Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
Grigori Rasputin | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Pokróvskoye (es) , 9 de xineru de 1869 (xul.) |
Nacionalidá | Imperiu Rusu |
Muerte | San Petersburgu[1], 30 d'avientu de 1916[2] (47 años) |
Causa de la muerte |
afogamientu mancada por arma de fueu |
Familia | |
Casáu con | Praskovia Fyodorovna Dubrovina (en) [3] |
Fíos/es | Maria Rasputina (es) |
Estudios | |
Llingües falaes |
rusu[4] inglés |
Oficiu | místicu, ocultista, políticu, llabrador, monxu |
Creencies | |
Relixón | Jlystý (es) |
IMDb | nm1391270 |
Grigori Yefímovich Rasputin (rusu: Григо́рий Ефи́мович Распу́тин; Pokróvskoye, 10 de xineruxul/ 22 de xineru de 1869greg – Petrográu, 17 de avientuxul/ 30 de avientu de 1916greg) foi un místicu rusu con una gran influencia nos últimos díes de la dinastía Romanov. Tamién foi conocíu como «el Monxu Llocu».
Nel so llugar d'orixe pretendía dase una apariencia de Xesucristu y tenía fama de sanador por aciu el rezu, razón pola cual, y gracies a una amiga de la zarina llamada Anna Výrubova, en 1905 foi llamáu al palaciu de los zares pa cortar una hemorraxa del so fíu y herederu Alekséi Nikoláyevich Románov, que carecía de hemofilia. El zarévich efeutivamente ameyoró —dellos investigadores sostienen que foi por aciu hipnosis— y la familia Romanov, especialmente la zarina Alejandra, cayó so la influencia d'esti revesosu personaxe.
Munchos datos sobre los primeros años de la vida de Rasputin son descomanadamente inseguros. Inclusive yera más nuevu de lo que creíen los sos contemporáneos yá que, anque se constató que nació en 1869, antes pensábase que lo fixera a principios d'esa década. Rasputin nació y crióse nun pequeñu pueblu de Siberia Occidental llamáu Pokróvskoye, que pertenecía entós a la rexón de Tobolsk, actual óblast de Tiumén, y ta a unos 300 km al este de los Urales, na vera izquierda (norte) del ríu Turá. Ye posible que, como yera habitual ente los llabradores rusos, el so nome derivara d'un seudónimu y proviniera de la pallabra rasputnyi ('disoluto').[5] El rexistru de la parroquia local contién la siguiente entrada'l 10 de xineruxul/ 22 de xineru de 1869greg: «Nel pueblu de Pokróvskoye, na familia del llabrador Yefim Yakovlevich Rasputin y la so esposa, dambos ortodoxos,[6] nació un fíu, Grigori».[7][8][9] A otru día foi bautizáu nomáu n'honor de San Gregorio de Nisa, que la so fiesta celebrar el 10 de xineru.[10]
Grigori foi'l quintu de nueve fíos. Solo sobrevivieron dos: él y la so hermana Feodosia. Nunca asistió a la escuela; según el censu de 1897 casi tol pueblu yera analfabetu.[11] En Pokrovskoye, el mozu Rasputin yera consideráu un estrañu, pero dotáu de dones misteriosos. "Les sos estremidaes solmenábense, movía los pies y siempres caltenía les manes ocupaes. Magar dalgunos de los sos tics físicos, llamaba l'atención".[12] Lo poco que se sabe sobre la so infancia foi tresmitida pola so fía María.[13] Según ella, a los catorce años la idea de que «el reinu de Dios ta en nós» fíxo-y correr a escondese nel monte, medrosu de que la xente notara que-y asocediera daqué inimaxinable». Cuando s'hubo recuperáu, volvió a casa con «la sensación d'una lluminosa murnia».[14] Más o menos a esa edá, fartu de soportar qu'otros neños llamar «enxencle», un día revolvióse y afrelló-yos. Anque se penó d'aquello, pos nun yera violentu, fíxose más sociable dende entós y foi capaz de dir al mercáu de Tiumén (80 km al oeste) a vender el centenu del so padre. Sicasí, en xunto, Rasputin siguió siendo un rapazu demasiáu esvalixáu como pa convertise nun home de provechu. Empezó a beber y detener xunto con otros pol robu d'unos caballos. Finalmente, l'asamblea rural absolver, anque los demás fueron desterraos a Siberia Oriental.
El 2 de febreru de 1887 Rasputin casóse con Praskovia Fiódorovna Dubrovina, trés años mayor qu'él, con quien tuvo trés fíos: Dmitri, Varvara y María. Dos fíos anteriores a ellos morrieron bien neños.[15] En 1892 Rasputin dexó abruptamente la so aldega, esposa, fíos y padres.[16] Pasó dellos meses nun monesteriu de Verjoturye (óblast de Sverdlovsk). L'autor Alexander Spiridovich suxirió que lo fixo pola muerte d'un neñu, pero'l monesteriu foi ampliáu naquellos años pa recibir más pelegrinos.[17] Ingresó pocu dempués nuna secta cristiana condergada pola Ilesia Ortodoxa Rusa conocida como jlystý ('flagelantes'), quien creíen que pa llegar a la fe verdadera faía falta'l dolor. Nes xuntes d'esta secta, les fiestes y orxíes yeren constantes y Grigori convertir nun acérrimo integrante. L'ingresu nesta congregación marcó al profeta siberianu pa tola vida —esto esplicaría la bultable vida sexual que tuvo n'años posteriores y qu'acabó ennegreciendo la so reputación d'home santu—. Darréu llevó una vida d'ermitañu hasta que conoció al Hermanu Macario, un allumáu que tuvo una fuerte inflúi sobre Rasputin, pos llevó a Grigori a arrenunciar a beber y comer carne. Cuando tornó a casa convirtiérase nun fervosu conversu.[18][19]
Rasputin non solo ganóse'l favor de la familia real, sinón que tamién bona parte de l'aristocracia rindir a él. Esto debió sobremanera al so carisma personal. Na midida na que el carisma pueda esplicase, el suyu yera productu de los siguientes factores: una mirada bien fixa y caltriante (yera de pelo castañu pero de güeyos azules bien claros); un verbu fácil y bien ambiguu (daquién dixo que les sos frases nunca constaben de «suxetu, verbu y predicáu», sinón que siempres faltaba dalgún elementu) que paecía'l d'un oráculu; un gran curiosu para coles muyeres basáu, amás d'en el so físicu y na so intuición, na so conocencia de les Escritures y en cierta tradición relixosa rusa que siguía práutiques orgiásticas como camín a Dios. Finalmente, la dómina de Rasputin yera de romanticismu filoeslavo, y él, rusu de la fonda Siberia, refartaba a los nobles, bien emparentaos cola aristocracia europea (sobremanera cola alemana): «Nun tenéis una sola gota de sangre ruso».[20]
Sicasí, foi bien atacáu por aquellos cortesanos y nobles que se sintieron amenaciaos nos sos intereses y arrobinaron rumores que sirvieron d'alimentu pa los revolucionarios enemigos del réxime zarista. El zar solo tolerar na midida que la zarina aceptar, anque nun había decisión del zar que nun pasara pola supervisión de Rasputin. Mientres la Primer Guerra Mundial foi acusáu de ser un espía alemán y d'influyir políticamente na zarina, que yera d'ascendencia alemana, nos sos nomamientos ministeriales cuando'l zar tuvo ausente pola guerra. Esti fechu foi desastrosu pa la permanencia del réxime zarista.
Consideráu amigu íntimu del zarévich Alexéi Nikoláievich y el so médicu personal, una y bones esti apurría-y una especie d'hipnosis curatible» y ufiertába-y la seguridá que la so sobreprotectora madre nun podía ufierta-y, el futuru de la dinastía Románov taba nes sos manes. Si él nun salvaba de la muerte al hemofílicu zarévich la especulación sobre l'herederu al tronu quedaba abierta. Gracies a eses aparentemente milagrosos sanamientos la zarina Alejandra confió ciegamente nel mestrón, una y bones les pruebes de sanación que lu producía al so fíu yeren inesplicables. Confió tamién nos vaticinios del monxu sobre los destinos de la santa Rusia, a la cual vía Rasputin nes sos visiones envuelta nuna nube negra y somorguiada nun fondu y doliosu mar de llárimes».
Nel gobiernu y na corte considerábase que la influencia de Rasputin sobre'l zar y la zarina yera nefasta nun momentu en que la situación de la monarquía yá yera bien crítica.[21] El primer ministru Alexander Trépov ufiertó-y doscientos mil rublos por que tornara a Siberia y fracasara, a principios de 1916, una tentativa d'asesinatu del ex-ministru del Interior, Alexéi Jvostov. Finalmente la conxura que tuvo ésitu foi la del príncipe Félix Yusúpov, na que tamién taben implicaos un líder derechiegu de la Duma, Vladímir Purishkévich, y dos grandes duques, Dmitri Pávlovich y Nicolás Mijáilovich.[22]
Yusúpov, Purishkévich y el gran duque Dmitri entamaron atraer a Rasputin al palaciu de Yusúpov cola escusa de que s'axuntaría cola esposa d'este, la gran duquesa Irina Alexándrovna. Asina, a pesar de recibir una alvertencia previa del peligru'l mesmu 16 de avientuxul/ 29 de avientu de 1916greg, Rasputin presentar nel palaciu pocu dempués de medianueche. Ellí Yusúpov facer esperar a la gran duquesa, mientres esta supuestamente atendía a otros invitaos, nuna estancia del suétanu onde-y sirvió vinu y unos pasteles envelenaos con cianuru. Exasperado porque'l venenu paecía nun faer efeutu, Yusúpov disparó-y un tiru con una pistola Browning y dexar por muertu mientres se preparar pa salir a desfacer del cadabre. Sicasí, Rasputin sobreviviera y Purishkévich, dempués de fallar en dos causes, baltar con otros dos disparos y rematar con un golpe na vidaya. Dempués abasnaron el cuerpu con cadenes de fierro y refundiar al ríu Nevá, onde foi atopáu'l 18 de avientuxul/ 31 de avientu de 1916greg.[23] Rasputin foi soterráu xunto al palaciu de Tsárskoye Seló en xineru de 1917. Dempués de la Revolución de Febreru, el so cuerpu foi desenterráu y quemáu nel monte de Pargolovo, onde les cenices fueron espardíes.[24]
Investigaciones recién señalen que nel asesinatu de Rasputin tuvo arreyáu'l serviciu secretu británicu, al traviés d'un axente que moraba daquella en Petrográu llamáu Oswald Rayner, sol mandatu d'otru axente llamáu John Scale, quien participó direutamente nel asesinatu.[25][26]
Rasputin llevaba na so mocedá la vida típica d'un llabrador siberianu, hasta que sufrió la so «conversión». Yera un home bien alto, d'arteru y elocuente poder oratoriu, personalidá apolmonante, d'aspeutu un tanto toscu, bocayón dacuando, violentu, tenía una mirada bien caltriante y yera posesor d'un carisma fondu. Amaba y odiaba efusivamente. Yera un actor sobeyoso y convincente, sabíase posesor d'estes habilidaes y usar intelixentemente nel so provechu.
Na so dómina había rumores de que yera una persona llicenciosa y de que se-y había vistu numberoses vegaes borrachu y en compañía de prostitutes. Les sos rellaciones colos sos discípulos, les sos visites d'alcoba, na so mayoría muyeres de l'alta sociedá rusa, tamién yeren polémiques. Una de les sos máximes era: «Tienen de cometese los pecaos más bederres, porque Dios va sentir un mayor presto al perdonar a los grandes pecadores». Sicasí, los historiadores nun atoparon pruebes concluyentes qu'afirmen esta vida llicenciosa. Independientemente de la so veracidá, esta reputación foi treslladada a delles biografíes, películes ya inclusive cantares.
La novelesca vida de Rasputin y les anécdotes y lleendes que corríen sobre ella, convertir nun personaxe popular y en suxetu pa diverses obres de ficción dende casi'l momentu de la so muerte. Ente elles, cabo destacar: