақшаға қажеттінің бәрін сатып алады. Әйел үйдің қожайыны және қамқоршысы, ол көшпелі шатырды орналастырады, тары мен құрма жинайды, ешкі сауады. Ер адамдар түйе сауып, биік тауларда көшпелі мал бағады.[5]
Дәстүрлі қоғамдық ұйымның негізін көпбалалы қауымдар мен патроним құрайды. Туысқандық патрилинейлік болып табылады. Неке келісімі вирилокальдық болып табылады. Үйлену тойынан кейін жас жұбайлар қалыңдықтың ата-анасының шаңырағында бір жылдай өмір сүреді, сынақ мерзімінен кейін ерлі-зайыптылар бөлек өмір сүреді. Көп әйелдік және немере туыстары арасындағы некелер қолданылады. туысқандық некеге тыйым салынады. Қоғам ақсүйектер (м'банг), еркін (н'гар) және тәуелділер (бере) болып жіктеледі. Ақсақалдар (нгарта) жанындағы кеңестер маңызды рөл атқарады.
Көшпелі малшылар жамылғылармен жабылған жеңіл ағаш жақтаудан жасалған көшпелі үйлерде тұрады. Егіншілердің тұрақты қоныстары конустық төбесі бар дөңгелек саман тұрғын үйлерден тұрады.
Ерлер киімі – өте кең және ұзын ақ немесе сары жейде (арраги) және тар шалбар (суруал), сандалдар және шағын қалпақ немесе сәлде, әйелдер киімі – ұзын түсті көйлек немесе белдемше, орамал.
Тубудың негізгі тағамы - құрма. Олар бұл жемістерді күніне кемінде үш рет жейді. Таңғы асқа жергілікті шөптерден жасалған қою сусын ішеді, түскі асқа құрма жейді, кешкі асқа шөптер мен тамырлардан жасалған сорпа қосылған бір уыс тары жейді. Етті тұтынбайды. Фольклордың негізгі жанрларының ішінде ертегілер, мақал-мәтелдер, жырлар көбірек кездеседі.[6][7][8]