ISO/IEC 17025: History and introduction of concepts
La letra es l'un dels signes grafics formant un alfabet e servissent a transcriure una lenga.
L'origina d'aquel mot eretat del latin (littera) es inconeguda. Le d'signale Benlèu una possibla provenença del grèc (lenga) o un manlèu etrusc[1]
Lo mot simple, unitat portadora de significacion d'una lenga donada, es un assemblatge d'una o mai letras, eventualament completadas par de signes diacritics (accents, cedilha, punts, croquets, tilda, rond al cap, etc.). Las letras d'un mot son juxtapausadas d'un biais convencional: en occitan, son linhadas orizontalament e escritas d'esquèrra cap a drecha.
La grafia d'una meteissa letra pòt variar :
- per un coble de letras donat, sovent un doblament de la meteissa letra: en alemand, lo caractèr ß remplaça lo coble ss ;
- en foncion de sa plaça dins lo mot; per exemple :
- la letra grèga σ s'escriu ς a la fin d'un mot (es una varianta contextuala) ;
- utilizacion de la majuscula per l'iniciala de qualques mots.
Istòria
L'escritura existís dempuèi prèp de 5000 ans. Lo primièr vertadièr alfabet apareguèt en 1400 ab. C. e l'alfabet latin al sègle III amb sas 19 letras, davancièr de l'alfabet europèu.
Nòtas e referéncias
- ↑ (fr)Ernout e Meillet, Dictionnaire étymologique de la langue latine
Vejatz tanben
