Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Arginina | |
---|---|
Formula kimikoa | C6H14N4O2 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
SMILES isomerikoa | N[C@@H](CCCNC(N)=N)C(O)=O |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | Nitrogeno eta karbono |
Mota | L-amino acid (en) , proteinogenic amino acid (en) eta conditionally essential amino acids (en) |
Estereoisomeroa | D-arginine (en) |
Ezaugarriak | |
Azidotasuna (pKa) | 12,488 12,48 |
Masa molekularra | 174,111676 Da |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | ODKSFYDXXFIFQN-BYPYZUCNSA-N |
CAS zenbakia | 74-79-3 |
ChemSpider | 6082 |
PubChem | 6322 eta 28782 |
Reaxys | 1725413 |
Gmelin | 16467 |
ChEBI | 83283 |
ChEMBL | CHEMBL1485 |
ZVG | 100469 |
EC zenbakia | 200-811-1 |
ECHA | 100.000.738 |
CosIng | 74314 |
MeSH | D001120 |
RxNorm | 1091 |
Human Metabolome Database | HMDB0000517 |
KNApSAcK | C00001340 |
UNII | 94ZLA3W45F |
NDF-RT | N0000146979 |
KEGG | D02982 eta C00062 |
Arginina (Arg edo R)[1] proteinen biosintesian erabiltzen den α-aminoazido bat da.[2] Bere estrukturan α-amino talde bat, α-azido karboxiliko talde bat eta hiru karbononozko kate lineal alifatiko bat du bukaeran talde guanidino bat duena. Gorputzean, ph fisiologikoan, azido karboxilikoa (-COO-) moduan desprotonatuta dago, amino taldea (-NH3+) moduan protonatuta dago eta guanidinio taldea ere protonatuta dago (-C=NH2+)moduan.[3] Biosintesian oxido nitrikoaren (NO) prekursore bat da. Azido 2-amino-5-(diaminometilidenoamino)pentoiko honen formula kimikoa HO2CCH(NH2)CH2CH2CH2NHCN2H3 da eta CGU, CGC, CGA, CGG, AGA, eta AGG kodoien bidez adierazten da.
Arginina aminoazido semiesentzial bezala edo guztiz esentzial bezala sailkatuta dago pertsona bakoitzaren osasunaren edo egoeraren arabera.[4] Haur jaioberriek ezin dute arginina gorputzean sortu eta beharrezkoa dute arginina duten elikagaiak jatea, haurtzaroan guztiz esentziala baita.[5] Pertsona osasuntsu gehienek ez dute arginina osagarririk hartu behar, proteinak dituzten elikagaiek arginina dutelako[6] eta gorputzean sintetiza daitekelako glutamina eta citrulinatik.[7]
Arginina Ernst Schulze eta Ernst Steiger laguntzaileak Lupinus luteus landaretik 1886an isolatu zuten lehenengo aldiz.[8][9] Grezieraz "zilarra" árgyros (ἄργυρος) deitu zioten, arginina nitratozko kirtalak zilar kolore-zuria zutelako.[10] Ondoren 1897. urtean, Schulze eta Ernst Wintersteinek (1865-1949) argininaren egitura zehaztu zuten.[11] Schulzek eta Winterseinek ornitina eta zianamidatik sintetizatu zuten arginina 1899an,[12] baina argininari buruzko zenbait zalantzek[13] 1910 arte iraun zuten, Sørensenek egindako sintesiraino.[14]