Infrastructure tools to support an effective radiation oncology learning health system
Doha
الدوحة | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 25°17′N 51°32′E / 25.283°N 51.533°E | |
| Država |  Katar
|
| Površina | |
| - Ukupna | 132 km² |
| Stanovništvo (2004.) | |
| - Grad | 339.847[1] |
| Vremenska zona | UTC+3 (UTC) |
| Karta | |
| Lua greška in Modul:Location_map at line 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Katar" does not exist. | |
Doha (arapski: الدوحة, Ad-Dawḥah ili Ad-Dōḥah) je glavni i najveći grad Katara od 339.847 stanovnika, a to je dvije petine ukupnog broja stanovnika Katara.[1]
Geografija
Grad leži na obali Perzijskog zaljeva na istočnoj strani Katarskog poluotoka uzduž močvarnog i plitkog zaljeva dubokog 5 km.[1] Zbog plitog mora i brojnih koraljnih grebena, do luke u Dohi su mogli doploviti samo manji brodovi, sve dok 1970-ih nije produbljena nova luka.
Historija
Najstariji dio grada je al-Bida (ili samo Bida kako su je mornari zvali), danas samo kvart na sjeverozapadu grada, ranije naselje koje su vjerojatno osnovale sudanske izbjeglice iz šeikata Abu Dabi.[1] To malo naselje dugo je bilo središte gusarske aktivnosti po Perzijskom zaljevu. Bida je razorena 1867. u ratu između Bahreina (kome je pomagao Abu Dabi) i Katara. Sljedeće godine britanska vlada je za šeika Dohe instalirana Muhameda ibn Sani al-Sanija.[1] On se kao i ostali šeici iz Ujedinjenih arapskih emirata obavezao pridržavati Trajnog pomorskog primirja, koju su mu oni dali da potpiše 1853. godine, pa je piratstvo uveliko smanjeno. Sve do Prvog svjetskog rata Osmansko Carstvo je bilo nominalni gospodar Arapskog poluotoka, pa je sporadično imalo i mali garnizon u Dohi. Stanje se promjenilo u ratu Britanija je 1916. proglasila Katar svojim protektoratom, pa je njime vladala sve do kraja 1971.[1] kad je Katar dobio nezavisnost, tad je Doha postala prijestolnica nove države.
Znamenitosti, kultura i školstvo
Najveće znamenitosti grada su Vladina palača, izgrađena 1969. na isušenom zemljištu uz more, Trg sa tornjem sa satom, Souk kao orijentalna tržnica i ultramoderni Muzej islamske umjetnosti podignut 2008. na otočiću u zaljevu, koji je projektirao američki arhitekt kineskog porijekla I. M. Pei.[1] Doha je danas najpoznatija kao sjedište televizijske kuće Al Jazeera koja je počela raditi 1996. godine.
Privreda
Doha je dugo vremena bila uspavano malo ribarsko naselje, u kom je početkom 20. vijeka glavna privredna aktivnost bila ronjenje bisera iz školjki po morskom dnu, sa flotom od 350 drvenih brodova.[1] I ta aktivnost je propala, kad su Japanci 1930-ih otkrili postupak kaveznog uzgoja školjaka sa biserima, a svijet istovremeno pogodila velika ekonomska kriza. To depresivno stanje preokrenulo se kao u bajci nakon Drugog svjetskog rata kad su u Kataru pronađene velike količine nafte, što je dovelo do potpune transformacije grada. Stare potleušice su porušene, a na njihovom mjestu izgrađene su ultramoderne građevine. Najveći problem za razvoj grada pitka voda, rješen je izgradnjom pogona za desalinizaciju mora, a problem plitke luke rješen je 1970-ih produbljivanjem kanala do nove luke.[1] Pored eksploatacije nafte, razvijen je i ribolov s modernom flotom, osobito na škampe, pa su izgrađeni pogoni za skladištenje i pakiranje.[1] Doha ima vrlo prometni međunarodni aerodrom (IATA kod: DOH, ICAO kod: OTBD) sa vezama prema svim većim gradovima u svijetu.[1]
Univerziteti
U gradu se nalazi Katarski univerzitet (osnovan 1973.) i HEC Paris in Qatar (osnovan 2010.)
Izvori
Vanjske veze
