Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Συγγραφέας | Αδόλφος Χίτλερ[1] |
---|---|
Τίτλος | Mein Kampf |
Γλώσσα | Γερμανικά |
Ημερομηνία δημιουργίας | 1924 |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 18 Ιουλίου 1925[1] |
Θέμα | ναζισμός Αδόλφος Χίτλερ αντισημιτισμός |
Τόπος | Γερμανία |
LC Class | DD247.H5 |
LC Class | OL1067441W[2] |
Πρώτη έκδοση | Φραντς Έερ Νάχφολγκερ |
Επόμενο | Δεύτερο Βιβλίο (Αδόλφος Χίτλερ) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( | )
Ο Αγών μου (πρωτότυπος τίτλος στα γερμανικά: Mein Kampf προφέρεται: [maɪ̯n kampf] μεταγραφή: Μάιν Καμπφ) είναι αυτοβιογραφικό βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ, το οποίο αποτέλεσε το βασικό ιδεολογικό μανιφέστο του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, την εποχή πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Χίτλερ παρουσιάζει σε αυτό το βιβλίο την πολιτική του ιδεολογία, με βάση την αυτοβιογραφία του. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε δύο μέρη, ένα αυτοβιογραφικό και ένα πολιτικό, τα οποία μέχρι το 1930 εκδίδονταν ξεχωριστά. Το 2016 κυκλοφόρησε στη Γερμανία ξανά, έπειτα από 70 χρόνια, σε μια επιστημονική, και εξαντλητικά σχολιασμένη έκδοση του Ινστιτούτου Σύγχρονης Ιστορίας του Μονάχου με 3.700 υποσημειώσεις που κατευθύνουν τη σωστή ανάγνωση του.[3]
Ο Χίτλερ γράφει το πρώτο, αυτοβιογραφικό μέρος του βιβλίου μαζί με τον κατόπιν γραμματέα του, Ρούντολφ Ες (Rudolf Hess, ο οποίος δεν αναφέρεται πουθενά ως συγγραφέας) στη φυλακή του Λάντσμπεργκ αμ Λεχ το 1924. Το δεύτερο, δογματικό-ιδεολογικό μέρος του Μάιν Καμπφ γράφεται σε μια βίλα της Βαυαρίας όπου παραθερίζει ο Χίτλερ. Το πρώτο μέρος δημοσιεύεται τον Ιούλιο του 1925, ενώ το δεύτερο τον Δεκέμβριο του 1926.
Ο σκοπός του βιβλίου είναι η περιγραφή του εθνικοσοσιαλισμού. Επομένως βασίζεται κυρίως στον αντισημιτισμό, τον ρατσισμό και τον παγγερμανισμό. Ως βασικό επιχείρημα για να ενοχοποιήσει τους Εβραίους για τα δεινά των Γερμανών μετά την ήττα τους στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιεί τα πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, ένα βιβλίο δήθεν γραμμένο από τους Εβραίους, και στην πραγματικότητα γραμμένο από την τσαρική μυστική αστυνομία της Ρωσίας (Οχράνα) το 1905, οι οποίοι "ομολογούν" σε αυτό την “Εβραϊκή Συνωμοσία“. Αρχικά ο Χίτλερ προορίζει ως τίτλο του βιβλίου του το σύνθημα: Τεσσεράμισι χρόνια αγώνα ενάντια στο ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία. Ο Μαξ Άμαν, στενός φίλος του ο οποίος έχει γνώση περί εκδόσεων, τον πείθει να αλλάξει τον μη ευπώλητο αυτό τίτλο στον πολύ περισσότερο θελκτικό "Ο Αγών μου".[4]
Αρχικά το βιβλίο εκδίδεται σε δύο τόμους. Στη συνέχεια αυτοί συμπτύσσονται σε έναν. Το αυθεντικό κείμενο του 1925/1926 διορθώνεται και υφίσταται επεξεργασία μέχρι το 1945 αμέτρητες φορές από ανώνυμους συνεργάτες του Χίτλερ, οι οποίοι επίσης δεν αναφέρονται πουθενά.
Ο Όττο Στράσερ (Otto Strasser), αδελφός του Γκρέγκορ Στράσερ (Gregor Strasser), ο οποίος είναι στη φυλακή με τον Χίτλερ, γράφει στο βιβλίο του „Hitler und ich“ (Ο Χίτλερ κι εγώ) μια καταστροφική εκτίμηση για την αυθεντική μορφή του Μάιν Καμπφ: Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα πολιτικών αντιλήψεων (κυρίως των Καρλ Λίγκερ, Πολ ντε Λαγκάρντ, Χιούστον Στιούαρτ Τσάμπερλεν) τις οποίες ο Χίτλερ δεν χώνεψε καλά. Έγραφε με τον τρόπο ενός δεκάχρονου, ο οποίος δεν έχει μάθει ακόμη να γράφει σωστές εκθέσεις. […] Ο Στέμπφλε (Peter Stempfle) […] χρειάστηκε μήνες για να βάλει σε τάξη τις μπερδεμένες σκέψεις, οι οποίες παρουσιάζονταν στο Mein Kampf.
Επίσης ο Στράσερ γράφει ότι ο Χίτλερ "δεν συγχώρεσε ποτέ" τον Στέμπφλε, ο οποίος στη διόρθωση του αυθεντικού κειμένου είδε τόσο ξεκάθαρα τις αδυναμίες του – Ο Στέμπφλε δολοφονείται, όπως και οι Ερνστ Ρεμ (Ernst Röhm) και Γκρέγκορ Στράσερ, τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, το 1934, με διαταγή του Χίτλερ.
Ο Άμαν διακήρυξε ότι κατά το πρώτο έτος έκδοσης του το βιβλίο πώλησε 25.000 αντίτυπα, γεγονός που έγινε δεκτό με σκεπτικισμό από τους αντιναζιστικούς κύκλους. Όπως αποκαλύπτουν τα αρχεία του εκδοτικού οίκου "Eher Verlag" που κατασχέθηκαν από τις αμερικανικές δυνάμεις με τη λήξη του πολέμου, το 1925 το βιβλίο πώλησε συνολικά 9.473 αντίτυπα και έκτοτε οι πωλήσεις του έπεφταν σταθερά: Το 1926 οι πωλήσεις ήταν 6.913 αντίτυπα, το 1927 ήταν 5.607 αντίτυπα και το 1928 πωλήθηκαν μόνο 3.015 αντίτυπα και των δύο τόμων. Μικρή αύξηση παρουσίασε το 1929, στα 7.664 αντίτυπα, αλλά εκτοξεύτηκε σε 54.086 αντίτυπα - σε έκδοση ενός τόμου και φθηνή (8 μάρκα) έκδοση το 1930, έπεσε στα 50.808 αντίτυπα το 1931 και έφθασε τα 90.351 αντίτυπα το 1932. Έκτοτε έγινε το πρώτο σε πωλήσεις βιβλίο στη Ναζιστική Γερμανία μετά τη Βίβλο, φθάνοντας το 1 εκατ. αντίτυπα μόνο το 1933, έγινε γαμήλιο δώρο σχεδόν υποχρεωτικά, κάθε απόφοιτος οποιουδήποτε σχολείου λάμβανε ένα αντίτυπο μέχρι το 1940 και κάθε οικογένεια "δεν ένιωθε ασφαλής, αν δεν διέθετε ένα αντίτυπο στο σπίτι της". Οι πωλήσεις του βιβλίου έκαναν τον ως τότε φτωχό Χίτλερ εκατομμυριούχο και, μέχρι την ειδική απαλλαγή του με νόμο, φοροφυγά, δεδομένου ότι ποτέ δεν κατέβαλε φόρους για τα εισοδήματα που προήλθαν από αυτό.[4]
Οι σκέψεις του Χίτλερ εκτίθενται μέσα σε ένα κυκεώνα αντιφάσεων, επαναλήψεων και κατά τόσο απλοϊκό τρόπο, που είναι αδύνατο να σταθούν απέναντι σε οποιαδήποτε κριτική. Κατηγορεί με τόση απλοϊκότητα (και τόσες αντιφάσεις) τόσο το καθεστώς των Αψβούργων όσο και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, ώστε σε πολλά σημεία προκαλεί από αγανάκτηση έως θυμηδία. Το βιβλίο διαπνέεται από έντονο μίσος κατά των Εβραίων, των Σλάβων, των Γάλλων και από υπέρτατο θαυμασμό για τη γερμανική φυλή. Όπως επισημαίνει ο Κλεάνθης Γρίβας, προλογίζοντας την ελληνική έκδοση, "ο Χίτλερ μπορεί να κατηγορηθεί για τα πάντα, εκτός από το ότι είχε σαφέστατα προειδοποιήσει τον κόσμο σχετικά με το τι θα συνέβαινε όταν αναλάμβανε την εξουσία". Πράγματι, υπάρχουν όλα τα στοιχεία στο βιβλίο του: Η πρόθεσή του για την εξολόθρευση των Εβραίων, το φυλετικό μίσος κατά των μη Γερμανών, η πρόθεση υποδούλωσης (όχι κατάκτησης, αλλά κυριολεκτικά υποβάθμισης σε δούλους) των "κατώτερων φυλών", η πρόθεσή του να καταλάβει τόσο την Ευρώπη όσο και την ΕΣΣΔ για να εξασφαλίσει "ζωτικό χώρο" στους Γερμανούς ώστε να μεγαλουργήσουν, η εμμονή του στην "Αρχή του Ενός Ηγέτη" Φύρερ και την επιβολή στυγνής δικτατορίας.