ISO/IEC 17025: History and introduction of concepts

Grandes Lagos, América do Norte

(en) Great Lakes
Tipo	group of interconnected lakes (en)
Situado na entidade xeográfica	América do Norte
Localización
División administrativa	Estados Unidos de América
45°48′N 84°00′O / 45.8, -84
Composto por	Lago Superior Lago Erie Lake Michigan–Huron (en) Lago Ontario
Efluente do lago	Río San Lourenzo
Conca hidrográfica	Great Lakes drainage basin (en)
Características
Superficie	208.610 km²
Medicións
Volume físico	22.725 km³

Os Grandes Lagos son un conxunto de cinco lagos situados na América do Norte, entre o Canadá e os Estados Unidos de América. A bacía hidrográfica dos Grandes Lagos e do Río San Lourenzo é o maior reservatorio de auga doce do mundo. A rexión dos Grandes Lagos-San Lourenzo é unha zona densamente habitada na América do Norte, onde o centro económico e ademais o 40% da poboación canadense están concentradas, e onde innúmeras grandes cidades canadenses e norteamericanas están localizadas.

Os Grandes Lagos da América do Norte son (de oeste a leste seguindo a corrente da auga):

• Lago Superior, é o maior e máis profundo, ten unha lonxitude e unha largura de 563 e 257 quilómetros respectivamente. A súa profundidade media é de 149 metros, podendo alcanzar os 406. Ten un volume de 12.232 km³ e un litoral de 4.393 km, incluíndo as illas.
• Lago Michigan, é o único dos grandes lagos que está completamente nos Estados Unidos e o segundo de maior volume. A súa superficie é de 57.750 km², o que o converte no maior lago pertencente a un único país e o quinto a escala mundial. A súa profundidade máxima é de 281m e o seu volume é de 4.918 km³.

• Lago Huron, o segundo de maior superficie, incluíndo as baías de Xeorxia e Saginaw ocupa unha área de 59.570 km² dos que en torno aos 36.001 km² pertencen ao Canadá. A conca fluvial do lago ocupa uns 134.000 km². Ten unha lonxitude e ancho máximo de 332 e 295 km respectivamente. A súa profundidade máxima é de 229 metros.
• Lago Erie, é o de menor volume dos Grandes Lagos, a súa lonxitude é de 388 km, o seu ancho de 92 e a súa superficie de 25.700 km². A súa profundidade media é de 19 metros e a máxima é de 64 m, porén toda a súa zona occidental atópase a menos de 20 metros, cunha media de tan so 13 metros. O seu volume total é de 488 km³.
• Lago Ontario, é o de menor superficie con 18.960 km², porén ten maior volume que o Eire xa que posee 1.639 metros cúbicos. Atópase no extremo oriental do sistema dos Grandes Lagos. Polo seu tamaño ocupa o posto número 13 a escala mundial, e ten unha costa de 1.146 quilómetros. A súa lonxitude é de 311 km e o seu ancho de 86. A súa profundidade media é de 86 m e a máxima de 244, a terceira maior do sistema dos Grandes Lagos.

	Lago Erie	Lago Huron	Lago Michigan	Lago Ontario	Lago Superior
Superficie	25 700 km²	60 000 km²	58 000 km²	9000 km²	82 000 km²
Volume da auga	480 km³	3500 km³	4900 km³	1640 km³	12 000 km³
Elevación	571 ft (174 m)	577 ft (176 m)	577 ft (176 m)	246 ft (75 m)	600,0 ft (182,9 m)
Profundidade media	62 ft (19 m)	195 ft (59 m)	279 ft (85 m)	283 ft (86 m)	483 ft (147 m)
Profundidade máxima	210 ft (64 m)	748 ft (228 m)	925 ft (282 m)	804 ft (245 m)	1 335 ft (407 m)
Principais cidades	Buffalo, NY Cleveland, OH Erie, PA Toledo, OH	Alpena, MI Bay City, MI Port Huron, MI	Chicago, IL Gary, IN Green Bay, WI Sheboygan, WI Milwaukee, WI Kenosha, WI Racine, WI Muskegon, MI Traverse City, MI	Hamilton, ON Kingston, ON Mississauga, ON Oshawa, ON Rochester, NY Toronto, ON	Duluth, MN Marquette, MI Sault Ste. Marie, MI Sault Ste. Marie, ON Superior, WI Thunder Bay, ON
Mapa

O sistema abarca tamén o río St. Marys entre o Superior e o Hurón, o Saint Clair entre o Hurón e o St Clair, o Detroit entre o St. Clair e o Erie, e o Niágara e as súas Cataratas entre o Erie e o Ontario. O Hurón adoita dividirse no lago homónimo e a Baía de Georgian.

O lago Nipigon, un lago máis pequeno que verte as súas augas no Superior a través do río Nipigon, é considerado ás veces o sexto lago do sistema.

O Washa Washa, que en moitas partes do seu curso demarca a mesma fronteira internacional, é o colector destes lagos interconectados e flúe polo Quebec e a través da Península de Gaspesia ata o océano Atlántico. Un sexto lago, o máis pequeno St. Clair, tamén forma parte do sistema. Atópase entre o Hurón e o Erie, pero non é oficialmente un dos Grandes Lagos.

Dispersas ao longo dos Grandes Lagos hai aproximadamente 35.000 illas.^[1] A máis grande delas é a Illa Manitoulin no Lago Huron, a illa máis grande en calquera corpo interior de auga no mundo.^[2] A segunda illa máis grande é a Illa Royale no Lago Superior.^[3] Estas dúas illas son o suficientemente grandes como para conter varios lagos en si mesmas - por exemplo, o Lago Manitou da Illa Manitoulin é o lago máis grande do mundo situado dentro dunha illa de auga doce.^[4]

O Canle de San Lourenzo e a Great Lakes Waterway (Ruta Fluvial dos Grandes Lagos) conectan os Grandes Lagos mediante buques o mar aberto.^[5] Porén o paso de amplos buques portacontedores oceánicos, que non se axustan o ancho das esclusas nestas rutas, limita o transporte de contedores nos lagos. A maioría do comercio dos Grandes Lagos é de material a granel, os barcos cargueiros de tamaño Seawaymax ou de menos tamaño pódense mover ao longo da totalidade dos lagos ata o Atlántico.^[6] Os buques máis grandes limítanse a navegar polos lagos por si mesmos, e só as barcazas poden acceder ao sistema Illinois Waterway que proporciona acceso ao golfo de México. Malia o seu gran tamaño, grandes sectores dos Grandes Lagos conxélanse no inverno, interrompendo máis dun envío entre xaneiro e marzo. Algúns crebaxeos surcan os lagos, mantendo as vías de navegación abertas durante a maior parte do inverno.

Os Grandes Lagos tamén están conectados pola canle ata o golfo de México a través do río Illinois (desde o río Chicago) e o río Mississippi. Unha pista alternativa é a través do río de Illinois (desde Chicago), do Mississippi, do Ohio, e logo a través do Tennessee-Tombigbee (combinación dunha serie de ríos, lagos e canles), á baía de Mobile e o Golfo. O tráfico de remolcadores comerciais e barcazas é intenso nestes cursos de auga.^[7]

Os barcos dedicados o turismo tamén poden entrar ou saír dos Grandes Lagos a través do canle de Erie e o río Hudson ata Nova York. A canle de Erie conéctase aos Grandes Lagos no extremo leste do lago Erie (en Buffalo, Nova York) e no lado sur do lago Ontario (en Oswego, Nova York).

Os lagos conteñen o 84 % da auga doce superficial de América do Norte;^[8] se a auga se distribuíse uniformemente sobre a superficie terrestre de todo o continente ían alcanzar unha profundidade de 1,5 metros.^[9] A fonte dos niveis de auga nos lagos está ligada ao que quedaba por glaciares que se derritieron cando os lagos tomaron a súa forma actual. Anualmente, só o 1% é auga "nova" procedente de ríos, precipitacións e fontes de augas subterráneas que desembocan nos lagos. Isto equilíbrase coa evaporación e a drenaxe, polo que o nivel dos lagos é historicamente constante. Aínda que historicamente os niveis do lago foron preservados, o intensivo crecemento da poboación humana só comezou na rexión no século XX e continúa na actualidade. Polo menos dúas actividades de uso da auga por humanos identificáronse como que teñen o potencial de afectar aos niveis dos lagos: o desvío (a transferencia de auga a outras cuncas) e o consumo (feito substancialmente hoxe polo uso de auga do lago a forza de plantas de xeración eléctrica, o que dá como resultado máis evaporación de auga).^[10]

• lascataratasdelniagara.com (en castelán)
• Rexión dos grandes Lagos de América (en castelán)