Search for LIMS content across all our Wiki Knowledge Bases.
Type a search term to find related articles by LIMS subject matter experts gathered from the most trusted and dynamic collaboration tools in the laboratory informatics industry.
dr Pierre Boulez anne 2008 bi dr Donaueschinger Musikdäg
Dr Pierre Boulez, wu aigetli zerscht het welle Mathematik un tächnischi Wisseschafte studiere, isch anne 1943 Kumpesizionsschueler vum Olivier Messiaen am Pariser Konservatorium wore un het derno 1945/46 bi dr Andrée Vaurabourg, dr Frau vum Arthur Honegger, un em René Leibowitz studiert. Är isch vu 1946 bis 1956 musikalische Laiter vum Ensemble Madeleine Renaud/Jean-Louis Barrault im Théâtre Marigny gsii. Anne 1951 het er si in dr Groupe de Recherches Musicales vum Pierre Schaeffer mit dr Musique concrète bescheftigt un het 1952 zum erschte Mol di Internazionale Feriekirs fir Neji Musik z Darmstadt bsuecht. Dert het er 1955 bis 1967 as Dozänt un as Dirigänt vum Darmstädter Kammerensemble gwirkt.
Im Johr 1966 het er as Wagner-Dirigänt debutiert mit em Parsifal bi dr Bayreuther Feschtspiil, wun er 1976 bis 1980 dr Ring vum Nibelung in dr zescht umstrittenen Inszenierig vum Patrice Chéreau dirigiert het. No dr aafangs wieschte Kritik het die Uffierig bal as „Johrhundertring“ gulte.
Vu 1967 bis 1972 isch er Gaschtdirigänt vum Cleveland Orchestra gsii, vu 1971 bis 1975 het er s BBC Symphony Orchestra un vu 1971 bis 1977 as Noofolger vum Leonard Bernstein s New York Philharmonic Orchestra glaitet. Är het z Paris am Centre Beaubourg s Institute de Recherche et de Coordination Acoustique-Musique (IRCAM) grindet, wun er vu 1976 bis 1992 Diräkter dervu gsii isch. A z Paris het er s Ensemble InterContemporain (EIC) grindet un isch 1976 bis 1979 Laiter vun em gsii. Anne 1984 het er mit em Frank Zappa zämmegschafft un het sibe Kumesizione vum Zappa dirigiert, wu uf em Album Boulez Conducts Zappa: The Perfect Stranger erschine sin. D LP isch z Paris ufgnuu wore, d Musiker het dr Boulez mit sym 16-chepfige Ensemble InterContemporain gstellt.
Dr Pierre Boulez het z Bade-Bade gläbt, ihri Verbundehait het d Stadt 2004 dur d Verleihig vu dr Guldenen Ehremedallie un 2015 mit dr Ehreburgerschaft zaigt.
Im Alter vu 90 Johr isch dr Pierre Boulez in sym Wohnort Bade-Bade gstorbe.
Muusig
Näben em Karlheinz Stockhausen und em Luigi Nono ghöört dr Pierre Boulez sit dr Middi vo de 1950er Joor zu de hervorstehendste Verdräter vo dr musikalische Avantgarde, speziell vo dr serielle Muusig. In sine Komposizione verbindet dr Boulez Razionalität und Logik mit de poetische Dradizione vo dr französische Muusig, bsundrigs vom Impressionismus. Sini ersti Schaffensfaase isch von ere üsserst kritische Iistellig zum äigene Wärk wie zu de Komposizione vo andere brägt. So het er immer wider Uffüerige vo konserwativere Kollege gstöört und vili Früewärk wider zruggzooge. Aber au spööter het er sini eltere Wärk die ganz Zit überarbäitet, so dass si kä ändgültigi Form öberchoo häi, sondern immer nume Stuefe vom ene kompositorische Entwiggligsbrozäss daarstelle.
Le marteau sans maître (1952–1955) für Altstimm, Altflöte, Gitarre, Wibrafoon, Xylorimba, Schlagzüüg und Wiola. Teggst: René Char
avant «l'Artisanat furieux» – Commentaire I de «Bourreaux de solitude» – «l'Artisanat furieux» – Commentaire II de «Bourreaux de solitude» – «Bel édifice et les pressentiments» version première – «Bourreaux de solitude» – après «l'Artisanat furieux» – Commentaire III de «Bourreaux de solitude» – «Bel édifice et les pressentiments» double
Pli selon pli. Portrait de Mallarmé (1957–1962; revidiert bis 1989). Teggst: Stéphane Mallarmé
1. Don (1960–1962) für Sopran und Orchester. Teggst: «Don du poème» («Je t’apporte l’enfant d’une nuit d'Idumée!»; Oktober 1865, Erstdruck April 1884)
2. Improvisation I sur Mallarmé (1957) für Sopran und Kammerensemble. Teggst: «Le vierge, le vivace et le bel aujourd’hui» (Erstdruck Merz 1885)
3. Improvisation II sur Mallarmé (1957) für Sopran und Kammerensemble. Teggst: «Une dentelle s’abolit» (Erstdruck Januar 1887)
4. Improvisation III sur Mallarmé (1959) für Sopran und Orchester. Teggst: «A la nue accablante tu» (Erstdruck April/Mai 1895)
5. Tombeau (1959) für Sopran und Orchester. Teggst: «Tombeau» («Le noir roc courroucé que la bise le roule»; Erstdruck Januar 1897)
Über das, über ein Verschwinden (1969; Komposition von Clytus Gottwald für Chor nach einem Text von Pierre Boulez in memoriam Theodor W. Adorno).
cummings ist der dichter (1970; revidiert 1986) für 16 Solostimmen (4S.4A.4T.4B) oder gemischten Chor und 27 Instrumente. Teggst: Edward Estlin Cummings (us de Poems 1923–1954)
Litratuur
Schrifte vom Pierre Boulez
Boulez on Music Today. Faber & Faber, London 1971, ISBN 0-571-09420-1 (Übersetzung: Susan Bradshaw und Richard Rodney Bennett).
Wille und Zufall. Gespräche mit Célestin Deliège und Hans Mayer. Belser, Stuttgart 1977, ISBN 3-7630-9024-X (Übersetzung: Josef Häusler und Hans Mayer).
Leitlinien. Gedankengänge eines Komponisten. Kassel 2000, ISBN 3-7618-2009-7 (Übersetzung: Josef Häusler).
Jean-Jaques Nattiez (Hrsg.): Dear Pierre – cher John. Pierre Boulez und John Cage – der Briefwechsel. Hamburg 1997 ISBN 3-434-50098-7 (Übersetzung: Bettina Schäfer und Katharina Matthewes).
Schrifte über e Pierre Boulez
Martin Demmler: Komponisten des 20. Jahrhunderts. Reclam, Stuttgart 1999, ISBN 3-15-010447-5 (S. 46ff.)
Theo Hirsbrunner: Pierre Boulez und sein Werk. Laaber-Verlag, Laaber 1985, ISBN 3-89007-047-7.
Jean-Noel von der Weid: Die Musik des 20. Jahrhunderts. Insel-Verlag, Frankfurt am Main & Leipzig 2001, ISBN 3-458-17068-5 (S. 272ff.)
Commons: Pierre Boulez – Sammlig vo Multimediadateie
