Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Baroko esas stilo di arkitekturo, muziko ed arti tre multe ornita e freque extravaganta, qua prosperis de la komenco dil 17ma yarcento til la fino dil 18ma yarcento. Ol sequis la Renesanco e precedis Neoklasikismo. Baroko stimulesis dal Katolik-eklezio por kontrastar la simpleso ed austereso di la Protestanta arkitekturo, muziko ed arto, quankam Luterana Baroko developesis en kelka regioni di Europa.[1]
L'origino dil nomo esis Portugalana vorto baroco, por deskriptar perlo kun formo defektoza. To originis Portugalana barroco, Hispana barrueco ed Italiana barocco. Ta vorto uzesis unesmafoye en 1733 da Jean-Philippe Rameau por deskriptar muziko sen koherema melodio e prodiganta en disonanci. Jean-Jacques Rousseau qua esis muzikisto e kompozisto ultre filozofo, skribis en l'Encyclopédie: "la muziko baroka esas la muziko en ke la harmonio esas konfuza e plena di modulaci e disonanci. La kanto esas akra e nenaturala, la toni esas nefacila e la movimenti limitizita.
La vorto uzesis unesmafoye en 1855 dal Suisa historiisto Jacob Burckhardt, por deskriptar la periodo dil arto qua sequis la Renesanco, en artiklo skribita por la jurnalo Le Cicerone. Ilu uzis la termino por atakar la movado qua, segun ilu, subversis la valori de la Renesanco.[2] La frazo "stilo baroko" nur eniris la vortaro dil Académie française en 1878, pos ke ol perdis lua pejorativa impliko.[3]
La stilo baroko en l'arkitekturo rezultis del adopto di la doktrini dil koncilo di Trento, de 1545 til 1563, en respondo a la Protestanta Reformo. L'iniciala fazo de la nomizita Kontr-Reformo impozis stilo severa ed akademiala en la religiala arkitekturo, kun apelo al intelektozi. La koncilo imperis ke l'arto mustis komunikar religiala temi kun direkta ed emocoza impliko.[4][5] La nomizita "Luterana Baroko" developesis quale konfesionala respondo al ikonoklasmo de la Kalvinisti.[6]
Baroka kirki konstruktesis kun larja centrala spaco, ube l'adoreri povus esar proxim l'altaro, kun alta kupolo supre, qua permisas sunolumo lumizar la kirko. La kupolo simbolizis l'uniono inter Cielo e Tero, e dekoresis kun pikturi e skulturi pri santi ed anjeli qui semblis kontemplar la cielo adsupre. Diferante de la pikturi da Michelangelo en la Kapelo Sistina qui kombinis diferanta ceni, singla ek li kun lia propra perspektivi, la pikturi Baroka kreesis por prizentar a la videro en sulo unika perspektivo e ne multopla, semblante ke omna imaji esis reala.