Knowledge Base Wiki

Felix Bloch

Biografía
Nacemento	23 de outubro de 1905 Zürich, Suíza
Morte	10 de setembro de 1983 (77 anos) Zürich, Suíza
Lugar de sepultura	Israelite Cemetery Upper Frisian Mountain (en)
Educación	ETH Zürich Universidade de Leipzig
Director de tese	Werner Heisenberg e Peter Debye
Actividade
Campo de traballo	Física, electrón, ferromagnetismo (pt) e magnetic resonance (en)
Ocupación	físico, profesor universitario, científico nuclear
Empregador	Universidade de Leiden, Dutch extraordinary professor (en) . Faculdade de Matemática e Ciências Naturais (pt) (1971–1972) Proxecto Manhattan (–1943) Universidade Stanford ETH Zürich
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (1948–) Sociedade Estadounidense de Física Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Participou en
1939	Proxecto Manhattan
Obra
Obras destacables Resonancia magnética nuclear
Doutorando	Carson D. Jeffries (pt) e Michael Schick (en)
Familia
Cónxuxe	Clara Gertrud Leonore Misch
Fillos	Ruth H. Bloch
Premios
(1952)  Premio Nobel de Física  Membro da Sociedade Estadounidense de Física  Orde do Mérito das Ciencias e as Artes  Bolsa de estudos Guggenheim
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Блох Феликс) Obálky knih, Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.33)

Felix Bloch, nado en Zürich (Suíza) o 23 de outubro de 1905 e finado en San Francisco (E.U.A.) o 10 de setembro de 1983, foi un físico norteamericano de orixe suíza, galardoado co Premio Nobel de Física no ano 1952.

Naceu nunha familia de orixe xudía. Estudou na Escola Politécnica Federal de Zürich (Eidgenössische Technische Hochschule Zürich) da Universidade de Zürich. Aínda que iniciou estudos en Enxeñería, pronto cambiou aos estudos de Física. Graduado en 1927, proseguiu os seus estudos de Física na Universidade de Leipzig, doutorándose en 1928. Permaneceu en Alemaña, onde estudou xunto a Werner Heisenberg, Wolfgang Pauli, Niels Bohr e Enrico Fermi.

En 1933 abandonou Alemaña por marchar á universidade norteamericana de Stanford, converténdose en profesor desta universidade en 1934 e acadando a nacionalidade estadounidense en 1939.

Durante a segunda guerra mundial traballou ao redor da enerxía nuclear no Laboratorio Nacional Los Álamos dos Estados Unidos no Proxecto Manhattan xunto a Robert Oppenheimer, Edward Teller, Otto Frisch, Enrico Fermi, David Bohm, James Chadwick, James Franck, Emilio Gino Segrè, Niels Bohr, Eugene Wigner, Leo Szilard e Klaus Fuchs entre outros. Posteriormente dimitiu para pasar a formar parte do proxecto radar da Universidade Harvard.

Interesado na indución nuclear e a resonancia magnética nuclear, en 1952 foi galardoado, xunto co norteamericano Edward Mills Purcell, co Premio Nobel de Física polos seus estudos, por separado, sobre a medición de campos magnéticos no núcleo atómico, resonancia magnética nuclear.

Entre 1954 e 1955 foi o primeiro director do CERN situado en Xenebra.

• Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Física 1952 (en inglés)