Infrastructure tools to support an effective radiation oncology learning health system

Biełgorod
Белгород
Ilustracja
Biełgorod
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 biełgorodzki

Prawa miejskie

1593

Burmistrz

Jurij Galdun

Powierzchnia

153,1 km²

Wysokość

130 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


394 142[1]
2574,41 os./km²

Nr kierunkowy

+7 (4722)

Kod pocztowy

308000–309000

Tablice rejestracyjne

31

Położenie na mapie obwodu biełgorodzkiego
Mapa konturowa obwodu biełgorodzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Biełgorod”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Biełgorod”
Ziemia50°37′N 36°35′E/50,616667 36,583333
Strona internetowa
Katedra Świętej Trójcy w Biełgorodzie na początku XX wieku

Biełgorod[2] (ros. Белгород[3][4]) – miasto obwodowe w europejskiej części Rosji, położone nad rzeką Doniec, 40 km na północ od granicy z Ukrainą i 695 km na południe od Moskwy, w Centralnym Okręgu Federalnym.

Historia

Pierwsze wzmianki o Biełgorodzie pochodzą z roku 1237. Osada otrzymała prawa miejskie dopiero w 1593 roku. Biełgorod do końca XVII wieku był jedną z głównych rosyjskich twierdz obronnych przed najazdami Tatarów krymskich.

Na przełomie grudnia 1918 i stycznia 1919, Biełgorod był siedzibą Tymczasowego Robotniczo-Chłopskiego Rządu Ukrainy, przed jego przeniesieniem do Charkowa[5].

Wokół miasta znajdują się pola walk II wojny światowej, m.in. największej bitwy pancernej (900 czołgów) – bitwy pod Prochorowką.

Podczas inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku Biełgorod stał się istotnym ośrodkiem logistycznym na zapleczu wojsk atakujących północ Ukrainy i jednym z celów nielicznych ataków ukraińskich na terytorium Rosji. 29 marca 2022 roku Ukraina ostrzelała skład amunicji w okolicy Biełgorodu pociskiem Toczka, a nad ranem 1 kwietnia dwa ukraińskie śmigłowce Mi-24 wykonały rajd na terytorium rosyjskie, niszcząc w mieście osiem zbiorników paliwa[6].

Demografia

  • 1801 – 3462
  • 1890 – 22 940
  • 1939 – 34 000
  • 1959 – 72 000
  • 1970 – 151 000
  • 1994 – 318 000
  • 2002 – 330 000
  • 2004 – 338 596
  • 2005 – 340 900
  • 2010 – 356 402[7]
  • 2012 – 366 110
  • 2013 – 373 528
  • 2018 – 391 554[8]
  • 2020 – 394 142[1]

Gospodarka

Ośrodek przemysłowy; m.in. cementownia, fabryka urządzeń energetycznych, elektrownia. Ważny ośrodek badawczy obszaru kruszcowego – w okolicy złoża rud żelaza (Kurska anomalia magnetyczna).

Transport

Znaczny węzeł komunikacyjny; stacja kolejowa Biełgorod, posiada międzynarodowy port lotniczy o znaczeniu federalnym[9].

Edukacja

Ośrodek naukowy (5 uczelni), teatry, muzea, m.in.:

Sport

Miasta partnerskie

24 marca 2016 roku władze ukraińskiego miasta Pryłuki wypowiedziały umowę partnerską z Biełgorodem[12].

Galeria

Przypisy

  1. a b Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года. Федеральная служба государственной статистики. [dostęp 2020-10-17]. (ros.).
  2. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013. ISBN 978-83-254-1988-2.
  3. Administrative Maps of Ukraine, 1921-1937. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)].
  4. Макарчук Степан Арсентійович: Етнічна історія України. Kijów: Знання, 2008, s. 471. ISBN 978-966-346-409-1.
  5. Міфи та факти про «першу столицю України». [dostęp 2024-08-13]. (ukr.).
  6. Mariusz Cielma. Przed bitwą wszystkich bitew. Wojna w Ukrainie. „Nowa Technika Wojskowa”. 4/2022, s. 15, kwiecień 2022. Magnum-X. 
  7. Federalna Służba Statystyki Państwowej: Всероссийской переписи населения 2010 года (Narodowy spis powszechny 2010). gks.ru, 2012-13. [dostęp 2013-12-22].
  8. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года. Федеральная служба государственной статистики, 2018-07-24. [dostęp 2018-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-06)]. (ros.).
  9. Аэропорты федерального значения Российской Федерации.
  10. Oficjalna strona uniwersytetu w Biełgorodzie.
  11. Внешние связи. Сайт органов местного самоуправления г. Белгорода. [dostęp 2018-11-27]. (ros.).
  12. Прилуки. Офіційний портал. [dostęp 2018-11-27]. (ukr.).

Linki zewnętrzne