Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Grindhvalur einnig marsvín | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Stærðarsamanburður við meðalmann
| ||||||||||||||||
Ástand stofns | ||||||||||||||||
Vísindaleg flokkun | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Tvínefni | ||||||||||||||||
Globicephala melas Traill, 1809 | ||||||||||||||||
Útbreiðslusvæði grindhvals
|
Grindhvalur eða marsvín (fræðiheiti: Globicephala melas, einnig nefndur Globicephala melaena), er allstór tannhvalur af ættkvísl grindhvala (Globicephala). Í ættkvíslinni er ein önnur tegund, flipahvalur (Globicephala macrorhynchus), en hún lifir í hlýrri sjó í belti umhverfis jörðina milli 50°N og 40°N.
Grindhvalurinn er sívalur um búkinn, gildastur framan við miðju en mjókkar til beggja enda. Hausinn er stuttur en með hátt og kúpt enni sem skagar fram yfir stutt trýnið, í hvorum skolti eru 8-13 tennur. Hornið er aftursveigt og framan við mitt bak. Bægslin eru löng og mjó, lengd þeirra getur verið allt að 30% af heildarlengd dýrsins.
Talsverður stærðarmunur er á kynjunum, kýrnar er 4,3 til 5,1 metrar á lengd og allt að 900 kg á þyngd. Tarfarnir eru 5,5 til 6,2 metrar og verða allt að 1700 kg.
Kálfarnir fæðast dökkgráir og yngri hvalir geta haft misdökka flekki. Fullorðin dýr eru svört eða dökkbrún fyrir utan að hvalurinn hefur hvítan blett á bringunni fyrir framan bægslin.
Grindhvalir skiptast í tvær undirtegundir, Globicephala melas melas sem finnst á tempruðum og kaldtempruðum svæðum í Norður-Atlantshafi og Globicephala melas edwardii, sem lifir allt í kringum Suðurskautslandið. Norður-Atlantshafsstofninn heldur til á úthöfum á vetrum en fylgir smokkfiskum upp að landgrunninu á sumrin.[2] Fæðan er einkum smokkfiskar en grindhvalurinn étur einnig fiska.
Grindhvalurinn er eindregið hópdýr, í hverri hjörð geta verið allt frá nokkrum dýrum upp í mörg þúsund. Algengt er að grindhvalahópar blandist öðrum hvölum, sérstaklega höfrungum. Grindhvalir synda iðulega í hópum á land upp, hvað þessu veldur er óþekkt. Samstaða hópsins er svo sterk að þegar fremri hluti hans hefur hlaupið á land fylgja þeir sem utar eru hinum beint í opinn dauðann.[3]
Íslendingar hafa aldrei veitt grindhval með skipulögðum hætti, en strandaðir hvalir hafa verið nýttir í aldaraðir. Áður var gjarnan reynt að reka hvalina á land þegar til þeirra sást.[4] í Færeyjum er hins vegar löng hefð fyrir grindhvalaveiðum og fylgir hún nákvæmum reglum, allt frá því hvernig boð berast um grind og hvernig skipta eigi aflanum milli sveitarfélaga. Til eru skrár yfir veiðar Færeyingar allt aftur til 1584 og sýna þær að veiðarnar hafa sveiflast frá 800 til 2000 dýrum á ári. Við Nýfundnaland hafa verið stundaðar umfangsmiklar veiðar á grindhval á seinnihluta 20. aldar og virðast þær hafa gengið mjög á stofninn á því svæði.[5]
Umfangsmikil talning var gerð á grindhvölum í Norðaustur-Atlantshafi 1989 og sýndu þær að stofnstærðin var um 780 þúsund dýr.[6] Við hvalatalningu árið 2015 var talið að nálægt 350.000 dýr lifðu í Norður-Atlantshafi.[7] Stofnstærð á Norðvestur-Atlantshafi og á suðurhveli er hins vegar óþekkt.