Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
As fiadoras ou mouras son seres mitolóxicos que fían os fíos da vida das persoas. Aparecen tamén nas mitoloxías clásicas e as veces nas representacións cristiás.
Tamén se lle chama vella, bruxa ou meiga, e sempre corre risco a vida das persoas que tropezan con elas. Adoitan aparecer en lugares de paso, preferentemente pontes. Teñen unha forza descomunal e poden carrexar penedos xigantescos. É o caso da pena dos Mouros de Donalbai, en Begonte, que levou unha moura na cabeza.[1]
De vez en cando aparece unha muller fiando na ponte de Amorín, entre as parroquias de Barncelle e Corvite. Se o que pasa por alí non lle fai caso nin tropeza na roca, non lle pasa nada e dille a moura: Ben deitache! Pero se tropeza, lévao polo aire.
Na ponte Ferreiros, en Monteouto, cando algún home quería cruzar entre Abadín e Vilalba, aparecían dúas mulleres fiando unha a cada lado da ponte. Só podían cruzar se levaban un rosario e cando o sacaban desaparecían as mulleres. Ás veces a fiadora resulta coñecida. É estraño que estea alí de noite tan soa, dándolle á roca. Se o home di algo, ela responde: Tira para diante e vai caladiño, vai caladiño! O mellor é obedecer.
A deusa xermánica dos infernos (Hell) chamábase Hellda, Hollda e adaptou a figura das moiras e foi patroa dos fiandóns e das bruxas e da cacería salvaxe.
LIMS forum content by LIMS forum members is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License. Based on a work at www.limsforum.com.
