Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
قیاس یا قیاس منطقی استدلالی است از کل به جزء که اگر مقدمههای آن درست باشند، نتیجهٔ به دست آمده حتماً درست است.
منظور از قیاس در منطق این است که هر گاه دو یا چند فرض را درست و مطمئن بدانیم و رابطهٔ این فرضها چنان باشد که بناچار از این فرضهای صحیح، نتیجهای منطقی بهدست آید، این نتیجه را باید پذیرفت. اگر ما این نتیجهٔ منطقی یعنی همان گزاره را نپذیریم دچار تناقض خواهیم شد.
به عبارت دیگر قیاس، گونهای برهان منطقی است که در آن از دست کم دو قضیه (فرض مقدماتی، پیشگزاره)، گُزارهای (نتیجه) استنتاج میشود.
برای نمونه، وقتی بگوییم:
پس بر پایهٔ قیاس:
به زبان ساده اگر سه گزاره داشته باشیم که صحت دومی را بر اساس اولی تعیین کنیم و همچنین صحت سومی را بر اساس دومی تعیین کنیم در نتیجه طبق قیاس قادر خواهیم بود صحت سومی را براساس اولی بدست آوریم[۱]
قیاس به دو نوع قیاس اقترانی و قیاس استثنایی تقسیم میشود.
در علوم مختلف و در محاوره، قیاس ممکن است صورتهای خاص به خود بگیرد و از آن حیث نامی خاص بدان داده شود. مهمترین این اقسام عبارتند از: ۱- قیاس خلف ۲- قیاس مساوات ۳- قیاس صمیر ۴- قیاس مرکب ۵- قیاس ذوحدین[۲]
مواد گوناگونی که در قیاس به کار میرود به حسب استقراء عبارت است از: ۱- محسوسات ۲- تجربیات ۳- اولیات ۴- متواترات ۵- قضایایی که حد وسط آنها با آنها است. ۶- حدسیات ۷- مقبولات ۸- وهمیات ۹- مشهورات ۱۰- مشبهات ۱۱- مظنونات ۱۲- مسلمات ۱۳- مصادرات ۱۴- مخیلات[۲]
مغالطه قیاسی یک مغالطه منطقی است که در آن ساختار قیاس مشکل دارد.